Nikon Nikkor AF-S 80-400 mm f/4.5-5.6G ED VR - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Podłużna aberracja chromatyczna nie sprawia testowanemu obiektywowi dużych problemów. Poniższe zdjęcia pokazują nieznaczne zabarwienie obrazów pozaoogniskowych, co oznacza, że wada ta jest korygowana w zadowalającym stopniu. Co ciekawe, przymykanie przysłony nie powoduje zauważalnych zmian w kolorystyce nieostrości.
 |
Zachowanie poprzecznej aberracji chromatycznej w zależności od ogniskowej i przysłony możemy prześledzić na poniższych wykresach. Pierwszy dotyczy matrycy APS-C/DX, a drugi pełnej klatki.
Tutaj obiektyw może zbierać same pochwały. Nawet w najgorszym przypadku obserwowanym dla ogniskowej 80 mm, aberracja dociera maksymalnie do 0.08–0.09%, a więc wartości, które znajdują się na granicy poziomów małego i średniego. Dla większych ogniskowych aberracja nie jest prawie żadnym problemem. Tutaj Nikkor wypada minimalnie lepiej od Canona 100–400L, który na 100 mm przekraczał miejscami poziom 0.1%. Sigma S 150–600 mm f/5–6.3 DG OS HSM też przekraczała ten poziom, ale robiła to dopiero dla ogniskowej 600 mm.
| Nikon D3x, 80 mm, f/16 | Nikon D3x, 200 mm, f/5.6 |
|
|
Aberracja sferyczna
Testowany obiektyw nie pokazywał efektu „pływania” ogniska, a obrazy krążków światła uzyskane przed i za ogniskiem nie pokazują wyraźnych różnic. To pozwala nam sądzić, że aberracja sferyczna jest korygowana prawidłowo.
| Nikon D3x, 300 mm, f/5.6, przed | Nikon D3x, 300 mm, f/5.6, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.