• L – 5456×3632 (3:2) oraz 5456 × 3064 (16:9),
• M – 3872×2576 (3:2) oraz 3872 × 2176 (16:9),
• S – 2736×1824 (3:2) oraz 2736 × 1536 (16:9).

Wygląd zdjęć zapisywanych w tym formacie można regulować pod względem kontrastu, nasycenia i wyostrzenia. W systemie Alpha funkcja ta znajduje się w menu funkcyjnym pod nazwą „Strefa twórcza”. Można w niej zmienić ustawienia dla trybów: Standard, Intensywny, Portret, Krajobraz, Zachód słońca lub Czarnobiały. Regulacja każdego z trzech parametrów odbywa się w przedziale od −3 do +3 ze skokiem jednostkowym.

Poniżej przedstawiamy fragmenty zdjęć scenki w formacie JPEG przy ustawieniach neutralnych i minimalnym wyostrzeniu. Dla porównania prezentujemy także zdjęcia z Canona 650D i Nikona D3200.

Zdjęcia z Alfy charakteryzują się większą ostrością niż te z Canona i Nikona. Jak pokazaliśmy w rozdziale nt. rozdzielczości, jest to m.in. efekt zastosowania wyostrzania w aparacie Sony, które u konkurentów nie występuje. Tak czy inaczej, stopień odtworzenia detali przy bazowej czułości jest zadowalający. Pod względem szumu, JPEG-i z A58 prezentują się bardzo dobrze, aż do czułości ISO 3200. Powyżej tej wartości skutki odszumiania obrazu stają się wyraźnie widoczne, choć generalnie jest całkiem nieźle. Warto przypomnieć, że w A58 nie mamy możliwości wyłączenia tego procesu, a najmniejszą ingerencję algorytmów usuwania zakłóceń w obraz uzyskamy przy ustawieniu „niskie”.

Zestawienie wycinków zdjęć z Sony oraz Canona i Nikona jest o tyle ciekawe, że pokazuje różne podejście producentów do generowania plików JPEG. Zakładając minimalny wpływ oprogramowania na wygląd obrazu (wyłączone lub najniższe dostępne odszumianie oraz wyostrzanie, jakie zawsze stosujemy) JPEG-i z Sony wyglądają w zasadzie lepiej niż te z 650D lub D3200. Jednak w przypadku tych ostatnich modeli mamy większe możliwości późniejszej edycji, bowiem obraz jest mniej przetworzony. Trudno wyrokować, która polityka jest lepsza. Osoby fotografujące wyłącznie w JPEG-ach i ograniczające dalszą obróbkę obrazu do minimum, prawdopodobnie docenią podejście Sony. Z kolei ci, dla których nie jest najważniejszy rezultat „prosto z puszki”, być może prędzej zainteresują się Canonem bądź Nikonem (lub obróbką RAW-ów). W każdym razie, opinię co do obrazowania nowej matrycy Sony warto wyrobić sobie na podstawie porównania plików RAW, które pokazujemy w następnym rozdziale.

Poniżej prezentujemy wynik działania funkcji wyostrzania zastosowanej w testowanym aparacie. Poza najniższym poziomem wyostrzania ustawionym na −3, pokazujemy również wycinki zdjęć zrobionych na wyostrzaniu neutralnym 0 oraz maksymalnie wyostrzone na +3. Jeszcze raz podkreślmy, że przy ustawieniu tego parametru na minimalnym poziomie wyostrzanie obrazu jest jednak obecne. Dla użytkowników korzystających jedynie z plików JPEG, rozsądnie będzie używać wyostrzania na poziomie 0.

Sony Alpha A58, ISO 100
wyostrzenie −3
wyostrzenie 0
wyostrzenie +3

Sony A58, tak samo jak inne aparaty systemu Alpha, posiada dwie funkcje związane z podnoszeniem zakresu tonalnego na plikach JPEG. Pierwsze rozwiązanie – DRO (ang. Dynamic Range Optimizer), polega na automatycznej obróbce pojedynczego zdjęcia – głównie rozjaśnianiu cieni. W efekcie możemy spodziewać się poprawy wizualnego odbioru zdjęcia, jednak skutkiem ubocznym jest wzrost szumu w rozjaśnianych partiach obrazu. Znacznie ciekawszym rozwiązaniem jest fotografowanie z użyciem techniki HDR. Aparat wykonuje wówczas automatycznie trzy zdjęcia różniące się ekspozycją, a następnie składa je i tworzy jeden wynikowy obraz. Zarówno w przypadku DRO jak i HDR ustawić możemy rozpiętość dynamiki, która jest dla nas interesująca.

Sfotografowaliśmy scenę, na której występowały duże kontrasty między jasnymi i ciemnymi partiami obrazu. Poniżej prezentujemy kilka zdjęć dla różnych ustawień HDR i DRO. Można zauważyć, że w obydwu przypadkach da się uzyskać zauważalnie większą rozpiętość tonalną – należy jedynie zadbać o dobranie odpowiedniej wartości różnicy EV, by uzyskany efekt nie był przesadzony. Można również wybrać opcję AUTO, wówczas aparat automatycznie dobierze wartość różnicy EV.

HDR/DRO off

DRO Lvl 1

DRO Lvl 3

DRO Lvl 5

DRO Auto

HDR 1.0EV

HDR 3.0EV

HDR 6.0EV

HDR AUTO

Niestety, nie wszystkie HDR-y, jakie wykonaliśmy w trakcie testu, zostały złożone przez aparat poprawnie. Niejednokrotnie efekt końcowy był silnie zniekształcony. Poniżej prezentujemy przykładowe zdjęcie ilustrujące ten problem.

Kolejną ciekawą funkcją dotyczącą JPEG-ów, a znaną z wcześniejszych modeli lustrzanek i bezlusterkowców Sony, jest rejestrowanie panoram. Pozwala ona w łatwy i szybki sposób tworzyć zdjęcia panoramiczne, bowiem większość procesu jest zautomatyzowana. Wystarczy tylko wcisnąć spust migawki i jednostajnie przesuwać aparat trzymając go pionowo lub poziomo. Migawka w trakcie wykonywania panoramy jest cyklicznie wyzwalana, a po zakończeniu całej operacji aparat przetwarza wykonane zdjęcia i tworzy obraz w formacie panoramicznym.

Wykonując panoramy możemy wybrać zarówno kierunek jej wykonywania jak i orientację (lewo-prawo, góra-dół). W efekcie do dyspozycji mamy następujące rozmiary obrazów wynikowych:

• rozmiar standardowy:
  • 3872×2160 pix w pionie,
  • 8192×1856 pix w poziomie,
• rozmiar szeroki:
  • 5536×2160 pix w pionie,
  • 12416×1856 pix w poziomie.

Poniżej przedstawiamy przykładowe panoramy.

Przy wykonywaniu panoram warto zawsze od razu sprawdzić efekt końcowy. Niektóre panoramy okazują się być niepełne lub nieostre. Wynika to zazwyczaj ze zbyt powolnego lub zbyt szybkiego przesuwania aparatu. Zdarzają się również mniejsze lub większe błędy łączenia na granicy kadrów. Część z nich wynika oczywiście z poruszających się obiektów, których warto unikać przy wykonywaniu panoram.

Na zakończenie tej części warto również powiedzieć kilka słów o funkcji filtrów artystycznych. Odnajdziemy je pod pozycją „Efekt wizualny” w menu funkcyjnym, a do wyboru mamy następujące możliwości:

• Aparat zabawka (normalny, zimny, ciepły, zielony, magenta),
• Kolor pop,
• Posteryzacja (kolor lub czarno-białe),
• Zdjęcie retro,
• Soft High-key,
• Czarno-białe z zachowaniem pojedynczego koloru (czerwony, zielony, niebieski, żółty),
• Czarno-białe z dużym kontrastem,
• Miękka ostrość (poziom: niski, średni, wysoki),
• Malowidło HDR (poziom: niski, średni, wysoki),
• Czarno-białe o bogatej gradacji,
• Efekt miniatury.

Efekt działania poszczególnych filtrów przedstawiamy poniżej.

Bez efektu

Aparat zabawka: Normalny

Kolor pop

Posteryzacja: kolorowa

Retro

High-key: Miękki

Kolor częściowy: czerwony

Kolor częściowy: zielony

Kolor częściowy: niebieski

Kolor częściowy: żółty

Czarno-biały – duży kontrast

Miękka ostrość: intensywność średnia

Malowidło HDR: intensywność średnia

Czarno-białe o bogatej gradacji

Miniatura