forum.optyczne.pl

[LDevil]

Pentax - zadecydował dość dobry stosunek ceny do możliwości (K100D) i wbudowana stabilizacja.
Po kilku latach używania mało popularnego systemu okazało się, że ogólnie z dostępnością szkieł (dzięki Tamronowi, Sigmie i Samyangowi) nie jest źle, amator taki jak ja spokojnie skompletował potrzebne mu szkła. O wadach Pentaxa nie będę się rozpisywał, można je sobie skopiować z portalowych testów puszek (tych co już były i tych co mają być )

Dlaczego nie:
Canon - rozważany przeze mnie trzycyfrowy model (nie pamiętam co to było, 400 lub 450) w porównaniu do K100D jakoś tak mi nie leżał w łapie i dodatkowo był droższy. Pomimo lepszego poziomu szumów, AFu i kulturalniej pracującej migawki/lustra odpadł.
Sony - jak kupowałem lustrzankę, to firma ta dopiero zaczynała swoją przygodę na rynku i to zadecydowało.
Nikon - Rozważałem D40, ale niestety poległ głównie z powodu wywalenia silniczka.

[magiczny]

Canon, bo...

-za puszke 40d, ktorej zalet wymieniac nie chce, rownorzedne produkty u konkurencji, moim subiektywnym zdaniem, byly zdecydowanie gorsze (poczynajac od ergonomii, konczac na szybkosci) - chociaz zapewne zleci sie pare osob, ktore powie, ze nikon ma mniejsze szumy, a sony costam jeszcze - ale mowie, to jest tylko moje zdanie i bralem pod uwage to co jest dla mnie wazne

-70-200 f/X - ktorych i tak poki co miec nie bede, ale lepiej ze sa

-135mm f/2 L - szklo, na ktore obecnie poluje, jak sie przez kolejne dwa tyg. nie rozmysle to je nabyje. jak dla mnie genialne i fenomenalne, zwlaszcza dla moich zastosowan. wlasciwie to Mavierk w ktoryms z moich kolejnych tematow zarzucil pomysl o tym szkle, jak zobaczylem niektroe sample to zrozumialem - dla niego warto wejsc w canona (jesli sie oczywiscie chce taka ogniskowa, a nie stac nas na szeroka game dobrych stalek)...ale oczywiscie co jakis czas mam nowy pomysl, co sie rowna nowe koszta lecz i tak - szklo jest warte grzechu.

[Liszu]

Będzie trochę mało racjonalnie, ale co tam!

Pentax, bo:

- kiedy wszyscy mówią A, ja mówię Z, bo B jest zbyt blisko A
- trzeba mieć - nawet w wyborze sprzętu - jakiś cel. Dopingowanie firmom Canon i Nikon, nie ma sensu, bo są na szczycie. Pentax to taka piękna kobieta, której piękno trzeba odkryć. To prawdziwe wyzwanie, a ja nie lubię prostych rozwiązań. Czasem łezka się w oku kręci podczas patrzenia na moje K200D z gripem.
- przepięknie wygląda, a ja - jak ten dureń - zawsze zwracam na to uwagę. Auto też tak kupiłem
- genialnie leżą w ręce korpusy. Jak mawia ludzkość, zdjęcie i tak robi fotograf, nie aparat - więc co za różnica jakie szumy i inne ....... Czuć w dłoni sprzęt trzeba, a Pentaksa czuć jak cholera!
- robiłem już foty w ekstremalnym deszczu i na plaży, gdy - podczas silnego wiatru - piasek walił po oczach unosząc się na blisko 2m. Mam body entry-level, a nawet się nie skrzywiłem. Dopóki nie będzie mnie stać na sprzęt za 6-8 tys. wyboru nie ma.

Dlaczego nie:

- Canon, bo szlag mnie trafia jak biorę je do ręki. Kompletnie mi nie leżą. Są zbyt lekkie, a menu mnie wkur..a (w adekwatnej klasie cenowej)
- Nikon. Niby leżą zdecydowanie lepiej niż Canon, ale gdzie jest ta nutka oryginalności?
- Olympus. Nie wiem jak to trzymać w dłoni. Małe, choć kapitalnie wykonane. Dobijający zakres tonalny.
- Sony. Chwyciłem A300 kumpla i już wiedziałem, że nie chcę.

Jak dla mnie to temat bardziej emocjonalny niż racjonalny, ale pewnie znajdzie się jeszcze ktoś kto mnie poprze. Nawet jeśli wybrał inny system.

[tph]

To i ja spróbuję się wypowiedzieć. Zacząłem swoją przygodę z cyfrowymi szkłami całkiem niedawno (z kolei kiedyś na filmie uwielbiałem pstrykać swoim Zenitem i Exaktą mojego ojca), ale już udało mi się zmienić system


Na początku było Sony..:
- bo A200 niecały rok temu miała fantastyczną cenę z kitowym obiektywem, a mi niepotrzebna była większa matryca, LV ani nic innego.
- bo nasłuchałem się (na forach Sony/Minolta) o wyższości stabilizacji korpusowej nad obiektywową (sprawa w której do tej pory nie mogę się wypowiedzieć, ale na bank stabilizacja w korpusie miała wpływ na efekty paru szkiełek..
- ..no właśnie szkiełka. Sony skusiło mnie kompatybilnością ze szkłami Minolty. Tak oto zakupiłem najpierw MAF 50/1.7 w którym się zakochałem bez reszty, potem była słynna 'flinta' (70-210/4), z której jak się później okazało korzystałem cały czas do portretu. I muszę przyznać, że w ograniczonym budżecie, każdemu z ręką na sercu bym ten system polecił właśnie ze względu na te obiektywy.

Potem Sony zaczęło mnie drażnić..:
- bo brak w nim portretówki z prawdziwego zdarzenia, ale w sensownej cenie. Jasne, na 50tce można pięknie się wytrenować, ale w pewnym momencie ogniskowa zaczyna doskwierać (przynajmniej mi) przy portrecie i chce się zaatakować coś dłuższego. I oczywiście, że na cropie od razu przychodzi do głowy 85tka, która w Sony albo trzeba kupić używaną za niecałe 3tys. złotych (jest podobno świetna) albo Zeissa za 4tys. Nie moje progi na jeden obiektyw, zacząłem się rozglądać dalej.
- bo jeśli chodzi o szkła półamatorskie, to w Sony wcale nie ma aż tak wielkiego wyboru w zakresie ogniskowych które mnie interesują (miedzy 17 a 40-pare). Tamrona nie chciałem, a MAF 17-35/2.8-4 jest niesłychanie tragiczny jak na obiektyw dedykowany do tego zakresu (oferuje to co kit mniej wiecej)

Potem zrobił się Canon:
- bo jest większy wybór półprofesjonalnych body (cała seria xxD), w porównaniu do jednego jedynego A700, za który musiałbym dać niemałe pieniądze.
- bo upolowałem 30D w świetnej cenie.
- bo na chwilę można było zaatakować 50/1.8 żeby mieć czym porobić zdjęcia. Jak się okazało, obiektyw jest niczego sobie.
- bo jest w Canonie 85/1.8, którą już mam i w której się zakochałem
- bo jest w Canonie 17-40/4L, którego też mam i który idealnie pasuje do moich 'preferencji' związanych z zakresem ogniskowych z których korzystam i gwarantuje rewelacyjną jakość obrazu a nie kosztował mnie aż tak dużo
- bo mój wujek przyjeżdżał ze stanów i przywiózł mi dwa w.wym. szkła, nowiutkie, sprawdzone na miejscu i zaoszczędziłem prawie 2tys. złotych.
- bo jest w Canonie wielki wybór 70-200 (których narazie nie kupiłem, ale wiem, że jak odłożę szmalc to będzie w czym wybierać)

Dlaczego nie Nikon:
- bo nie leżą mi w rękach
- bo mi się nie podobają
- bo brzydkie są obiektywy Nikona
- bo jest minimalnie (ale zawsze) droższy
- bo sam fakt, że ma CLS niestety nie przeważył nad Canonem (choć teraz czegoś takiego troszkę żałuję, ale od czego są PW)

Dlaczego nie Pentax:
- bo choć mają fajny wybór body (K20D i K7!), to wybór szkieł jest niewielki, i niestety szkła są pierońsko drogie.

[piotr_u.]

Ja półtora roku temu zaczynałem od zera. Moim wcześniejszym aparatem był kompakt sony DSC-W30. O lustrzankach nie wiedziałem nic. Tak w ogóle, to o samej fotografii wiedziałem prawie tyle samo. Zacząłem więc od czytania o sprzęcie i wszędzie widziałem słowo "szumy". Tak się ich wystraszyłem, że wybrałem Canona. W sumie nie żałuję, bo najbardziej spodobało mi się fotografowanie ptaków, gdzie często użyteczne wysokie iso się przydaje i gdzie Canon oferuje sporo, jeśli chodzi o obiektywy.

[Sejthan]

Po kilku tygodniach zastanawiania i czytania zwyciężył Canon.
Za szeroki wybór szkieł w rożnych cenach.
Za wyjątkowe stałki L 35, 50, 85, 135
Za ekonomiczne stałki 50/1.4 i 85/1.8
Bo mam już 450D i daje radę.
Wyklarowała się drabinka upgrade'u body 450D->50D->7D->5DmkIII(patrz niżej)
Lepiej rozwiązany WiFi grip do 5d niż do D700

Nie podoba mi się tylko oferta puszek entry FF level. Szkoda AFu z 5DmkII, ale w mkIII może poprawią, albo uzbieram na 1D(s).

Nie Nikon, bo ... kto powiedział, że nie? Dobry system, ale posiadanie dwóch na raz to przerost formy nad planowanymi środkami w moim portfelu przez najbliższe kilka lat

Nie Pentax, bo niszowy.
Nie Sony, bo Sony i wszystko jasne
Rozwijając - lubię moje nerki, a CZ to tylko na jedną albo obie A nie mając nerek i tak nie byłoby gdzie tych szkieł przypiąć ...

[omegazull]

Nikon ponieważ:
- Jak miałem zamiar kupić se pierwszą lustrzankę to znajomy fotograf powiedział mi że "lustrzankę kupuje się kiedy ma się inwestować w dobre obiektywy", a że tak było że nikon zawsze miał dobre obiektywy nieważne w jakiej półce cenowej to tak się stało.
- Mało problemów z obiektywami firm trzecich, mało awaryjne korpusy.

Teraz po czasie widzę podobnie, ale dostrzegam braki w systemie nikona:
- Korpusom nie mam co naprawdę zarzucić
- Obiektywom też, jedynie co to brak pewnych konstrukcji które ma konkurencja, a które nie ma nikon.
- Nikon powinien wymienić więcej stałek

I jak by tylko to zrobił to nie mam po co szukać gdzie indziej.

[dr11]

Canon, bo 24L i 85L.

Inne nie, bo... tego nie maja

[js70]

W moim przypadku Nikon (wcześniej był zenith, Practika, Canon T70 i A1). W ten system wszedłem za czasów studenckich, gdy dorabiałem w agncji fotograficznej na umowy zlecenia. Wiekszość znajomych pracowałe właśnie na nikonach i to dawało dużą możliwość uzupełniania się akcesoriami i osprzętem (np gdy padła lampa lub obiektyw, zawsze było od kogo pożyczyć na czas naprawy). W dobie cyfry przy zakupie lustrzanki wybór był prosty (w sumie przyzwyczajenie do marki)
Za Nikonem przemawia też duża dostępność osprzętu zarówno systemowego jak i niezależnych producentów.

Dlaczego nie inne systemy?
Canon - wybór dodatkowych akcesoriów porównywalny z Nikonem, parametry i funkcje pewnie też, ale dostepne dla mnie cenowo modele "jokoś takie za bardzo plastikowe" w porównaniu z nikonem (nie to co kiedyś - A1 wspominam bardzo dobrze).

Sony - też jakoś nie lażało mi w ręku i mniejsza dostępność optyki i akcesoriów (ej chwili chyba sie to już mocno zmieniło na plus). Poza tym jak szukałem cyfry to Sony nie miało aż takiej pozycji na rynku.

inne systemy - w sumie nie mam z nimi doświadczeń, ale z tego co się zorientowałem mniejsza dostępność dobrych obiektywów, lamp i innych gadżetów.

Podsymowując
pierwsze miejcce System Nikona
drugie miejsce Canon
trzecie miejsce Sony

[chesky]

Witam,

Przez kilka lat pstrykałem Sony R1. Aparat pozwolił mi na naukę podstaw oraz rozwinięcie zainteresowania związanego z fotografią. Z czasem jego minusy zaczęły przesłaniać plusy...a właściwie jeden minus - autofocus. Sentyment jednak nie pozwolił go sprzedać i nadal jest użytkowany przez żonę.
Obecnie Nikon d300. Wybrałem go ze względu na wysoką jakość wykonania oraz doskonałe szkła ( jednak cena odstrasza ) oraz dobre notowania w środowisku zawodowców.
Dlaczego nie Canon: już miałem w reku 5D ale plotki o następcy nie pozwoliły go kupić a potem ten wszędzie krytykowany AF dobił gwóźdź do trumny.
Innych systemów nie rozpatrywałem.

[wojcias]

Witam,
Oczami podroznika.
Po odwilzy w 1990 zmienilem Practice i Zenita na yashice. Potem na chlube tamtych czasow NIKONA 801. Bylem z niego dumny. Ciezki malo bajerow i ... bardzo drogi. Niestety seria usterek zwiazana z bagnetem (falszywa bardzo bo pozwalajaca pstrykac zdjecia jakby nigdy nic ale na zdjeciach nie bylo nic widac bo aparat zamykal przyslone do max wartosci). Z jednej z najciekawszych podrozy przywiozlem 40 negatywow ktore trafily do kosza. Te i kolejne klopoty z moim Nikonem oraz klopty kolegow upewnily mnie ze nalezy sie tego pozbyc. Z Nikona cieszylem sie 2 razy. jak kupilem a potem jak juz sprzedalem. Zamienilem na Minolte 7xi. bardzo fajny aparat - Ale trioche mniej fajne zdjecia szczegolnie we wspolpracy z lampa. Nastala era cyfry. Kilkanascie kopaktow po drodze do lustrzanki i pytania czy lepszy jest system firmy ktora zna sie na elektronice (jak Sony) czy na optyce jak Canon. Kolejne zmiany G3 na S80 potem G5 potem sony 717 i w koncu juz prawie lustrzanka - SONY R-1. Wiem ze to moze nie szczyt high tech ale zdjecia z niego wychodzily mi najladniejsze. Moze dlatego ze zwiedzalem wtedy dosc ciekawe kraje. I rowniez z powodu sentymentu nie sprzedalem go do dzis. Chcialem jednak lustrzanke wiec kupilem 300D potem 350D ale bez satysfakcji i ciagnelo mnie do tej jakosci nasycenia (glowinie krajobraz) z R-1. Kupilem wiec Alfe 100 - niestety przy tych skokach z systemu na system braklo kasy na obiektywy. Alfa 100 z kitem byla slaba. Zmiana na A350 i Zeissa 16-80 *T. Swietny zakres zooma. Latwy w opanowaniu juz po 3 min wspolpracy. mala rozpietosc tonalna matrycy CCD i kilka wpadek z naswietlaniem w trudnych sytuacjach pod slonce . Kupilem Canona 400D do mojego 17-85 iS ktory zostal jeszcze po poprzednich canonach. Dalej nic sie nie zmienilo. Zdjecia poprawne ale jakies szarobure.
Teraz czekam na 7D i Alfe 750.
Nikon - nie dotykam tematu nawet - paskudna sprawa
Canon - wszystko fajne ale zdjecia jakies "szarobure". Obiektywy w kosmicznych cenach, lampy tez drozsze niz do Sony.
Sony - wszystko delikatnie tansze. Topowa lampa , obiektyw o moim ulubionym zakresie od 24mm (przeliczeniowych) 16-105 duzo tanszy niz zapowiadany canon 15-85, dluzej trzymajace baterie niz w serii 3 cyfrowych canonow i jakas ciaglosc - baterie (poza jakas dziwna seria 330 i380) pasuja od modelu zaawansowanego kompakta S80 z roku 2000 poprzez F717 F828 R-1 do najnowszej A900 ( z wyj prototypu czyli A100). W canonie w tym czasie mamy 4 rodzaje baterii. seria 350/400 450/500 seria 20-50 , 5d + 7D. W momencie zmiany aparatu na wyzszy szczebel za duzo dodatkow wymaga zmiany. Wezyk spustowy canona nie pasuje pomiedzy seria 2 i 3 cyfrowych. W sony od 100-900 jest ten sam. podobnie z kartami. W wiekszosci modeli podwojny syetem kart CF i MS lub choc dlozona do zestawu karta CF do srodka ktorej wklada sie MS. Na szczescie problem to juz nie jesty skoro za 100zl mozna kupic karte ktorej nie obejmuje juz licznik wyswietlajacy do 999zdjec.
Podoba mi sie w sony system wczepiania lampy - jest super i znam go juz 20 lat. Jedna reka w 1 sek mozna wlozyc i wyciagnac lampe. mala rzecz a cieszy. AF w Sony jest niestety wolniejszy. Ale moze stety bo nie slyszalem o problemie FF BF. AF idzie wolno ale dokladnie. To chyba lepiej niz szybko i z problemami.
Life view - jest po prostu swietne , ten odchylany ekranik tez.
Niestey wada Sony jest brak filmow. Dla mnie to duza wada powodujaca ze chyba jednak kupie sobie na zimowa wyprawe w gory nowego 7D. A miejsce po kamerze zajmie nowo nabyte szklo.
Plusem , moze nawet dodatnim jest to ze nabyty obiektyw z bagnetem Sony np 10-20 podepne do wszystkich modeli w tym FF. Oczywiscie z cropem ale podepne. W Canonie po zakupie porzadnej szklarni na APSC wiele nie podejdzie po przejsciu na FF. Poniewaz Sony gra agresywnie cenowo - latwiej bedzie przejsc na FF. Teraz juz FF sony jest 30% tanszy.
Dzialanie lampy - w sony (i w 7d teraz tez) mozna sterowac bezprzewodowo lampami z wbudowanej lampy. We wszystjkich canonach do sterowania lamp trzeba miec droga lampe sterujaca. W sony za 450$ (2x`HVL36)mozna juz sterowac 2 lampami. W canonie na sterowanie 2 lamp trzeba wydac 2x tyle (2x250$(420EX) +420$(580EX) na lampe sterujaca).
na razie wiec ciagne 2 systemy a decyzje juz ostateczna podejme po wlasnorecznym przetestowaniu 7D i A750 ktora mam nadz nie kazee na siebie dlugo czekac.
Konkluzja - w dziale ekonomicznym - wygrywa Sony bo daje duzo za niewiele ale jesli kogos stac na eLki , wydawanie wiecej na lampy kupowanie nowych wezykow i baterii do kazdego kolejnego modelu to napewno na dzis canon ma wiekszy wybor drogich szkiel.

[Tranquilizer]

Canon 40D, bo:

- Paru znajomych posiada Canona więc kwestia pozyczenia szkiel nie jest problemem
- Dobrze lezy w rece i ma swoja wage
- Cena dosc przyzwoita jak na ten sprzet mimo ze juz ma rok

[dzideku]

Ja brałem pod uwagę tylko dwa systemy, dwa słuszne systemy czyli Canona i Nikona ponieważ nie cierpię kompromisów postawiłem na sprawdzony system z "dużą szklarnią" i nie żałuję. Pewnie z Nikona również był bym zadowolony ale wówczas nie miałem specjalnego wyboru jeżeli chodzi o entry level.
Jeżeli chodzi o pozostałe systemy i tu zacytuję forumowicza "kocham Canony, kocham Nikony, cenię Pentaxa, brzydzę sie Sony)

[rafkarw]

Swoją przygodę z fotografią zaczynałem jakieś 25 lat temu od aparatu Start otrzymanego od mojego taty fotografa. On wtedy bawił się w studiu Pentaconem Six i Prakticami i niedługo potem odziedziczyłem pierwszą, a następnie drugą Prakticę, obie ze stałkami Pentacona. Druga z Praktic służyła mi bardzo długo i jeszcze na studiach, na potrzeby pracy magisterskiej robiła zajefajne, bardzo ostre i plastyczne zdjęcia. W międzyczasie tata przestał być fotografem, natomiast fotografią zaczął się bawić mój starszy brat. Kilka lat temu otrzymałem od niego Minoltę 505si z obiektywem MAF 24-105. Równocześnie był grany bardzo dobry kompakt Olympus C4000. Nadszedł jednak moment rozważenia kupna lustrzenki cyfrowej.
Ze względów ekonomiczno-pragmatycznych wybór padł na Sony a300. Głównie z powodu posiadanego mafika 24-105, który uchodzi za bardzo dobry amatorski zoom. Aparat kupiłem z kitem 18-70, żeby mieć szerszy kąt, bo ten minoltowski zbyt szeroki nie jest.
Oczywiście dalsza droga to skompletowanie sensownych szkiełek, ale mając na uwadze ciągle świetne szkła Minolty (50mm, f1,7; 70-210mm, f4,0), które niemalże wyczerpują (z tym, które mam - 24-105) potrzeby fotografa amatora uwieczniającego wyjazdy, spotkania i przyrodę, to nie żałuję wyboru. Po ewentualnym przejściu na model pełnoklatkowy dalej będę mógł korzystać z naprawdę zacnych tanich szkieł Minolty, a jeśli postanowię wydać większą kaskę na nowsze słoiki, to Sony nie wypada w tej kategorii gorzej od innych producentów.

Dlaczego nie Canon? Bo wszędzie dookoła widzę Canony. Bo pewnie dobry, ale nie miałbym możliwości "uzbroić" się w komplet stosunkowo dobrych szkiełek w cenie do 1500 zł. Bo na początku musiałbym wywalić ładnych kilka stówek na rozsądnego spacerzooma. Generalnie nie znam. Pewnie jakbym poznał możliwości budżetowego zestawu, mógłbym coś powiedzieć więcej.

Dlaczego nie Nikon? W sumie mam większe wątpliwości niż w przypadku Canona. Foty, które zrobił mój kolega ze wspólnego wyjazdu (nie miałem wtedy jeszcze alfy) są super (focone stałką 50mm i zoomem 18-200mm). Może to kwestia 300 dpi, które Nikon daje w standardzie. Jego foty dla mnie trochę za trupie. Oczywiście pewnie wszysko kwestia dobrania WB. Tym nie mniej Sonowe auto WB daje fajne ciepełko. W każdym razie takie, jak lubię. Tak jak lubię odbitki Kodaka. Więcej Y, mniej M. W przyszłości nie wykluczam Nikona.

Dlaczego nie Pentax? Dlaczego nie. Długa wahałem się nad wyborem pomiędzy Pentaxem a Sony. Wygrał czynnik ekonomiczny. Za 10k i parę fajnych szkieł musiałbym wydać dwa razy tyle, co za mojego soniaka i zestaw minoltowskich szkieł. W przyszłości nie wykluczam takiego wyboru. Niszowość tej marki w naszym kraju jest w moim przypadku raczej argumentem na tak.

Dlaczego nie Olympus? Znam Olka ze wspaniałego kompaktu. Moja decyzja o zakupie alfy byłe na tyle szybka, że nie przestudiowałem dobrze tamatu "lustrzenki Olympus". Nie potrafię nic powiedzieć. Na pewno przy następnym zakupie rozważę tę opcję.

Na samym końcu chciałbym podzielić jeden z wpisów na tym forum, który moim zdaniem jest najlepszą wskazówką do wyboru systemu. System, czyli body i szkła (nawet jak byłyby najlepsze) to tylko 40% sukcesu. Reszta jest udziałem człowieka, którego żadnej marce przypisać się nie da. Moim zdaniem ta proporcja jest nawet korzystniejsza dla człowieka.

Pozdrawiam

[komor]