Historia Sony Alpha - Minolta AF 50 mm f/1.7 kontra Sony DT 50 mm f/1.8 SAM
9. Odblaski i transmisja
 |
Minolta, jak na 20-letnią konstrukcję radzi sobie bardzo dobrze. W centrum zakresu widzialnego oba obiektywy idą łeb w łeb, notując wyniki
na poziomie 93–94%. W części czerwonej widma zaznacza się lekka
przewaga Minolty. Dla odmiany, w przypadku światła niebieskiego i fioletowego lepiej poczyna sobie Sony. Ogólnie wykres wygląda ciut
lepiej dla Sony, ze względu na to, że jest bardziej płaski, transmisję
powyżej 90% utrzymuje w szerszym zakresie widma i przez to lepiej
odwzorowuje kolory. Różnica pomiędzy obiema konstrukcjami jest jednak
mała i trudna do zauważenia na zdjęciach z życia wziętych.
Jak wygląda sprawa odblasków? Tutaj oprócz transmisji zmierzonej dla światła padającego w osi optycznej dochodzą jeszcze inne czynniki jak transmisja dla światła padającego pod kątem i sama budowa obiektywu, włącznie z jego wyczernieniem wewnątrz. Najpierw rzućmy więc okiem jak radzi sobie tutaj Minolta.
 |
 |
Jak widać, artefakty świetlne daje się „złapać”. Jest to trochę prostsze dla okolic maksymalnego otworu względnego, gdzie niechciane odblaski są troszkę większe.
Sprawdźmy, co w tych samych warunkach prezentuje Sony. Odpowiednie zdjęcia są zaprezentowane poniżej.
 |
 |
Jak widać nowsza konstrukcja Sony pracuje tutaj znacznie lepiej. W jej przypadku artefakty świetlne są bardzo słabe i trudne do dojrzenia.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.