Aberracja chromatyczna

Fujinon XF 16–80 mm f/4 R OIS WR nie ma problemów z korygowaniem podłużnej aberracji chromatycznej. Obrazy pozaogniskowe wolne są od zauważalnych zabarwień. Trzeba jednak przyznać, że w tej kategorii żaden z omawianych konkurentów też nie pokazywał wpadek.

Najlepsze wyniki mamy w środku zakresu ogniskowych. Na 50 mm aberracja jest praktycznie zerowa, a na 30 mm wzrasta wraz z przymykaniem przysłony, ale nawet po mocnym jej przymknięciu jest wciąż mała. Na najkrótszej ogniskowej omawiana wada rośnie lekko z wartości małych do poziomu podchodzącego pod średni. Ze średnim poziomem mamy zaś do czynienia na ogniskowej 80 mm.

W tej kategorii Fujinon wypada naprawdę dobrze na tle konkurentów. Wyraźnie dystansuje Nikkora AF-S DX 16–80 mm f/2.8–4E ED VR, który na maksymalnej ogniskowej docierał do 0.12%, a dodatkowo, na krótszych ogniskowych, wcale nie wypadał od Fujinona lepiej. Piętą achillesową Canona i Sigmy była za to najkrótsza ogniskowa, gdzie maksymalne wyniki potrafiły dochodzić do wartości 0.15%, która jest już uznawana za dużą. Fujinon takich problemów nie miał i to należy zdecydowanie pochwalić.

Fujifilm X-T2, RAW, 50 mm, f/5.6	Fujifilm X-T2, RAW, 80 mm, f/5.6

Aberracja sferyczna

Na pierwszych zdjęciach z niniejszego rozdziału można dojrzeć zjawisko „pływania” ogniska. Nie jest to efekt duży, ale daje się zauważyć nieznaczne przesunięcie głębi ostrości w kierunku większych odległości, gdy przymykamy przysłonę od f/4.0 do f/5.6. To oznacza, że obiektyw nie do końca prawidłowo koryguje aberrację sferyczną. Potwierdza to wygląd rozogniskowanych krążków światła uzyskiwanych przed i za ogniskiem. Zarówno dla ogniskowej 50 jak i 80 mm pary krążków nie są takie same – różnią się wyraźnie wyglądem obwódki, co jest klasycznym objawem niedokorygowania aberracji sferycznej.

Fujifilm X-T2, 50 mm, f/4.0, przed	Fujifilm X-T2, 50 mm, f/4.0, za
Fujifilm X-T2, 80 mm, f/4.0, przed	Fujifilm X-T2, 80 mm, f/4.0, za