OM System M.Zuiko Digital ED 90 mm f/3.5 Macro IS PRO - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Testowany obiektyw, sam w sobie, nie ma praktycznie żadnych problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Pojawia się ona jednak, gdy podłączymy konwerter MC-20. W takim przypadku „kolorki” zaczynają dokazywać i obrazy przed ogniskiem wpadają w odcień niebiesko-zielony, a te za ogniskiem w pomarańczowo-czerwony.
W przypadku poprzecznej aberracji chromatycznej, jak pokazuje wykres poniżej, sytuacja jest odwrotna.
Tym razem aberracja po podłączeniu konwertera troszkę się zmniejsza. Warto jednak wyraźnie powiedzieć, że nawet przed tą operacją nie było z nią żadnych problemów. Wada ta szybko zwiększała się od niespełna 0.03% dla okolic maksymalnego otworu względnego do ponad 0.06% dla przysłon od f/11 w górę, ale nawet maksymalne wartości wciąż mieściły się tutaj w przedziale, który uznajemy za mały.
Olympus E-M5 II, RAW, f/3.5 | Olympus E-M5 II, RAW, f/16.0 |
Aberracja sferyczna
Testowany obiektyw, niezależnie od tego, czy używamy go samego, czy z konwerterem, nie ma problemów z aberracją sferyczną. Pływania ogniska nie udało się nam zauważyć, natomiast krążki rozogniskowanych punktów świetlnych nie są może idealnie takie same, ale różnice, jakie widzimy, na pewno nie są duże.
E-M5 II, 90 mm, f/3.5, przed | E-M5 II, 90 mm, f/3.5, za |
E-M5 II, 180 mm (TC), f/7.1, przed | E-M5 II, 180 mm (TC), f/7.1, za |