Przetwarzanie danych osobowych

Nasza witryna korzysta z plików cookies

Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie, a także do prawidłowego działania i wygodniejszej obsługi. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich usług i innych witryn.

Masz możliwość zmiany preferencji dotyczących ciasteczek w swojej przeglądarce internetowej. Jeśli więc nie wyrażasz zgody na zapisywanie przez nas plików cookies w twoim urządzeniu zmień ustawienia swojej przeglądarki, lub opuść naszą witrynę.

Jeżeli nie zmienisz tych ustawień i będziesz nadal korzystał z naszej witryny, będziemy przetwarzać Twoje dane zgodnie z naszą Polityką Prywatności. W dokumencie tym znajdziesz też więcej informacji na temat ustawień przeglądarki i sposobu przetwarzania twoich danych przez naszych partnerów społecznościowych, reklamowych i analitycznych.

Zgodę na wykorzystywanie przez nas plików cookies możesz cofnąć w dowolnym momencie.

Optyczne.pl

Test obiektywu

Nikon Nikkor AF-S 70-200 mm f/4.0G ED VR - test obiektywu

29 kwietnia 2013

3. Budowa, jakość wykonania i stabilizacja

Na początku tego rozdziału możemy porównać parametry testowanego obiektywu do jego bezpośrednich konkurentów. Umożliwi to nam niniejsza tabela. Jeśli chodzi o wagę, najlżejsze są tutaj starsze i niestabilizowane konstrukcje Canona i Minolty. Gdy porównamy tylko obiektywy ze stabilizacją optyczną, Nikkor leży pomiędzy lżejszym Canonem a cięższą Tokiną. Testowany Nikkor jest jednocześnie największym obiektywem w tej klasie – tak naprawdę niewiele brakuje mu do niektórych obiektywów 70–200 mm o świetle f/2.8. Jako zaletę można wskazać minimalną odległość ogniskowania, która jest o 20 cm mniejsza niż u obu Canonów.

Na poniższym zdjęciu Nikkor AF-S 70–200 mm f/4.0G ED VR stoi obok Nikkora AF 50 mm f/1.8D oraz Canona EF 70–300 mm f/4.0–5.6 IS USM.

Nikon Nikkor AF-S 70-200 mm f/4.0G ED VR - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja


----- R E K L A M A -----

Testowany obiektyw rozpoczyna się metalowym bagnetem, który otacza styki i tylny otwór, który ma średnicę 34 mm. W owym otworze, na głębokości 2.5 cm, jest schowana tylna i nieruchoma soczewka obiektywu. Jej otoczenie jest wyczernione i zmatowione wzorowo.

Nikon Nikkor AF-S 70-200 mm f/4.0G ED VR - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja


Właściwy korpus obiektywu zaczyna się białą kropką ułatwiającą mocowanie obiektywu do korpusu, nad którą znajduje się tabliczka zawierająca nazwę i parametry obiektywu oraz duży znaczek „N” oznaczający zastosowanie powłok NanoCrystal. Po lewej stronie tabliczki znajdziemy napis „VR” mówiący o zastosowaniu optycznej stabilizacji obiektywu, a po drugiej stronie obiektywu widnieje numer seryjny.

Kolejny element to miejsce, które pozwala na mocowanie łącznika statywowego. Niestety nie znajdziemy go w zestawie i musimy dokupić osobno. Zaraz dalej natrafimy na szeroki na 39 mm pierścień do zmiany ogniskowej. Jego większą część zajmuje gumowane karbowanie, a pod nim mamy znaczniki dla ogniskowych 70, 85, 105, 135 i 200 mm. Pierścień pracuje płynnie i z należytym oraz równym oporem.

Nikon Nikkor AF-S 70-200 mm f/4.0G ED VR - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja


Idąc dalej natrafimy na skalę odległości umieszczoną za szybką i wyrażoną w stopach oraz metrach. Po lewej stronie owej skali mamy serię przełączników. Pierwszy służy do wyboru trybu pracy mechanizmu ustawiającego ostrość (A/M-M), drugi do ustawienia zakresu jego pracy (FULL i od 3 metrów do nieskończoności). Kolejne dwa przełączniki są związane ze stabilizacją: pierwszy ją włącza/wyłącza (VR ON/OFF), a drugi pozwala wybrać jej tryb (NORMAL, ACTIVE). Na przeciwnej stronie obiektywu niż skala odległości znajdują się napisy reklamujące technologie zastosowane w obiektywie, a także informacja, że instrument został wyprodukowany w Tajlandii.

Kolejny element obiektywu to pierścień do manualnego ustawiania ostrości. Ma on szerokość 43 mm i jego większą część zajmuje gumowane karbowanie. Pierścień pracuje płynnie, równo i z należytym oporem. Co ważne, nie pokazuje żadnych luzów, które od czasu do czasu przytrafiają się nawet droższym Nikkorom. Przebieg całej skali odległości wymaga obrotu nim o kąt około 150 stopni. Za pierścieniem znajdziemy nieruchomy element obudowy zawierający bagnet do mocowania osłony przeciwsłonecznej.

Przednia soczewka jest nieruchoma i ma średnicę 56 mm. Jest ona tylko nieznacznie schowana w obudowie i otoczona nierotującym mocowaniem filtrów o średnicy 67 mm.

Nikon Nikkor AF-S 70-200 mm f/4.0G ED VR - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja

Na konstrukcję optyczną testowanego obiektywu składa się 20 soczewek ustawionych w 14 grupach, w tym trzy soczewki z niskodyspersyjnego szkła ED, jedna soczewka ze szkła o wysokim współczynniku refrakcji HRI i soczewki z powłoką nanokrystaliczną. Wewnątrz znajdziemy jeszcze kołową przysłonę o dziewięciu listkach, którą możemy domknąć do wartości f/32.

Nikon Nikkor AF-S 70-200 mm f/4.0G ED VR - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja

Kupujący dostaje w zestawie oba dekielki, osłonę przeciwsłoneczną oraz miękki futerał. Opcjonalnie można dokupić łącznik statywowy oznaczony symbolem RT-1.


Stabilizacja optyczna

Nikon, jako pierwsza firma produkująca obiektywy, zaczął chwalić się stabilizacją optyczną o skuteczności 5 EV. Testowany tutaj Nikkor 70–200 mm f/4.0 VR ma być instrumentem, w którym z taką właśnie stabilizacją mamy do czynienia. Standardowo zdecydowaliśmy się to sprawdzić. W tym celu ustawiliśmy ogniskową na 200 mm i na każdym czasie ekspozycji z zakresu od 1/200 do 1/3 sekundy wykonaliśmy po kilkadziesiąt ekspozycji najpierw ze stabilizacją wyłączoną, a następnie po jej włączeniu. Dla każdego czasu wyznaczyliśmy odsetek zdjęć nieudanych i wykreśliliśmy je w funkcji czasu ekspozycji wyrażonego w EV, przy czym punkt 0 EV odpowiada, w tym przypadku, czasowi 1/160 s.

Nikon Nikkor AF-S 70-200 mm f/4.0G ED VR - Budowa, jakość wykonania i stabilizacja


Jak widać maksymalna odległość obu krzywych od siebie wynosi około 4.3 EV. Do deklarowanych 5 EV trochę zabrakło. Trzeba jednak zaznaczyć, że osiągnięty wynik i tak jest rewelacyjny. Imponujące jest to, że na czasach w zakresie 1/5−1/3 sekundy, używając maksymalnej ogniskowej, możemy liczyć na to, że co drugie zdjęcie będzie nieporuszone.

Aby nie było tak idealnie, musimy napisać o jednej rzeczy. Przy wykonywaniu jednej serii zdjęć, stabilizacja jakby się zacięła. Pierwsze 9 zdjęć było zupełnie poruszone, tak jakby mechanizm w ogóle nie działał, a następnie coś się zmieniło i wszystkie zdjęcia w serii były już udane. Wszystkie inne serie wykonane na tym czasie ekspozycji (1/40 s) dawały zdjęcia idealnie ostre. Z taką sytuacją mieliśmy do czynienia tylko raz podczas całego testu więc nie traktujemy jej jako poważną wadę. Gdyby miało się to zacząć powtarzać, zastrzeżenia byłyby znacznie większe.