Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Test obiektywu

Tamron SP 90 mm f/2.8 Di MACRO 1:1 VC USD - test obiektywu

9 stycznia 2013

3. Budowa, jakość wykonania i stabilizacja

Jeśli chodzi o obiektywy makro o ogniskowej 90 mm, to obecnie produkuje je tylko Tamron. Inni producenci oferują ogniskowe w zakresie 100–105 mm. Niemniej można je wszystkie uznać za jedną klasę instrumentów i bezpośrednio ze sobą porównywać. Porównanie takie prezentuje niniejsza tabela. Jeśli chodzi o obiektywy stabilizowane, nowy Tamron jest tutaj obiektywem najlżejszym i stosunkowo niewielkim. Jak wygląda porównanie jego gabarytów do konkurencyjnego Canona, możemy przekonać się spoglądając na poniższe zdjęcie.

Tamron SP 90 mm f/2.8 Di MACRO 1:1 VC USD - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja


Warto też zwrócić uwagę jaki skok wagi i gabarytów nastąpił w porównaniu do poprzednika. Dołożenie ultradżwiękowego napędu autofokusa oraz układu stabilizacji optycznej odcisnęło swoje piętno. Należy też nadmienić iż nowy Tamron jest konstrukcją, która nie zmienia swoich rozmiarów. Stara wersja była wyposażona w tubus, na którym przedni układ soczewek wysuwał się dość mocno, gdy przechodziliśmy do pracy w trybie makro.

----- R E K L A M A -----

Testowany obiektyw jest wyposażony w metalowy bagnet, który otacza styki i tylną, nieruchomą soczewkę o średnicy niespełna 3 cm. Soczewka ta jest schowana w obudowie na głębokość około jednego centymetra. Pomiędzy plastikową osłoną krawędzi soczewki a właściwym tubusem obiektywu jest jednak wąska szpara, przez którą kurz może dostawać się do wnętrza konstrukcji. Dla odmiany, sama krawędź metalowego kołnierza bagnetu jest wyposażona w gumową uszczelkę. Trochę szkoda tej niekonsekwencji. Z jednej strony mamy uszczelkę chroniącą przed wilgocią i kurzem, a z drugiej strony szparę, która tę wilgoć i zanieczyszczenia przepuszcza…

Tamron SP 90 mm f/2.8 Di MACRO 1:1 VC USD - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja


Zewnętrzna osłona tubusu obiektywu jest wykonana z tworzywa sztucznego. Zaczyna się ona od czerwonego znacznika ułatwiająca mocowanie obiektywu do korpusu. Następnie, patrząc od góry, zobaczymy napis „VC” oznaczający zastosowanie optycznej stabilizacji obrazu. Po lewej stronie tego napisu natrafimy na serię przełączników. Pierwszy z nich służy do wyboru zakresu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość. Do wyboru mamy przedziały FULL, od 0.5 metra do nieskończoności oraz od 0.3 do 0.5 metra. Drugi przełącznik służy do wyboru trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość (AF/MF), a trzeci służy do sterowania stabilizacją (VC ON/OFF). Za przyciskami znajdziemy jeszcze informację o tym, że obiektyw został wyprodukowany w Japonii oraz numer seryjny.

Tamron SP 90 mm f/2.8 Di MACRO 1:1 VC USD - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja


Kolejnym elementem, na który warto zwrócić uwagę, jest skala odległości umieszczona za szybką, wyrażona w stopach oraz metrach oraz dodatkowo pokazująca skalę odwzorowania dla wartości od 1:10 do 1:1. Nie ma jednak przy niej żadnej skali głębi ostrości. Warto tutaj dodać, że gdy pracujemy w skali 1:1, fotografowany obiekt znajduje się około 14 cm od przedniej krawędzi obiektywu.

Idąc dalej natrafimy na złoty pierścień, na który naniesiono czarny napis z nazwą i parametrami obiektywu. Od razu za nim mamy szeroki na 45 mm pierścień do manualnego ustawiania ostrości. Jest on pokryty wygodnym, gumowanym karbowaniem i pracuje płynnie oraz z należytym oporem. Pełen przebieg skali wymaga obrotu nim o kąt aż 210 stopni. To duża wartość. Trzeba jednak pamiętać, że większość tego kąta przypada na zakres makro. Przejście zakresu tele, to znaczy od 0.5 metra do nieskończoności, to ruch pierścienia o kąt tylko 50 stopni.

Pierścień do manualnego ustawiania ostrości bardzo szybko przechodzi w bagnet do mocowania osłony przeciwsłonecznej, za którym obiektyw się kończy. Przednia soczewka jest nieruchoma, ma średnicę 48 mm i jest otoczona nierotującym mocowaniem filtrów o średnicy 58 mm. Soczewka ta znajduje się prawie na równi z krańcem obiektywu.

Tamron SP 90 mm f/2.8 Di MACRO 1:1 VC USD - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja

Jeśli chodzi o konstrukcję optyczną, mamy do czynienia z 14 soczewkami ustawionymi w 11 grupach. Pośród nich znajdują się trzy elementy niskodyspersyjne: dwa wykonane ze szkła XLD (Extra Low Dispersion) i jeden ze szkła LD (Low Dispersion). Wewnątrz znajdziemy jeszcze przysłonę o dziewięciu listkach, którą można domknąć do f/32.

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki oraz osłonę przeciwsłoneczną. Jest to wyposażenie dość skromne. W przypadku Sigmy dostaniemy dodatkowo sztywny futerał i przedłużkę do osłony przeciwsłonecznej. Nawet oszczędny w dodawaniu czegoś w zestawie Canon, potrafi dodawać miękki futerał.

Tamron SP 90 mm f/2.8 Di MACRO 1:1 VC USD - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja


Stabilizacja optyczna


Obecnie, większość producentów chwali się, że ich obiektywy wyposażone są w stabilizację obrazu o skuteczności 4 EV. W znacznej większości przypadków poziom ten nie jest jednak osiągany. Jak jest w przypadku testowanego Tamrona, pozwoli nam ocenić poniższy wykres.

Tamron SP 90 mm f/2.8 Di MACRO 1:1 VC USD - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja


Mamy tutaj przedstawiony odsetek zdjęć nieudanych w zależności od czasu ekspozycji wyrażonego w EV, przy czym punkt 0 EV odpowiada czasowi 1/80 sekundy. Jak widać, maksymalna odległość obu krzywych od siebie sięga 3.5 EV i na taką wartość oceniamy skuteczność stabilizacji Tamrona 2.8/90 VC. To bardzo dobry wynik, niewiele odbiegający od deklaracji i dobrze wyglądający na tle konkurentów.