Wyniki uzyskane dla Nikkora 18-70 mm są bardzo interesujące. O ile dla 18 mm nie widać jeszcze niczego wyraźnie dziwnego, to najciekawsze rzeczy da się zauważyć dla 50 mm. Przyjrzyjmy się poniższemu rysunkowi, na którym jest przedstawiona aberracja chromatyczna na lewym i prawym brzegu kadru. Widać wyraźnie, że po lewej stronie wraz z przymykaniem przysłony aberracja maleje, a po prawej - na odwrót - rośnie!

Dodatkowym odnotowanym efektem były zauważalna różnica w ostrości obrazu pomiędzy lewą i prawą częścią kadru. Po prawej stronie wartości MTF50 były zawsze niższe, co widać na poniższym rysunku.

Dla pełnego obrazu trzeba dodać zauważalny astygmatyzm testowanego obiektywu. Mając na uwadze wszystkie opisane wyżej efekty nie trudno już o wykrycie przyczyny całego zamieszania. Wydaje się, że w naszym egzemplarzu mamy do czynienia z bardzo niewielkim acz mierzalnym nachyleniem płaszczyzny ogniskowej do płaszczyzny, w której znajduje się matryca. Efekt nie jest w stanie mocno popsuć jakości obrazu w centrum kadru, ale objawia się już na brzegu obniżonymi wartościami MTF50, zmienną aberracją chromatyczną i zauważalnym astygmatyzmem.

Teraz możemy już wyliczyć zalety i wady testowanego sprzętu.

Zalety:

• bardzo dobra jakość obrazu w centrum,
• bardzo dobrze kontrolowana aberracja chromatyczna,
• niewielka koma,
• bardzo solidna i kompaktowa obudowa,
• cichy i bardzo sprawny autofokus,
• przystępna cena szczególnie przy zakupie z korpusem,

Wady:

• znaczące winietowanie, szczególnie na krańcach zakresu ogniskowych,
• duża dystorsja dla 18 mm,
• zauważalny astygmatyzm,

Co można napisać w podsumowaniu? Wypada tylko pozazdrościć użytkownikom systemu Nikona takiego szkła, na które na przykład canonierzy wciąż czekają. Porównanie Nikkora 18-70 mm z Canonem 17-85 IS wypada chyba na korzyść tego pierwszego. Oba obiektywy są równie solidne, ostre i z dobrym autofokusem. Oba mają znaczące winietowanie. Canon ma jednak dużą aberrację chromatyczną, większą dystorsję i jest wyraźnie większy oraz droższy. Szukając dalej, możemy Nikkora próbować porównać z Sigmą 17-70 mm. Tu cena obu szkieł jest już podobna. Podobnie duże w obu przypadkach jest winietowanie, podobna jest rozdzielczość, ale już aberracja chromatyczna świadczy na korzyść Nikkora. Natomiast ogromnym atutem Nikona w porównaniu z Sigmą jest niezawodny autofokus i to głównie on sprawia, że gdybym miał stanąć przed wyborem Nikkor lub Sigma wybrałbym pierwszą możliwość.

Przykładowe zdjęcia:

Aparat: Nikon D200 Parametry: 70 mm, f/11.0, exp. 1/400 sek., ISO 250 Plik: JPG, 3872x2592 pix, 6.8 MB	Aparat: Nikon D200 Parametry: 70 mm, f/4.5, exp. 1/640 sek., ISO 250 Plik: JPG, 3872x2592 pix, 3.8 MB	Aparat: Nikon D200 Parametry: 18 mm, f/8.0, exp. 1/250 sek., ISO 250 Plik: JPG, 3872x2592 pix, 7.0 MB
Aparat: Nikon D200 Parametry: 25 mm, f/3.8, exp. 1/320 sek., ISO 250 Plik: JPG, 3872x2592 pix, 3.1 MB	Aparat: Nikon D200 Parametry: 52 mm, f/4.5, exp. 1/80 sek., ISO 800 Plik: JPG, 3872x2592 pix, 5.1 MB	Aparat: Nikon D200 Parametry: 31 mm, f/4.0, exp. 1/60 sek., ISO 100 Plik: JPG, 3504x2336 pix, 3.7 MB