Rzeczywisty rozmiar obiektywów	Lewy:   55.97+/- 0.05 mm Prawy:  56.01+/- 0.05 mm	8 / 8.0 pkt
Rzeczywiste powiększenie	8.02+/- 0.05 raza	3 / 3.0 pkt
Sprawność optyczna	93.2+/- 1.5%	21 / 25.0 pkt
Aberracja chromatyczna	W centrum znikoma, ale większa od średniej na brzegu pola.	7.2 / 10.0 pkt
Astygmatyzm	Bardzo mały, wręcz znikomy.	9 / 10.0 pkt
Dystorsja	Odległość pierwszej zakrzywionej pionowej linii centrum pola widzenia w stosunku do promienia pola widzenia: 66% +\- 4%.	8 / 10.0 pkt
Koma	Pojawia się w odległości około 65% od centrum pola i na brzegu jest duża.	5.6 / 10.0 pkt
Nieostrość obrazu	Nieostrość pojawia się w odległości 85% +\- 4% od centrum pola.	7 / 10.0 pkt
Pociemnienie brzegowe	Niewielkie.	4.3 / 5.0 pkt
Odwzorowanie bieli	Bardzo dobre.	4.5 / 5.0 pkt
Kolimacja osi	Idealna	5 / 5.0 pkt
Wewnętrzne odblaski	Lewy: Prawy: Niewielkie ale są. Trochę za jasno w okolicach źrenic.	3.7 / 5.0 pkt
Obudowa	Bardzo solidna i wygodna w użyciu. Świetnie leży w ręku. Bardzo dobrze wyprofilowane muszle okularów idealnie przylegające do oczu. Dobrze mocowane klapki na obiektywy, nie wypadają przypadkowo. Możliwość dopełnienia azotu. Faktura gumy na obiciu zmieniła się w stosunku do XP. Teraz jest bardziej śliska i łatwiej na niej dojrzeć zabrudzenia oraz odciski palców, przez co jest mniej gustowna. Wszystko jest jednak idealnie spasowane i nigdzie nie odstaje. Bardzo wysoka jakość wykonania. Muszle okularowe gumowane z możliwością założenia zakładki i wywinięcia.	7.7 / 8.0 pkt
Ogniskowanie	Indywidualne na każdym okularze w zakresie od -5 do +5 dpr. Chodzą dość ciężko. Odpowiednie ustawienie ostrości powoduje brak konieczności ruszania okularami i komfortowe obserwacje w odległościach od małych kilkunastu metrów do nieskończoności. Muszle okularowe profilowane ruszają się wraz z przestawianiem ostrości, ale na szczęście bardzo łatwo je ustawić we właściwą pozycję lub zagiąć. Szkoda jednak, że Steiner nie ma tutaj rozwiązania znanego z polskiego PZO 7x45, w którym ustawianie ostrości nie powoduje przestawiania profilowanych muszli.	4.5 / 5.0 pkt
Wyjście na statyw	Brak. Trochę mało zrozumiałe posunięcie, bo w przypadku modelu 8x56 mamy wolne miejsce na gwint statywowy i bez problemów mogłoby ono się znaleźć.	0 / 3.0 pkt
Rozstaw okularów	od 56.9 do 72.4 mm	3 / 6.0 pkt
Min. odległość ostrego widzenia	4.2 metra.	2 / 2.0 pkt
Okulary	O polu własnym 51.6 stopnia (wg wzoru uproszczonego) i 48.5 stopnia (wg wzoru tangensowego).	4 / 20.0 pkt
Pole widzenia	Zmierzone przez nas 6.43 +\- 0.05 stopnia było idealnie zgodne z tym podanym w specyfikacjach.	5 / 8.0 pkt
Wyczernienie i kurz wewnątrz tubusa	Idealnie czarne i matowe tubusy oraz denko. Od tubusa odchodzą cienkie zadziory, które wchodzą w pole widzenia. Kilka pyłków na pryzmatach.	4 / 5.0 pkt
Winietowanie centralne	Lewy: Prawy: OL: 1.85%, OP: 2.88%	5.5 / 8.0 pkt
Jakość pryzmatów	Dobrej klasy szkło BaK-4, ale pryzmaty za małe. Przez co widać szare "diamenciki" jak w tanich lornetkach ze szkłem Bk7. Szary obszar zajmuje odpowiednio: OL: 3.44%, OP: 0.94%.	5.5 / 8.0 pkt
Powłoki antyodblaskowe	Żółto-zielonkawe na obiektywach, różowawe na okularach i pryzmatach. Intensywność mała.	5 / 5.0 pkt
Gwarancja [w latach]	30	5 / 6.0 pkt
Wynik ostateczny	72.4%	137.5 / 190 pkt
Wynik Ekono		0pkt.

Podsumowanie

• bardzo solidna i gustowna obudowa, sprawiająca wrażenie szczelnej i pancernej,
• stosunkowo lekka jak na klasę 8x56,
• wysoka transmisja,
• świetne odwzorowanie kolorów,
• niewielka dystorsja,
• znikomy astygmatyzm,
• bardzo dobre wyczernienie wewnątrz tubusów,
• małe pociemnienie na brzegu pola widzenia,
• wysokiej jakości powłoki antyodbiciowe,
• długa gwarancja.

• za małe pryzmaty, które powodują winietowanie,
• trochę za mały maksymalny rozstaw okularów.

Zacznijmy od porównania testowanego Steinera do innych lornetek 8x56 z pryzmatami typu Porro. Takie porównanie umożliwi nam niniejsza tabela. Jak widać, w porównaniu do konkurentów Steiner jest lornetką stosunkowo lekką i poręczną. Szczególnie mocno ustępuje rozmiarami i wagą swojemu najmocniejszemu konkurentowi czyli Docterowi Nobilem 8x56. Widać to doskonale na poniższym zdjęciu.

Steiner Nighthunter Xtreme 8x56 (po lewej) i Docter Nobilem 8x56 B/GA (po prawej).

Gdy zaczniemy porównywać Steinera z lornetkami dachowymi z podobnego segmentu cenowego (kolejna tabela), okaże się że ma on wagę bardzo podobną do konkurentów. Jedynym wyjątkiem, jest tutaj potężny Docter 8x58.

Stosunkowo niewielką wagę i poręczną obudowę Steiner zawdzięcza swoim pryzmatom. Niestety, to co w jednej kategorii jest zaletą, w innej może być wadą. Gdy uważnie przyjrzymy się obudowie Night Hunterów 8x30 i 8x56, zobaczymy że cela z pryzmatami jest w nich taka sama, co sugeruje że i pryzmaty są identyczne. Gabaryty tych pryzmatów są więc w zupełności wystarczające dla modelu 8x30. Wystarczały też w przypadku nieprodukowanego już modelu 7x50, który świetnie wypadł w dużym teście lornetek przeprowadzonym przez nas dziesięć lat temu. Ale to co jest dobre dla 8x30 i 7x50, wcale nie musi być takie w przypadku parametrów 8x56. I nie jest. U Night Huntera Xtreme 8x56 pryzmaty są wyraźnie za małe, przez co źrenice wyjściowe są zauważalnie pościnane, a jednocześnie pokazują charakterystyczne "diamenciki", związane z nieefektywnym załamaniem światła przy samym brzegu pryzmatów. To poważna wpadka w sprzęcie tej klasy jakościowo-cenowej.

Steiner Night Hunter Xtreme 8x56 ma jednak sporo niewątpliwych zalet. Jedną z najpoważniejszych jest świetna transmisja, której wykres zaprezentowany jest poniżej.

Wysokiej jakości powłoki sprawują się naprawdę dobrze, dostarczając do naszych oczu ponad 90% światła, a jednocześnie zapewniają bardzo dobre odwzorowanie kolorów. W porównaniu do modelu 8x30 mamy tutaj troszkę słabszą transmisję dla najkrótszych długości fali i jest to najprawdopodobniej związane z trochę inną konstrukcją okularów oraz większą grubością szkła w większym modelu.

Kolejnymi poważnymi zaletami Steinera są jakość jego wykonania, ogromna solidność obudowy i długa gwarancja. To sprzęt produkowany w Niemczech, przez renomowanego producenta. Biorąc lornetkę do ręki, to naprawdę od razu się czuje i wie się, że ta lornetka wytrzyma długie lata intensywnego użytkowania.

Night Hunter Xtreme 8x56 jest troszkę lepszy od swojego poprzednika czyli Night Huntera XP. Nie na tyle jednak lepszy, aby wypadać lepiej od chwalonego przez nas Doctera Nobilem. Gdy siedem lat temu robiliśmy podsumowanie dużego testu lornetek klasy 56-63 mm, trudno nam było polecać Steinera, bo model XP był wtedy zauważalnie droższy od Doctera. Teraz sytuacja się zmieniła. Model Xtreme dostał ciut lepsze powłoki, a jednocześnie obecnie kosztuje on mniej więcej tyle samo co Docter. Gdy do tego dołożymy mniejsze gabaryty i wagę oraz ciut większe pole widzenia, zaczynamy znajdować coraz więcej argumentów za Steinerem. Jeśli waga lornetki jest dla nas ważna, Steiner może być solidnym konkurentem Doctera.

Choć Night Hunter Xtreme 8x56 jest bardzo dobrą lornetką, pewien niedosyt po jej teście pozostaje. W ciągu ostatnich kilku lat firma Steiner zafundowała tej lornetce dwa liftingi - najpierw pojawił się symbol XP, a w roku 2011 został on zamieniony na Xtreme. Lekkie polepszenie i tak już świetnej transmisji to miła zmiana, ale niezbyt dużego kalibru. Pozostałe nowości, w postaci zmiany gumy na obiciu i zmniejszenia wyboru muszli okularowych, to raczej krok w tył niż do przodu. Mi osobiście matowa obudowa serii XP podoba się bardziej od świecącej i bardziej miękkiej obudowy Xtreme.

Moim skromnym zdaniem lifting z 2011 roku to zdecydowanie za mało. Model 8x56 wymaga znacznie solidniejszej modyfikacji układu optycznego, być może związanej ze zwiększeniem rozmiarów pryzmatów. Nie wiem kiedy taka modyfikacja się pojawi, ale mam cichą nadzieję, że szybko i nie będzie polegała na zrezygnowaniu z prymatów Porro na rzecz dachowych. Nie mam za to najmniejszych wątpliwości, że firma Steiner jest w stanie tak przeprowadzić tę modyfikację, że nowy model będzie jedną z najlepszych, jeśli nawet nie najlepszą lornetką 8x56 na rynku.