Obrazy JPEG w Olympusie E-PM1 mogą być zapisywane z czterema różnymi ustawieniami dotyczącymi jakości: Super Fine, Fine, Normal oraz Basic. Dostępne są trzy rozmiary zapisywanych zdjęć: Large, Middle oraz Small, a także pięć proporcji obrazu: 4:3, 16:9, 3:2, 6:6 i 3:4. Rozdzielczość zdjęć Large jest ustalona na 4032×3024, natomiast w przypadku dwóch pozostałych rozmiarów rozdzielczość można ustawić w menu użytkownika. Rozmiar Middle może być zapisywany w rozdzielczościach: 3200×2400, 2560×1920, 1920×1440 lub 1600×1200 pikseli. Natomiast zdjęcia w rozmiarze Small mogą mieć rozdzielczości: 1280×960, 1024×768 lub 640×480 pikseli. Warto dodać, że wszystkie podane rozdzielczości dotyczą proporcji obrazu 4:3.

Ustawienia trybu obrazu wpływające na pliki JPEG są standardowe. Modyfikować możemy kontrast, ostrość, nasycenie oraz parametr zwany gradacją, odpowiedzialny za rozjaśnianie lub przyciemnianie obrazu. Dostępnych jest sześć zdefiniowanych stylów obrazu: i-Enhance, Vivid, Natural, Muted, Portret oraz Monochrome – w nim dodatkowo dostępne są opcje rodzaju filtru czarno-białego (neutralny, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz tonacji obrazu (neutralny, sepia, niebieski, purpurowy, zielony). Mamy również możliwość zdefiniowania stylu własnego.

Warto mieć świadomość, że E-PM1 podobnie jak testowane przez nas wcześniejsze modele PEN-ów, dokonuje automatycznej korekcji dystorsji w plikach JPEG. Dopiero po wywołaniu surowego pliku RAW możemy ją dostrzec. W przeciwieństwie do tej funkcji, korygowanie winietowania obiektywu można wyłączyć w menu aparatu.

W części dotyczącej plików JPEG nie może zabraknąć kilku słów na temat filtrów artystycznych. W E-PM1 możemy wybierać spośród 6 filtrów:

• Pop art,
• Zmiękczenie ostrości,
• Ziarnisty film,
• Fotografia otworkowa,
• Diorama,
• Dramatyczna tonacja.

Efekt działania filtrów przedstawiamy poniżej. Należy wspomnieć, że obróbce w aparacie poddawane są tylko JPEG-i. W przypadku zapisu RAW+JPEG, RAW-y pozostają niezmienione. Warto również dodać, że filtry artystyczne można nakładać na wcześniej wykonane pliki RAW.

Plik oryginalny
Pop Art
Zmiękczenie ostrości
Ziarnisty film
Fotografia otworkowa
Diorama
Dramatyczna tonacja

Warto również wspomnieć kilka słów o funkcji umożliwiającej wykonywanie zdjęć trójwymiarowych. Opcja ta stanowi jedną z pozycji w trybie scen (SCN). Zdjęcia 3D zapisywane są w formacie MPO, w rozdzielczości 1920×1080 pikseli, a trójwymiarowy efekt będziemy mogli zobaczyć, oglądając wykonane zdjęcia na przystosowanych do tego telewizorach lub monitorach. Samo wykonywanie zdjęć 3D jest bardzo proste i niemal w pełni automatyczne. Aby stworzyć zdjęcie trójwymiarowe, aparat potrzebuje dwóch osobnych zdjęć. Po wykonaniu pierwszego zdjęcia, trzymając wciśnięty spust, przesuwamy nieznacznie aparat tak aby dopasować półprzezroczysty obraz pierwszego kadru do aktualnie widocznego na ekranie. W momencie prawidłowego dopasowania, aparat sam wyzwoli migawkę. Trzy przykładowe zdjęcia trójwymiarowe wykonane podczas testu aparatu prezentujemy poniżej. Aby pobrać plik w formacie MPO wystarczy kliknąć w odpowiednie zdjęcie.

Zdjęcia 3D

Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej i tablicy Kodaka Q-13, w formacie JPEG zapisane przy ustawieniach neutralnych, minimalnym wyostrzeniu i wyłączonym odszumianiu. Porównujemy je z analogicznymi wycinkami z testów E-PL3, Panasonika GF3 oraz Sony NEX-C3.

ISO 160
GF3
ISO 200
E-PM1
E-P3
GF3
NEX-C3
ISO 400
E-PM1
E-P3
GF3
NEX-C3
ISO 800
E-PM1
E-P3
GF3
NEX-C3
ISO 1600
E-PM1
E-P3
GF3
NEX-C3
ISO 3200
E-PM1
E-P3
GF3
NEX-C3
ISO 6400
E-PM1
E-P3
GF3
NEX-C3
ISO 12800
E-PM1
E-P3
NEX-C3

Na powyższym porównaniu widać, że pod względem jakości zdjęć JPEG z E-PM1 i E-P3, oba te aparaty zachowują się bardzo podobnie. W obu PEN-ach odszumianie na wysokich czułościach było wyłączone, a ewentualne różnice mogłyby się pojawić gdyby z jakiegoś powodu oprogramowanie tych aparatów w odmienny sposób traktowało zapisywane JPEG-i. Podobnie w stosunku do zdjęć z PEN-ów wyglądają również JPEG-i z Panasonika GF3. Nieznaczne różnice, które można zauważyć wynikają najprawdopodobniej z faktu, że w tym ostatnim odszumiania na wysokich czułościach nie można zupełnie wyłączyć, a jedynie ustawić na minimalnym poziomie. W porównaniu do PEN-ów, zdjęcia z Sony NEX-C3, który ma matrycę o większej liczbie pikseli wydają się mniej ostre. Trzeba jednak pamiętać, że w NEX-ach wyostrzanie JPEG-ów na minimalnym poziomie jest wyraźnie niższe niż w bezlusterkowcach Olympusa, a dodatkowo na wysokich czułościach dochodzi odszumianie, którego po pierwsze nie można wyłączyć, a po drugie jest dość intensywne.

Wyostrzanie

W testowanym modelu bezlusterkowcu skala wyostrzania zdjęć JPEG jest taka sama jak w innych PEN-ach i zawiera się pomiędzy −2 a +2, ze skokiem jednostkowym. Poniżej przedstawiamy działanie tego procesu dla ustawień skrajnych i ustawienia środkowego.

Olympus E-PM1, ISO 200
wyostrzenie −2
wyostrzenie 0
wyostrzenie +2

Jak wspominaliśmy już w rozdziale dotyczącym rozdzielczości, wyostrzanie JPEG-ów na minimalnym poziomie jest w E-PM1 wyraźne. Z powyższego porównania widać, że używanie tego parametru na poziomie wyższym niż 0 jest nie wskazane, bowiem zdjęcia zaczynają wyglądać wówczas na nienaturalnie wyostrzone.