Nikon Nikkor Z 400 mm f/4.5 VR S - test obiektywu
6. Dystorsja i pole widzenia
Pole widzenia
Obiektyw rektalinearny o ogniskowej 400 mm, na matrycy pełnoklatkowej, powinien dawać kąt widzenia sięgający 6.19 stopnia. Nikon w swojej specyfikacji modelu 4.5/400 podaje wartość 6 stopni i 10 minut łuku, a więc 6.17 stopnia.
Pole widzenia Nikkora zmierzyliśmy dokładnie, i to tak jak należy, dla promieni padających z nieskończoności. Te pomiary stały się możliwe dzięki wykonaniu zdjęć gwiaździstego nieba i dokonaniu transformacji pomiędzy układem współrzędnych obiektów na sferze niebieskiej i ich położeniem wyrażonym w pikselach na uzyskanym zdjęciu. Otrzymaliśmy wynik 6.23 +\- 0.03 stopnia, a więc minimalnie większy niż to, co widnieje w specyfikacjach. Różnica jest jednak niewielka i sięga granicy 2-sigma, a więc nie ma tutaj powodów do żadnego niepokoju. Tym bardziej, że jeśli uzyskane w naszych pomiarach pole jest prawdziwe, oznacza to, że rzeczywista ogniskowa obiektywu wynosi 397-398 mm - takie odstępstwo od deklarowanej wartości 400 mm jest całkowicie akceptowalne.
Dystorsja
W tej kategorii nie spodziewaliśmy się żadnych problemów i faktycznie niespodzianek nie było. Na matrycy APS-C/DX dystorsja wynosi tylko +0.34% i wrasta do wartości +0.62% po przejściu na pełną klatkę. Obie wartości są znikome i nie dają żadnych powodów do narzekań.
Nikon Z7, 400 mm, JPEG, APS-C/DX, | |||
![]() |
|||
Nikon Z7, 400 mm, JPEG, FF | |||
![]() |
Po podłączeniu telekonwertera TC 1.4x sytuacja zmienia się, ale tylko w sensie zmiany znaku dystorsji, bo wartości bezwzględne nadal są bardzo małe. Na matrycy APS-C/DX mamy do czynienia z poziomem praktycznie zerowym, bo nasze pomiary pokazały wartość -0.16%. Na pełnej klatce dystorsja beczkowa robi się odrobinę większa i wynosi -0.41%, ale nadal jest to wynik, który śmiało możemy uznać za niewielki.
Nikon Z7, 560 mm (TC), JPEG, APS-C/DX, | |||
![]() |
|||
Nikon Z7, 560 mm (TC), JPEG, FF | |||
![]() |