Panasonic Leica DG Vario-Elmar 100-400 mm f/4.0-6.3 ASPH. POWER O.I.S. - test obiektywu
7. Koma, astygmatyzm i bokeh
G7, 100 mm, f/4.0, centrum | G7, 100 mm, f/4.0, róg |
G7, 200 mm, f/5.1, centrum | G7, 200 mm, f/5.1, róg |
G7, 300 mm, f/5.6, centrum | G7, 300 mm, f/5.6, róg |
G7, 400 mm, f/6.3, centrum | G7, 400 mm, f/6.3, róg |
Inaczej wygląda sytuacja z astygmatyzmem rozumianym jako średnia różnica pomiędzy poziomymi i pionowymi wartościami funkcji MTF50. Jego wartość jest spora i wynosi 16.8%. Gdy w pomiarach uwzględnimy tylko zakres 300–400 mm wynik jest jeszcze większy i sięga 23%. Astygmatyzm ma więc bardzo mierzalny wpływ na ograniczenie rozdzielczości testowanego obiektywu.
Jeśli chodzi o wygląd rozogniskowanych krążków światła, to nie mamy powodów do narzekań. Jedyną rzeczą, która może się nie podobać, jest obwódka na brzegu krążka, której intensywność wzrasta wraz z przymykaniem przysłony.
G7, 300 mm, f/5.6, centrum | G7, 300 mm, f/5.6, róg |
G7, 300 mm, f/8.0, centrum | G7, 300 mm, f/8.0, róg |
G7, 300 mm, f/11, centrum | G7, 300 mm, f/11, róg |