Niestety, prócz małej wysokości planety nad horyzontem mamy w tym roku i inne utrudnienie - właśnie na Marsie panuje potężna, globalna burza piaskowa/pyłowa. Pył unoszący się w atmosferze znacznie zmniejszył kontrastowość widocznych szczegółów. Do tego stopnia, że obserwatorzy z Polski obserwujący Marsa przez 25 cm reflektor Newtona donoszą, ze nie widać na tarczy żadnych szczegółów... Piszę, by uprzedzić ewentualne rozczarowanie.

Zgadza się. Na szczęście przed nami kilka tygodni, podczas których Mars będzie jasny, a średnica jego tarczy duża. Tarczę o średnicy ponad 24" będziemy mogli obserwować do końca pierwszego tygodnia sierpnia, a o rozmiarze ponad 20" do pierwszego tygodnia września. Okres jasności większej niż -2 mag także potrwa do początków września. Tak więc przed nami ładnych kilka tygodni obserwacji. Liczmy na to, że przez ten czas burza na Marsie trochę się uspokoi.

Mam nadzieję, że i ja sobie coś obejrzę moją lunetką Delty 65ED. Tak, za małe powiększenie do czegoś sensowniejszego, ale samo zobaczenie "czerwonej gwiazdy" może być fajne. Akurat do końca lipca wracam po robocie do domu koło godz. 23, to sobie wejdę na dach i popatrzę. :) Lustrzanki pewnie nie ma sensu podpinać pod takie powiększenie?

Jaki teleskop mam kupić, żeby zobaczyć Marsa jak na powyższych zdjęciach? ;)

@tempor
Jak masz luźne kilka miliardów $ to myślę że zakup teleskopu Hubble’a powinien być odpowiedni ;)

Bez przesady. Jakieś 150 milionów dolarów na coś klasy 8-m z optyką adaptatywną wystarczy :)

nie wiem czy jest sens w amatorskich warunkach walczyć o jak najlepszy obraz planet kiedy i tak nie ma szans na konkurencję z komercyjnymi a szanse na odkrycie czegoś nowego są bliskie zeru ( to trochę inaczej niż reszty nieba gdzie zdarzają/ły się przeoczenia )
Natomiast tak czy inaczej przydała by się definicja co znaczy dobrej klasy refraktor -przypominam sobie ( tylko kilka niestety ) wpisów o teleskopach ale lunety nie pamiętam żadnej ...

@Arek widziałeś zdjęcia z teleskopu z optyką adaptacyjną?
to jest czad :)
link

focjusz - to zupełnie nie o to chodzi. Zdjęcia obiektów na niebie, czy to planet czy mgławic, galaktyk, gromad, komet itp. zawsze będą dużo lepsze niż to co zobaczysz w największym teleskopie amatorskim czy nawet profesjonalnym. Po prostu oko inaczej łapie fotony niż detektor cyfrowy. Tutaj właśnie jednak chodzi o to, żeby zobaczyć coś na żywo, własnym narządem wzroku. I nie chodzi o żadną konkurencję, o żadne odkrywanie czegoś tylko o frajdę zobaczenia czegoś na własne oczy.

Dobrej klasy refraktor 9-10 cm to coś ze szkłem ED podchodzące już pod klasę apochromatu. Do wizuala nie musi być tak idealnie skorygowany jak do astrofoto.

Kilka przykładów:
link
link
link
link
link

I refraktory polecam bardzo. Ogólnie do astro ale do planet też. Tam mamy tylko 2-3 elementowy obiektyw, który, mając dobre powłoki, traci 1-2% światła. W teleskopach zwierciadlanych o takiej skuteczności można pomarzyć. Tam, nawet jak mamy najlepsze powłoki odbijające, to owe 1-2% straty mamy na jednym zwierciadle. A do tego dochodzi drugie zwierciadło i nawet 20-30% strat na obstrukcji (zasłanianie jednego zwierciadła przez drugie).

Doskonale pamiętam obserwacje poprzedniej Wielkiej Opozycji z 2003 roku. Na jednym pokazie, tuż obok siebie mieliśmy 20-cm teleskop Schmidta-Cassegraina oraz świetny refraktor apochromatyczny Vixena o średnicy obiektywu 10-cm. Teoretycznie SCT powinien rozwalić tego Vixena, ale w praktyce obraz był bardzo porównywalny, momentami wydawało mi się, że w refraktorze nawet lepszy.

Śmiem twierdzić, że przy obecnej opozycji, to co zobaczymy okiem (jakiś detal bądź nie) z Polski, zależeć będzie w 99% od stanu naszej i Marsjańskiej atmosfery, a nie jakości optyki.

Zgadza się. Choć jakieś minimum trzeba przyjąć. Zwykły achromat klasy 6-7cm z plastikowym wyciągiem (czyli astygmatyzm gratis) będzie jednak zauważalnym ograniczeniem.

A za dwa lata zwykła opozycja Marsa, choć jak na zwykła bardzo korzystna, bo średnica tarczy znów ponad 20", jasność -2.7 mag i deklinacja już +6 stopni, a nie -25, czyli trzydzieści stopni wyżej nad horyzontem. Wtedy dobry refraktor się przyda się jeszcze bardziej.

Znaczy się: w piątek nałożą się dwa wydarzenia kosmiczne - opozycja Marsa i zaćmienie Księżyca?

Ps: Arku, czy jesteś w stanie podać jakiś link do przykładowego zdjęcia Marsa (ew. innej planety) przy użyciu teleskopu klasy 11"? Byłbym wdzięczny.

I jeszcze jedno: kiedy będzie najbliższa Wielka Opozycja Wenus?

@soniak10
W mowie pisanej trudno wyłapać żart, więc lepiej podaj na koniec jakiś uśmiech czy coś by cię za anencefalika nie wzięto.

A konkretnie - który wpis masz na myśli? Piszę poważnie.

Soniak10 - dla planet wewnętrznych nie mamy opozycji, ale koniunkcje i tutaj mamy zupełnie inną sytuację. Gdy Wenus jest najbliżej Ziemi, tzn. w jednej linii ustawiają się Słońce, Wenus i Ziemia, to warunki do obserwacji Wenus są najgorsze, bo świeci ona na niebie blisko Słońca.

Tak, w nocy z 27 na 28 lipca mamy dwa wydarzenia: zaćmienie i Wielką Opozycję Marsa. O ile zaćmienie można obserwować tylko tej nocy, to wygląd Marsa dzień przed czy dzień po nie zmieni się zupełnie.

A widok, to coś takiego: link
Ale jak pojedziesz na południe. Bo z Polski tym razem, to raczej nie..

Arek, straty światła w teleskopie zwierciadlanym w przypadku tak jasnych obiektów jak Mars są nieistotne. Obstrukcja ma w tym przypadku wpływ na kontrast a ten jest już znacznie ważniejszy przy obserwacjach jasnych obiektów z drobnymi szczegółami jak planety czy Księżyc. Kluczowy w przypadku obserwacji planet jest seeing, czyli stan naszej atmosfery. Jak się trafią dobre warunki, a przy tak niskim położeniu Marsa podczas tej opozycji będzie o to baaaardzo trudno to im większy teleskop się posiada tym lepiej, jak warunki będą złe albo co najwyżej średnie to mały refraktor wystarczy. Lepiej nie ostrzyć sobie zbyt apetytu na tę opozycję, tak jak pisał Arek za dwa lata będą znacznie lepsze warunki - Mars nadal będzie względnie blisko nas, ale znacznie wyżej nad horyzontem. Ponadto pozycja wypadnie w październiku, a jesienią i wiosną warunki pogodowe (pod kątem obserwacji astronomicznych) są często lepsze u nas niż latem.

anatol1 - straty światła też mają znaczenie dla kontrastu. Światło tracone na różnych granicach powietrze-szkło nie znika z układu optycznego lecz przyczynia się właśnie do spadku kontrastu.

Ale fakt, że w Polsce kluczem jest pogoda. Podczas świetnej nocy nawet mały sprzęt pokaże pazury.

@Arek: o to mi właśnie chodziło. Jednak co fachowiec, to fachowiec! Dzięki.

@Arek: i dzięki też za link. Poszperałem na nim przy innych planetach i zauważyłem, że już 8-calowym Ritchey-Chretienem można uzyskać świetnej jakości obrazki Jowisza - znacznie ciekawsze niż np Wenus.

Moja pierwsza wielka opozycja Marsa to rok 1988. Obserwowałem wówczas przetragicznym newtonem z Żywca, a wszystko co zobaczyłem na Marsie, to....wady optyki :)
Za to w 2003 wyssałem z Marsa ile się dało!

czy na pewno Mars to planeta zewnętrzna?

a czy ona jest w oglole kula ?
no bo skoro ziemia jest plaska to reszta planet tez powinna byc plaska.

rad-b, tak - na pewno. Dla obserwatora na Ziemi, Merkury i Wenus to planety wewnętrzne, od Marsa "w górę" to planety zewnętrzne. Dla kogość na Saturnie, od Merkurego do Jowisza są wewnętrzne, a tylko Uran i Neptun są zewnętrzne.

@goornik
Ke? Przecież określenie planety zewnętrzne/wewnętrzne nie ma nic wspólnego z punktem obserwacji, tylko odnosi się do całego układu planetarnego. W Układzie Słonecznym planetami zewnętrznymi są te, których orbity są poza pasem planetoid, a więc Jowisz, Saturn, Uran i Neptun. Reszta to planety wewnętrzne.

Zaćmienie Księżyca, opozycja Marsa, tego na zlocie jeszcze nie było, szkoda, że mnie nie będzie.

@Piniol
Nie martw się. Na pewno będzie pochmurno i będzie padało :-)

Oczywiście, że planety wewnętrzne to są do pasa planetoid. Zewnętrzne od Jowisza w "górę". Już w podstawówce o tym przecież uczą. Szkoda gadać.

@ goornik: chyba mylisz z pojęciem "planety dolne" i "planety górne". To za "planety dolne" uznaje się te, których orbity przebiegają wewnątrz orbity ziemskiej.