Podsumowanie

Testowany aparat to jedno z bardzo nielicznych urządzeń tego typu na rynku, które oferuje wewnętrzny zapis filmów w RAW-ach i w zasadzie samo to wystarczy, by ocenić go pozytywnie. Zwłaszcza, że przy okazji dostajemy pancerną obudowę z dużą baterią, podwójne gniazdo kart, świetny autofokus i mnogość kodeków o różnych stopniach „profesjonalizmu”. Z kolei jego wady w sporej części wynikają z tego, czym ten aparat jest przede wszystkim. A Canon EOS 1D X Mark III jest przede wszystkim reporterską lustrzanką i jako taka nie ma wizjera elektronicznego, stabilizacji matrycy czy ruchomego ekranu. Patrząc z takiej perspektywy i mając świadomość, że zdecydowana większość użytkowników tego aparatu nie będzie nim filmować, tym bardziej należy jego tryb filmowy ocenić pozytywnie. Jedyne, co w takiej sytuacji trudno zrozumieć, to brak tych paru detali, które nieco ułatwiłyby filmowcom życie, takich jak zebra, waveform, czy wejście na kod czasowy. Zwłaszcza że przy możliwościach jakie oferuje, 1D X Mark III raczej będzie uzupełnieniem kamer takich jak Canon C500 Mark II niż pierwszym wyborem osób filmujących w stylu reportażowym, zwłaszcza że nie jest urządzeniem tanim.

Według cen z dnia 19.03.2020, Canon EOS 1D X Mark III kosztuje 32.399 zł. Z filmowego punktu widzenia jego najbliższą (jeśli nie jedyną) konkurencją wśród aparatów jest Panasonic S1H, kosztujący mniej niż połowę tej kwoty (14.999 zł). Oba urządzenia mocno się różnią, więc nad ich wadami i zaletami nie będziemy tu rozprawiać. Spójrzmy natomiast, jak wygląda konkurencja jeśli chodzi o kamery. Filmująca w 120 kl/s w 4.6K w RAW-ach kamera Blackmagic Design Ursa Mini Pro G2 to wydatek rzędu 26700 zł. W podobnej cenie kupimy body także filmującej w RAW-ach kamery Canon C200.

Konkurencji jest zatem sporo i jest ona w większości tańsza, choć ze względu na znaczące różnice w wyposażeniu i parametrach trudno jest porównywać urządzenia bezpośrednio. Pewnym jest, że jeśli już ktoś się zdecyduje na kupno EOS-a 1D X Mark III tylko pod film, będzie to raczej świadoma decyzja zaawansowanego użytkownika. Pozostali zapewne poczekają na coś nieco tańszego i pozbawionego lustra, jak choćby zapowiadany od jakiegoś czasu Canon EOS R5.

Na koniec zbierzmy zalety i wady testowanego aparatu w jednym miejscu:

Zalety:

• pancerna i uszczelniona obudowa,
• pojemna bateria,
• podwójne gniazdo kart pamięci,
• dotykowy ekran o wysokiej rozdzielczości,
• duża ilość elementów sterujących,
• możliwość programowania funkcji wybranych elementów sterujących,
• wejście na zewnętrzny mikrofon,
• wyjście słuchawkowe,
• wyjście HDMI,
• możliwość wygenerowania w aparacie kodu czasowego,
• czytelne menu,
• duży wybór rozdzielczości i klatkaży nagrywania,
• nagrywanie w RAW-ach,
• wewnętrzny zapis filmów w RAW,
• nagrywanie w 4:2:2/10-bit,
• nagrywanie w 4K w 50/60 kl/s bez dodatkowego przycięcia obrazu,
• duży zakres przepływności strumienia danych kodeka do wyboru,
• bardzo duży zakres dynamiczny obrazu w profilu C-Log oraz w RAW-ach,
• szybki i celny autofokus o wysokiej kulturze pracy,
• autofokus z wykrywaniem twarzy i oka,
• bardzo rozbudowane narzędzia ułatwiające manualne ustawienie ostrości,
• rozsądnie działająca stabilizacja cyfrowa (w trybie „wzmocnionym”),
• bardzo dobra szczegółowość obrazu przy filmowaniu w RAW-ach oraz w 4K z całej matrycy,
• identyczna jakość obrazu w 25 i 50 kl/s niezależnie od trybu nagrywania,
• rozsądnie działające wyostrzanie,
• dobra jakość obrazu do ISO 6400–12800,
• rozsądnie działające odszumianie,
• szybki odczyt matrycy (mały rolling shutter) przy filmowaniu w 50 kl/s w RAW-ach lub w 4K z wykorzystaniem całej szerokości matrycy oraz w Full HD i 4K z wycinka matrycy niezależnie od klatkażu,
• ogromna liczba obiektywów dostępnych na bagnet EF.

Wady:

• wysoko położony środek ciężkości zestawu aparat + obiektyw, co utrudnia wyważenie na gimbalu,
• brak wizjera elektronicznego,
• ekran pozbawiony jakiekolwiek możliwości odchylenia czy obrotu,
• brak możliwości wprowadzenia do urządzenia kodu czasowego wygenerowanego na zewnątrz,
• drogie karty pamięci,
• brak możliwości podłączenia dysku SSD przez złącze USB-C,
• automatyczne powiązanie zmiany kodeka ze zmianą profilu obrazu na C-Log bez możliwości rozdzielenia tych nastaw,
• Full HD z prędkościami jedynie do 100/120 kl/s,
• brak profilu obrazu HLG,
• brak autofokusa w wybranych trybach nagrywania,
• brak zebry oraz bardziej zaawansowanych funkcji takich jak waveform czy false color,
• brak stabilizacji matrycy,
• duże przycięcie obrazu oraz pogorszenie jego jakości przy korzystaniu ze wzmocnionej stabilizacji cyfrowej,
• kiepska jakość obrazu Full HD,
• zmiana szybkości odczytu matrycy przy zmianie klatkażu,
• wolny odczyt matrycy (duży rolling shutter) przy filmowaniu w 25 kl/s w RAW-ach lub w 4K z wykorzystaniem całej szerokości matrycy,
• wysoka cena.

Filmy przykładowe

Na zakończenie testu prezentujemy kilka przykładowych plików do pobrania. Materiały zostały nagrane z wykorzystaniem obiektywów Canon EF 70–200 mm f/2.8 L IS III USM oraz Canon EF 35 mm f/2 IS USM.

• film 1 – 220 MB, H.265, 4:2:2, 10-bit, 3840×2160 z całej szerokości matrycy, 25 kl/s, C-Log, ujęcie na wysokiej czułości,
• film 2 – 584 MB, H.265, 4:2:2, 10-bit, 4096×2160 z wycinka matrycy, 50 kl/s, C-Log, ujęcie na wysokiej czułości,
• film 3 – 470 MB, H.265, 4:2:2, 10-bit, 1920×1080, 50 kl/s, C-Log, ujęcie z ręki,
• film 4 – 553 MB, 4:2:2, 10-bit, 3840×2160 z całej szerokości matrycy, 25 kl/s, C-Log, przeostrzenie z wykorzystaniem ekranu dotykowego,
• film 5 – 476 MB, H.265, 4:2:2, 10-bit, 1920×1080, 50 kl/s, C-Log, test „vloggera”,
• film 6 – 50 MB, H.265, 4:2:2, 10-bit, 1920×1080, 25 kl/s, C-Log, ujęcie na wysokiej czułości, plik Full HD light (o zmniejszonej przepływności,
• film 7 – 370 MB, H.265, 4:2:2, 10-bit, 1920×1080, 100 kl/s, C-Log, ujęcie spowolnione do 25 kl/s na etapie zapisu, autofokus wyłączony.

Aparat do testów wypożyczyła firma:

W testach wykorzystujemy studyjne lampy błyskowe i światła stałego firmy Quadralite dostarczone przez sklep Foto-Tip.pl