Panasonic GH3 umożliwia kontrolę intensywności procesu odszumiania w dość szerokim zakresie. Do dyspozycji mamy 11-stopniową skalę odszumiania, a zawiera się ona pomiędzy −5 a +5, ze skokiem jednostkowym. Poniżej prezentujemy wycinki naszej scenki testowej wykonane na czułości ISO 12800 i 25600 z różnymi stopniami redukcji zakłóceń. Poza minimalnym (−5) i maksymalnym (+5) poziomem odszumiania prezentujemy również poziom pośredni (0).

ISO 12800
Odszumianie −5
Odszumianie 0
Odszumianie +5
ISO 25600
Odszumianie −5
Odszumianie 0
Odszumianie +5

Nie dostrzegamy zysku w postaci lepszej jakości obrazu dzięki mocniejszemu odszumianiu. Przede wszystkim obserwujemy spadek szczegółowości zdjęć, których detale zostały już dość mocno zdegradowane poprzez użycie wysokich czułości.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z GH3 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Podobnie jak w poprzednim rozdziale, dla porównania prezentujemy również wycinki zdjęć z Panasonika GH2 i Olympusa OM-D E-M5. Na rozwijanej liście znajdują się także inne aparaty dostępne na dzień dzisiejszy w naszej bazie.

Aparaty z powyższego zestawienia charakteryzują się podobną jakością zdjęć do czułości ISO 1600. Przy wyższych wartościach ISO widać, że model GH2 ustępuje nowszemu Lumixowi. To oczywiście dobra wiadomość, oznacza bowiem, że w Panasoniku GH3 notujemy postęp. Obserwując wycinki dla najwyższych czułości, gdzie różnice w szumie są zazwyczaj największe, trudno wyłonić wyraźnego faworyta spośród aparatów GH3, OM-D E-M5 czy NEX-6 i 7. Różnice naturalnie występują, aczkolwiek nie rzucają się mocno w oczy.

Sprawdźmy teraz, co pokażą nam konkretne liczby. Na poniższym wykresie przedstawiamy poziom szumu zmierzony na podstawie surowych zdjęć tablicy Kodaka Q-13, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów.

Podobnie jak w przypadku porównywania wycinków ze zdjęć, w zakresie czułości ISO 100–3200 różnice pomiędzy wartościami szumu obliczonego w programie Imatest są stosunkowo niewielkie. Przy wyższych wartościach ISO stwierdzamy przewagę E-M5 nad GH3, która przy maksymalnej czułości wynosi niespełna 2 punkty procentowe (po uśrednieniu wartości). NEX-6 z kolei notuje wynik wyższy o 1 punkt procentowy niż testowany Lumix. GH3 prezentuje się lepiej od swojego poprzednika o 5.5 punktu procentowego (dla ISO 12800), a to jest już dość znaczna wartość. Biorąc pod uwagę wynik dla tej czułości widać, że rezultat osiągnięty przez Samsunga NX20 jest bardzo podobny jak w GH3.

Tradycyjnie na koniec części dotyczącej szumu na surowych plikach prezentujemy również wykres przedstawiający pomiary przeprowadzone na RAW-ach przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów. Wyniki te potwierdzają wyciągnięte przez nas do tej pory wnioski.

Darki

Sprawdźmy teraz, jak Panasonic GH3 zachowuje się pod względem prądu ciemnego. Jego poziom testujemy na podstawie zdjęć wykonanych z 3-minutową ekspozycją bez dopływu światła. Zdjęcia wykonujemy zarówno w formacie JPEG jak i RAW. Te pierwsze prezentujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Surowe pliki natomiast, wywołujemy programem dcraw do postaci czarnobiałej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W przypadku testowanego aparatu zakres ten wynosi od 0 do 511. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów wykonanych na podstawie surowych plików. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 700.000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
125
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600

Histogramy otrzymane z surowych plików nie mają typowego gaussowskiego kształtu. Na niższych czułościach maksimum jest bardziej odsunięte od zera, niż w zakresie ISO 6400–25600. Na histogramach można zauważyć niewielkie dodatkowe maksimum z prawej strony pojawiające się przy ISO 800. Od ISO 3200 średni poziom sygnału maleje, a odchylenie standardowe przekracza jego wartość. Widać także, że kształt histogramów ulega zmianie i są nieco obcięte z lewej strony. Ze względu na podobą statystykę oraz wygląd histogramów dla trzech najwyższych wartości ISO, można przypuszczać, że czułości te są uzyskiwane jedynie na drodze programowej.

Dalsze obserwacje darków nie pokazują niczego niepokojącego. Nie dostrzegamy oznak bandingu, ani nierównomierności naświetlania matrycy.

Dla porządku prezentujemy również darki w formacie JPEG.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
125
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600