Tamron SP 90 mm f/2.8 Di MACRO 1:1 VC USD - test obiektywu
8. Winietowanie
Potwierdzają to nasze pomiary. Na maksymalnym otworze względnym spadek jasności w rogach kadru jest niewielki i wynosi 19% (−0.61 EV). Problem znika prawie całkowicie po przymknięciu przysłony do wartości f/4.0. W tym przypadku winietowanie sięga już tylko 4% (−0.11 EV).
Poniższa tabela pokazuje wyraźnie, że w tej kategorii oba Tamrony wypadają bardzo dobrze na tle konkurentów, pokazując wartości najmniejsze z tej grupy obiektywów.
| |
Tamron 2.8/90 VC |
Tamron 2.8/90 |
Canon 2.8/100L IS |
Nikkor 2.8/105 VR |
Sigma 2.8/105 OS |
| f/2.8 |
19% |
16% |
20% |
25% |
24% |
| f/4.0 |
4% |
3% |
5% |
5% |
5% |
Jeśli chodzi o pełną klatkę, poważne problemy z winietowaniem odnotujemy tylko na maksymalnym otworze względnym, na którym spadek jasności w rogach wynosi aż 46% (−1.78 EV).
Winietowanie robi się umiarkowane dla f/4.0, gdzie wynosi 22% (−0.73 EV). Wada ta znika prawie zupełnie dla f/5.6, gdzie sięga już tylko wartości 7% (−0.22 EV).
Patrząc na poniższą tabelę, widać że w tej kategorii najlepiej radzi sobie Canon. Tuż za nim, podobne osiągi prezentują Tamron i Nikkor. Nikkor jest ciut lepszy na maksymalnym otworze, Tamron za to po przymknięciu. Najgorzej prezentuje się tutaj Sigma.
| |
Tamron 2.8/90 VC |
Canon 2.8/100L IS |
Nikkor 2.8/105 VR |
Sigma 2.8/105 OS |
| f/2.8 |
46% |
43% |
42% |
54% |
| f/4.0 |
22% |
20% |
26% |
26% |
| f/5.6 |
7% |
8% |
12% |
7% |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.