Olympus M.Zuiko Digital ED 30 mm f/3.5 Macro - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Podłużna aberracja chromatyczna nie jest poważnym problemem testowanego obiektywu. Jej niewielki wpływ daje się zauważyć w okolicach maksymalnego otworu względnego, ale trudno tutaj znaleźć powody do narzekań.
 |
W podobnym tonie możemy wypowiadać się o poprzecznej aberracji chromatycznej. Jej zależność od wartości przysłony dla obu korpusów użytych w teście jest zaprezentowana poniżej.
Wyniki na poziomie 0.07–0.08%, z jakimi mamy do czynienia, to wartości wciąż małe, choć podchodzące pod poziom średni. Bardzo podobne rezultaty zanotowaliśmy w przypadku Panasonika 2.8/30 Macro. Tutaj też nie mamy więc powodów do niepokoju.
| Olympus E-PL1, RAW, f/5.6 | Olympus E-PL1, RAW, f/11.0 |
|
|
Aberracja sferyczna
Testowany obiektyw nie pokazuje efektu „pływania” ogniska. Jeśli chodzi o wygląd rozogniskowanych krążków światła uzyskanych przed i za ogniskiem, to nie widzimy tam dużych różnic. W obrazie za ogniskiem obwódka na brzegu jest trochę bardziej intensywna i to w zasadzie jedyny objaw, który możemy zrzucić na barki lekko niedokorygowanej aberracji sferycznej.
| Olympus E-M5 II, f/3.5, przed | Olympus E-M5 II, f/3.5, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.