W poprzednim rozdziale zauważyliśmy, że przy czułości ISO 3200, szum na zdjęciach JPEG pochodzących z 5D Mark II jest odrobinę mniejszy niż w Canonie 1Ds Mark III. To samo potwierdzają pomiary wykonane na zdjęciach tablicy szarości. Różnice w ilości szumu pomiędzy tymi dwoma aparatami są niewielkie i występują tylko przy ISO 1600-3200. Widać jednak, że nowsza matryca, obsługiwana nowym procesorem, radzi sobie troszkę lepiej.

W Canonie 5D Mark II znajdziemy trzy stopnie odszumiania zdjęć JPEG. Poniżej pokazujemy działanie tego procesu na zdjęciach JPEG wykonanych przy czułości ISO 6400.

6400 ISO
NR Off
NR Standard
NR Low
NR Strong

Najnowszy 5D ma obecnie najszerszy zakres czułości pośród lustrzanek cyfrowych. Rzeczywiste wartości należą do przedziału ISO 100-6400, a możliwe jest jeszcze programowe rozszerzenie o wartości odpowiadające ISO 50, 12800 i 25600. W lustrzance Sony A900, która jest bezpośrednim rywalem 5D Mark II, realna czułość zaczyna się od ISO 200, a kończy na ISO 3200. Istnieje także możliwość rozszerzenia o wartości ISO 100 i 6400. Przewagą 5D jest zatem ISO 50 i rzeczywiste ISO 100. Po te dwa aparaty będą sięgać głównie fotograficy studyjni szukając niskich czułości i zajmujący się fotografią ślubną, dla których ważne są niskie szumy na wysokich ISO. Spójrzmy zatem na jakość zdjęć RAW w całym zakresie czułości.

50 ISO
5D MkII
1Ds MkIII
100 ISO
5D MkII
A900
1Ds MkIII
200 ISO
5D MkII
A900
1Ds MkIII
400 ISO
5D MkII
A900
1Ds MkIII
800 ISO
5D MkII
A900
1Ds MkIII
1600 ISO
5D MkII
A900
1Ds MkIII
3200 ISO
5D MkII
A900
1Ds MkIII
6400 ISO
5D MkII
A900
12800 ISO
5D MkII
25600 ISO
5D MkII

Zakres czułości w Canonie 1Ds Mark III jest ograniczony z góry wartością ISO 3200, która jest wartością sztuczną. W nowym 5D zyskujemy zatem realne ISO 3200 i 6400 oraz programowe 12800 i 25600. Porównując te dwa aparaty, dostrzeżemy niedużą różnicę na korzyść 5D dopiero na czułości ISO 3200. Zdjęcia na niższych czułościach są podobnej jakości i prezentują wysoki poziom. Podobną ilość szumu na zdjęciach potwierdzają nasze pomiary. Wykresy dla 5D i 1Ds są niemal identyczne, z tą różnicą, że w 5D mamy do dyspozycji wyższe niż ISO 3200 czułości.

Od ISO 1600 widać też, sukcesywnie wzrastającą wraz ze wzrostem czułości, przewagę nowego 5D nad Sony A900. Skoro 5D daje obrazy o jakości takiej jak 1Ds, to porównanie jakości zdjęć 5D do A900 jest równoznaczne z porównaniem A900 do 1Ds. Możliwości matrycy canonowskiej widać teraz jednak na czułości ISO 6400. Porównując z A900 na tej czułości widać dużą przewagę, nawet rzędu 2 EV, Canona 5D Mark II. Jakość zdjęcia z A900 na ISO 6400 jest bowiem podobna do tego co prezentuje 5D Mark II na czułości ISO 25600.

Wykres ilości szumu na zdjęciach RAW przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów pokazuje ten sam poziom szumu dla 5D i 1Ds. Jeszcze raz potwierdza się fakt, że w obu tych lustrzankach matryca prezentuje ten sam bardzo dobry poziom, choć w 5D możemy używać wyższych czułości.

Pozwoliliśmy sobie jeszcze na sprawdzenie trybu zapisu sRAW. Canon 5D Mark II ma dwa takie tryby. Jeden skaluje prawdziwe RAW-y do zdjęć 10-megapikselowych, drugi do 5.2-megapikselowych. Skupiliśmy się głównie na tym pierwszym, bo 10 milionów pikseli, nie tak dawno było standardem w lustrzankach cyfrowych. Należy sobie zdawać sprawę, że często taka rozdzielczość zdjęć jest wystarczająca.

Poniżej zestawiliśmy 10-megapikselowe sRAW-y z nowego 5D z 7.1-megapikselowymi sRAW-ami z EOS-a 50D i 8-megapikselowymi RAW-ami z EOS-a 20D.

50 ISO
5D MkII
100 ISO
5D MkII
50D
20D
200 ISO
5D MkII
50D
20D
400 ISO
5D MkII
50D
20D
800 ISO
5D MkII
50D
20D
1600 ISO
5D MkII
50D
20D
3200 ISO
5D MkII
50D
20D
6400 ISO
5D MkII
50D
12800 ISO
5D MkII
50D
25600 ISO
5D MkII

Różnice w poziomie szumu na korzyść 5D Mark II widać już od ISO 800. Zdjęcia sRAW z tego aparatu wyglądają bardzo dobrze. Jak pokazują poniższe pomiary, po przeskalowaniu przez aparat 21 milionów pikseli do 10 milionów, szum na wysokich ISO zmniejsza się w stosunku do oryginału o 3-4 EV. Ilość szumu na zdjęciu sRAW na czułości ISO 25600 odpowiada takiemu samu poziomowi co na zdjęciu RAW na czułości około ISO 3200. Na 10-megapikselowych zdjęciach sRAW szum jest praktycznie niezauważalny do czułości ISO 1600-3200. Warto się zastanowić, czy przypadkiem nie jest to duży atut tego aparatu, jeśli taka ilość pikseli nam wystarcza.

Szkoda, że w pełnoklatkowych Canonach nie mamy możliwości trybu pracy w formacie APS-C. Czasami się to przydaje, a taką opcję oferują nam pełnoklatkowe lustrzanki konkurencji. W Canonach zrezygnowano z tej funkcji z racji tego, że obiektywy EF-S są, z powodu swojej budowy, niemożliwe do umieszczenia w pełnoklatkowych lustrzankach EOS. Problem w tym, że konstruktorom Canona znów trudno było wyjrzeć poza czubek własnego nosa i zastanowić się trochę nad preferencjami użytkownika. Można sobie bowiem bez problemu wyobrazić sytuację, w której chcemy używać formatu APS-C nawet przy współpracy z obiektywami pełnoklatkowymi. Jako przykład może tutaj posłużyć fotografia przyrody, samolotów czy astrofotografia realizowana przy pomocy pełnoklatkowych teleobiektywów o dłuższych ogniskowych. Dodatkowo, istnieją przecież obiektywy producentów niezależnych projektowane pod małe matryce, które już bez problemów możemy do 5D Mk II podłączyć i ich praca w trybie APS-C byłaby mile widziana.

Darki

Jak już wspominaliśmy w 4 rozdziale, Canon 5D Mark II zapisuje RAW-y w postaci 14-bitowej. To odpowiada maksymalnemu poziomowi sygnału równemu 16384. Po wykonaniu 3-minutowych ekspozycji bez dopływu światła, RAW-y zostały wywołane programem dcraw, ale tak, aby uzyskać obraz jeszcze sprzed interpolacji. Sygnał w 48-bitowych plikach ograniczyliśmy jednak do zakresu od 256 do 1279, tak aby pokazać to co w tym przypadku najważniejsze. Biel na tych zdjęciach odpowiada wartościom wyższym niż 1279. Oś pionowa histogramów dla zdjęć RAW ma zakres od 0 do 100000 zliczeń.

Darki zapisane w aparacie w formacie JPEG nie zostały przez nas poddane żadnym obróbkom. Odpowiednie dla nich histogramy zostały wykonane w skali logarytmicznej, ponieważ taka skala pozwala na lepsze zobrazowanie sygnału bliskiego zeru.

ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
50 (RAW)
50 (JPEG)
100 (RAW)
100 (JPEG)
200 (RAW)
200 (JPEG)
400 (RAW)
400 (JPEG)
800 (RAW)
800 (JPEG)
1600 (RAW)
1600 (JPEG)
3200 (RAW)
3200 (JPEG)
6400 (RAW)
6400 (JPEG)
12800 (RAW)
12800 (JPEG)
25600 (RAW)
25600 (JPEG)

Ponieważ w Canonach 5D Mark II i 1Ds Mark III znajdują się 14-bitowe przetworniki analogowo-cyfrowe, możemy bezpośrednio porównać wygląd i histogramy darków. Gdybyśmy chcieli porównać darki z tych Canonów do Sony A900, należałoby skalować te drugie przez 4, ponieważ przetwornik w A900 jest 12-bitowy.

Darki i histogramy z nowego 5D wyglądają niemal identycznie jak z 1Ds. Nie widać na nich żadnych świecących rogów, ani niejednorodności na matrycy. Patrząc jednak na statystyki znajdujące się w poniższej tabeli, widać minimalnie mniejsze odchylenia standardowe od średniego poziomu sygnału notowane w przypadku nowego 5D. To dobrze świadczy o tej matrycy i jej implementacji w 5D Mark II.

Nie ulega przy tym wątpliwości, że to najładniejsze Darki jakie dotychczas oglądaliśmy. Długie, kilkuminutowe ekspozycje, bez zbędnego i dużego szumu, są możliwe do uzyskania nawet na czułościach sięgających ISO 1600. Canon 5D Mk II wydaje się więc sprzętem idealnym do wszelkiego rodzaju nocnej fotografii.