Całkowity zakres tonalny utrzymuje się w okolicach 7.8 EV, czyli jest minimalnie mniejszy niż w przypadku 50D. Ze względu jednak na fakt, że całkowity zakres tonalny jest niezależny od szumu, nie daje on pełnej informacji o możliwościach matrycy. W naszych testach przyjęliśmy zasadę aby zwracać szczególną uwagę na zakres tonalny przy stosunku szumu do sygnału na poziomie 0.1 (czerwone punkty na wykresie). W tym przypadku największa różnica w wynikach dla obu modeli Canona pojawia się dla ISO 100. Dla tej czułości 50D zanotował wynik na poziomie 7.4 EV podczas gdy 500D o 1.1 EV niższy. Dla kolejnych czułości różnice są w zasadzie niewielkie. Warto jeszcze zwrócić uwagę na gładsze zachowanie wyników przy przejściu do rozszerzonych czułości ISO 6400 i ISO 12800. W przypadku 50D obserwowaliśmy w tym przypadku załamanie wyników.

Porównanie do E-620 w tej kategorii pokazuje wyraźną przewagę Canona. Dla wysokiej jakości zdjęcia zakres tonalny jest średnio 1EV lepszy w 500D niż w Olympusie i to praktycznie dla całego zakresu czułości.

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.

ISO	Granica bieli
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
ISO	Granica czerni
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800

Jak zwykle wykonaliśmy dwa nocne zdjęcia przy czułości ISO 100 i 1600, przysłonie f/11 i czasach odpowiednio 30 i 2 s. Pliki RAW zostały przekonwertowane do 48-bitowych TIFF-ów programem dcraw, a następnie w programie Adobe Lightroom zostały maksymalnie doświetlone o +4 EV i przyciemnione o -4 EV.

100 ISO
	0 EV	+4 EV
500D
E-620
50D
1600 ISO
500D
E-620
50D

W przypadku Canona 500D mamy do czynienia z podobną gęstością pikseli jak w przypadku Olympusa E-620. Z tego powodu, podobnie jak poprzednio również i tym razem porównamy ze sobą te dwie lustrzanki. Dodatkowo prezentujemy wyniki z 50D. Rozjaśnianie zdjęcia na ISO 100 daje podobne rezultaty w przypadku 500D i E-620, z minimalną przewagą tego pierwszego. Ze względu na najniższy szum na prezentowanych zdjęciach najlepiej z całej stawki prezentuje się tutaj 50D. Na wysokich czułościach różnica pomiędzy 500D a E-620 jest już wyraźna i przewaga tego pierwszego znacznie wzrasta. Zdjęcie z 50D również w tym przypadku pokazuje najmniejszy szum. Spójrzmy teraz jak wygląda sytuacja gdy próbujemy odzyskać szczegóły w jasnych partiach obrazu.

100 ISO
	0 EV	-4 EV
500D
E-620
50D
1600 ISO
500D
E-620
50D

W tej sytuacji 500D i E-620 radzą sobie podobnie, choć trzeba przyznać, że Olympus wypada tutaj nieco lepiej. Co ciekawe, najgorszy efekt obserwujemy w przypadku 50D, jednak trzeba zauważyć, że w jego przypadku oryginalne zdjęcia są znacznie bardziej prześwietlone stąd i efekt końcowy jest inny