Pomimo swoich dużych gabarytów, Nikkor 2.0/200 VR II jest obiektywem, który od biedy można jeszcze wziąć na szyję razem z aparatem i wyjść w teren, robiąc nim zdjęcia bez statywu czy monopodu. Po podłączeniu osłony przeciwsłonecznej obiektyw robi się znacznie mniej poręczny.

Jakość wykonania Nikkora 2.0/200 jest wzorowa i godna drogiego obiektywu kierowanego do profesjonalistów. Naprawdę trudno w tej kategorii znaleźć jakikolwiek słaby punkt.

Na poniższym zdjęciu testowany obiektyw stoi obok Nikkora 24–70 mm f/2.8 i Sigmy 1.4/30.

Obiektyw zaczyna się metalowym bagnetem ze stykami. Wewnątrz bagnetu, na głębokości prawie 3 centymetrów, znajduje się nieruchoma tylna soczewka obiektywu. Tubus w jej okolicach jest należycie wyczerniony i zmatowiony. Duża głębokość daje miejsce na wsuwany tylny filtr, który w przypadku testowanego obiektywu ma średnicę 52 mm. Po włożeniu filtra, jego soczewka jest schowana na głębokość niespełna 2 centymetrów.

Przechodząc na czarną i metalową obudowę obiektywu, najpierw znajdziemy kieszonkę na wspomniane już filtry i okrągłe pokrętło służące do ich wyjmowania. Tuż za nim, korpus obiektywu gwałtownie się poszerza. Na samym początku znajdziemy metalowe zaczepy do mocowania paska, który umożliwia noszenie obiektywu. Zaraz za zaczepami znajdziemy szeroki na 8 mm przesuwany pierścień, który służy do włączania i wyłączania stabilizacji optycznej (VR OFF/ON).

Idąc dalej natrafiamy na tabliczkę z nazwą i parametrami obiektywu, na której znajdziemy także numer seryjny oraz informację o tym, że obiektyw został wyprodukowany w Japonii. Nad tabliczką znajduje się skala odległości umieszczona za szybką i wyrażona w metrach oraz stopach. Tuż pod nią mamy znaczniki głębi ostrości dla wartości przysłony f/22.

Po lewej stronie tabliczki, patrząc z góry, mamy imponującą serię przełączników. Pierwszy z nich służy do wyboru trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość. Mamy tutaj trzy tryby: M – całkowicie manualny, A/M – autofokus z możliwością poprawek manualnych, ale z priorytetem autofokusu, M/A – autofokus z możliwością poprawek manualnych, ale z priorytetem trybu manualnego. Drugi suwak ustawia zakres pracy autofokusa – do wyboru mamy zakres FULL i przedział od 5 metrów do nieskończoności. Trzeci przełącznik ustawia tryb działania stabilizacji obrazu (VR NORMAL/ACTIVE). Kolejny służy do ustawiania trybu pracy rozmieszczonych co 90 stopni przycisków z przodu obiektywu. Mamy możliwość wyboru trybów: AF-L (AF Lock), który przypisuje funkcję Focus Lock, MEMORY RECALL, który daje możliwość przywołania zapamiętanego położenia autofokusa oraz AF-ON, który daje możliwość aktywowania autofokusu przez wspomniane wcześniej przyciski umieszczone z przodu obiektywu. Ostatni po tej stronie obiektywu przełącznik, daje możliwość włączenia i wyłączenia dźwięku przy operacji przywoływania zapamiętanej pozycji autofokusa. Dodatkowo, po prawej strony tabliczki z parametrami znajdziemy pojedynczy przycisk MEMORY SET. Jego przyciśnięcie powoduje zapamiętanie położenia skali odległości, przez co dostajemy możliwość przywołania zapamiętanej pozycji.

Kolejna część obiektywu to szeroki aż na 53 mm pierścień do manualnego ustawiania ostrości. Ma on ciekawą konstrukcję, bo w połowie jego wysokości, jego średnica (jak i średnica całego korpusu obiektywu) rośnie z 9.7 do prawie 12 cm. Pierścień jest gumowany i karbowany, a jakości jego pracy trudno cokolwiek zarzucić. Przebieg całego zakresu skali odległości wymaga obrotu pierścienia o kąt 240 stopni.

Za pierścieniem do manualnego ustawiania ostrości znajdziemy gładki i obracany pierścień z solidnym łącznikiem statywowym. Producent zdecydował, że jest on także dobrym miejscem na umieszczenie złotej tabliczki z dużą literką N oznaczającą zastosowanie powłok Nano Crystal Coat.

Kolejny element to nieruchomy pierścień ze złotym paskiem, ale także w sporej części pokryty gumowanym karbowaniem, który zawiera rozmieszczone co 90 stopni przyciski, których funkcje możemy zaprogramować opisanym wcześniej przyciskiem AF-L/MEMORY RECALL/AF-ON.

Idąc dalej mamy bagnet do mocowania osłony przeciwsłonecznej, która zamocowana w drugą stronę wraz z materiałowym kapturkiem, tworzy przednią osłonę potężnej soczewki. Sama przednia soczewka jest nieruchoma, ma średnicę aż 107 mm i jest schowana na około jeden centymetr w obudowę.

Jeśli chodzi o konstrukcję wewnętrzną mamy tutaj do czynienia z 13 soczewkami ustawionymi w 9 grupach. Aż cztery z nich wykonano ze szkła niskodyspersyjnego, w tym trzy ze szkła ED, a jedną ze szkła Super ED. Na schemacie widać, że do 13 elementów układu optycznego dochodzą dodatkowo jeszcze dwa płaskie elementy ochronne. Pierwszy z nich to płaski element chroniący wielką przednią soczewkę, a ostatni to wspomniany wcześniej filtr (który możemy wyjąć). Choć nie biorą one udziału w zasadniczej pracy optyki, ich istnienie w układzie objawia się choćby przez lekkie obniżenie transmisji na kolejnych granicach powietrze-szkło. Wewnątrz obiektywu znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o dziewięciu listkach, którą możemy domknąć do f/22.

Kupujący dostaje w zestawie tylny plastikowy dekielek, potężną osłonę przeciwsłoneczną, która wraz z dedykowanym do niej kapturkiem pełni także rolę przedniego dekielka, wbudowany łącznik statywowy, wkładany filtr Neutral Color NC o średnicy 52 mm, pasek oraz futerał.

Stabilizacja obrazu

W obecnych czasach prawie każdy producent chwali się, że stabilizacja optyczna w jego obiektywach działa ze skutecznością 4 EV. Problem w tym, że faktycznie tak dobrą stabilizację mają tylko najlepsze i najdroższe obiektywy na rynku, a u większości skuteczność tego mechanizmu sięga 2–3 EV.

Jak to jest w przypadku testowanego Nikkora 2/200 VR II możemy obejrzeć na poniższym wykresie.

Pokazuje on odsetek zdjęć nieudanych w funkcji czasu ekspozycji wyrażonego w EV, przy czym 0 EV odpowiada czasowi 1/200 sekundy. Odsetek ten jest zaprezentowany zarówno dla zdjęć wykonywanych ze stabilizacją włączoną, jak i wyłączoną. Skuteczność stabilizacji określamy mierząc maksymalną odległość obu krzywych od siebie. W tym przypadku sięga ona praktycznie równo 4 EV, a więc stabilizacja działa dokładnie z taką skutecznością, jaką zadeklarował producent. Jednocześnie jest to naprawdę bardzo dobry wynik, godny drogiego i profesjonalnego obiektywu.