G16 oferuje zapis zdjęć w następujących bazowych rozdzielczościach:

• L, czyli 4000×3000,
• M1, czyli 2816×2112,
• M2, czyli 1600×1200,
• S, czyli 640×480

• JPEG,
• RAW (CR2),
• RAW+JPEG.

Pliki JPEG możemy modyfikować, używając opcji „Moje kolory”:

• barwy wzmocnione,
• barwy naturalne,
• sepia,
• czerń i biel,
• intensywne kolory,
• odcień skóry słaby,
• odcień skóry mocny,
• korekta błękitu,
• korekta zieleni,
• korekta czerwieni,
• kolory własne.

Opcje menu "Moje kolory"

Ostatni wariant umożliwia ręczne dopasowanie parametrów przetwarzania kolorów poprzez ustalenie poziomu kontrastu, ostrości i nasycenia barw, intensywności odcieni czerwieni, zielonego i niebieskiego oraz odcieni skóry. Wszystkie te parametry można ustawiać w zakresie 1–5. Powyższe nastawy nie są dostępne, gdy wraz z plikiem JPEG będziemy chcieli zapisać dane w formacie RAW.

Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji odszumiania oraz wyostrzania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

ISO 3200
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne
ISO 6400
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne
ISO 12800
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne

Zmiana siły odszumiania powoduje coraz mocniejsze rozmycie obrazu, a co za tym idzie, zanik detalu w zdjęciach. Musimy uznać, że efekt jest bardzo pastelowy i przyjemny dla oka, oczywiście jeśli godzimy się ze znaczną utratą szczegółów.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednio, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG zrobione w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Mimo już dość silnego wyostrzania plików JPEG (co pokazaliśmy w rozdziale o optyce) możemy ten efekt dodatkowo wzmocnić – co ważne, nawet przy najwyższym możliwym ustawieniu nie jest bardzo przeszkadzający. Wydaje się jednak, że środkowa nastawa daje najlepsze rezultaty wizualne.

Balans bieli

Aparat G16 umożliwia ustawianie balansu bieli przy użyciu następujących trybów:

• automatyczny,
• słoneczny dzień,
• pochmurny dzień,
• żarówki,
• świetlówki,
• świetlówki H,
• lampa błyskowa,
• pod wodą,
• według wzorca 1,
• według wzorca 2.

Dostępne nastawy balansu bieli

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Jak widać, za wyjątkiem światła żarowego aparat dość dobrze radzi sobie z przetwarzaniem kolorów. Oczywiście zastosowanie dedykowanego programu dla światła żarowego daje podobny błąd, jak w innych trybach – to dobry znak. Można uznać, że aparat dobiera cieplejszą kolorystykę.

Uzyskane wyniki pokazują też, że kolory są lekko przesycone, a wartość średnia ze wszystkich pomiarów wynosi 115%. Jedynie przy wyborze automatycznego trybu dla światła błyskowego następuje lekkie niedosycenie koloru.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Auto
Światło: Słoneczny dzień Balans bieli: Słoneczny dzień
Światło: Zacienienie Balans bieli: Auto
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Auto
Światło: Zachmurzenie Balans bieli: Zachmurzenie
Światło: Żarówki Balans bieli: Auto
Światło: Żarówki Balans bieli: Żarówki
Światło: 5500K Balans bieli: Auto
Światło: Błysk Balans bieli: Auto
Światło: Błysk Balans bieli: Błysk

Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.

Szum

Pomiar szumów wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-14, korzystając z programu Imatest. Poniżej przedstawiamy wyniki dla plików JPEG.

Za wyjątkiem ISO 80, krzywa do czułości ISO 800 jest właściwie płaska. To dowód na to, że aby utrzymać odpowiednio niski poziom szumu na wyższych czułościach, aparat musi mocno redukować zakłócenia. Dalsze zwiększanie czułości powoduje już wykładniczny wzrost poziomu szumu. Zwróćmy też uwagę na stosunkowo niski całkowity poziom szumu – nawet przy ISO 12800 nie przekracza on poziomu 3.5% – to bardzo dobry wynik.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym wyostrzaniu.

Wycinki w zasadzie potwierdzają to, co widzieliśmy już na wykresach szumu – obrazy z G15 i G16 (za wyjątkiem wyostrzania) są właściwie nie do rozpoznania. Dla wysokich czułości możemy nawet dostrzec minimalnie gorszą jakość detalu w obrazach z G16. To znak, że praca matrycy w opisywanym modelu nie jest lepsza niż w jej poprzedniku. Nie można zatem powiedzieć nic ponad to, że w trybie JPEG nie zauważamy żadnego postępu w zdjęciach generowanych przez testowany model.