Obrazy JPEG w Olympusie E-M5 Mark II mogą być zapisywane w czterech różnych jakościach: Super Fine, Fine, Normal oraz Basic. Dostępne są trzy rozmiary zapisywanych zdjęć: Large, Middle oraz Small, a także pięć proporcji obrazu: 4:3, 16:9, 3:2, 1:1 i 3:4. Rozdzielczość zdjęć Large jest ustalona na 4608×3456, natomiast rozdzielczości dla pozostałych dwóch rozmiarów można sobie ustawić w menu użytkownika. Rozmiar Middle może być zapisywany w rozdzielczościach: 3200×2400, 2560×1920, 1920×1440 lub 1600×1200 pikseli. Natomiast zdjęcia w rozmiarze Small mogą mieć rozdzielczości: 1280×960, 1024×768 lub 640×480 pikseli. Trzeba dodać, że wszystkie podane rozdzielczości dotyczą proporcji obrazu 4:3.

W testowanym Olympusie pojawiła się możliwość wykonywania zdjęć w wysokiej rozdzielczości. JPEG-i mają wówczas rozdzielczość 7296×5472, czyli ok. 40 megapikseli.

Ustawienia trybu obrazu wpływające na pliki JPEG są standardowe. Modyfikować możemy kontrast, ostrość, nasycenie oraz parametr zwany gradacją, odpowiedzialny za rozjaśnianie lub przyciemnianie obrazu. Dostępnych jest sześć zdefiniowanych stylów obrazu: i-Enhance, Vivid, Natural, Muted, Portret oraz Monochrome. W tym ostatnim dodatkowo dostępne są opcje rodzaju filtru czarno-białego (neutralny, żółty, pomarańczowy, czerwony, zielony) oraz tonu obrazu (neutralny, sepia, niebieski, purpurowy, zielony). Mamy również możliwość zdefiniowania stylu własnego.

Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć scenki testowej w formacie JPEG zapisane przy ustawieniach neutralnych, minimalnym wyostrzeniu i wyłączonym odszumianiu. Porównujemy je z Panasonikiem GH4 oraz Fujifilm X-T1. Na rozwijanej liście znajdują się także inne aparaty dostępne aktualnie w naszej bazie.

W nowym OM-D E-M5 Mark II i w poprzedniku najprawdopodobniej zastosowano ten same sensory światłoczułe, zatem w kwestii jakości generowanego obrazu nie widzimy istotnych zmian. JPEG-i prezentują się korzystnie, bowiem nawet przy ISO 1600 nie dostrzegamy obecności szumu. Widać jednak, że przyczyną takiego stanu rzeczy jest odszumianie, którego wpływ widać coraz mocniej wraz ze wzrostem czułości. Wartość ISO 6400 można jeszcze uznać za użyteczną, w przeciwieństwie do wyższych ustawień.

Z wybranych do powyższego zestawienia aparatów najlepiej wypada bezlusterkowiec Fujifilm. Zdjęcia z X-T1 na wysokich czułościach zachowują największą ilość szczegółów w porównaniu do konkurentów.

Wyostrzanie

Podobnie jak w innych aparatach tego producenta, w Olympusie E-M5 Mark II skala wyostrzania zdjęć JPEG zawiera się pomiędzy −2 a +2, ze skokiem jednostkowym. Poniżej przedstawiamy działanie tego procesu dla ustawień skrajnych i ustawienia środkowego.

Olympus OM-D E-M5 Mark II, ISO 200
wyostrzenie −2
wyostrzenie 0
wyostrzenie +2

Wspominaliśmy już wcześniej, że wyostrzanie JPEG-ów na minimalnym poziomie w E-M5 Mark II jest dość intensywne. Z powyższego porównania widać, że używanie tego parametru na poziomie wyższym niż 0 jest raczej niewskazane. Zdjęcia są wówczas zbyt mocno wyostrzone i nie prezentują się atrakcyjnie.

Filtry artystyczne

W Olympusie E-M5 Mark II filtry artystyczne działają w podobny sposób jak w ostatnich modelach PEN-ów. Można z nich skorzystać w trybie ART, zdając się wówczas wyłącznie na automatykę w kwestii parametrów ekspozycji, jednak dostępne są one również jako opcje trybu obrazu w menu fotografowania. Możemy zatem z nich korzystać w trybach P, A, S oraz M, zachowując tym samym kontrolę nad parametrami ekspozycji. W testowanym modelu odnajdziemy następujący zestaw filtrów:

• Pop art,
• Zmiękczenie ostrości,
• Jasny i lekki kolor,
• Tonowanie światła,
• Ziarnisty film,
• Fotografia otworkowa,
• Diorama,
• Cross process,
• Delikatna sepia,
• Dramatyczna tonacja,
• Grafika Key Line,
• Akwarela,
• Vintage,
• Kolor częściowy.

Efekt działania filtrów przedstawiamy poniżej. Należy wspomnieć, że obróbce w aparacie poddawane są tylko JPEG-i. W przypadku zapisu RAW+JPEG, RAW-y pozostają niezmienione. Warto również dodać, że filtry artystyczne da się nakładać na wcześniej wykonane pliki RAW.

Bez filtru

Pop art

Zmiękczenie ostrości

Jasny i lekki kolor

Tonowanie światła

Ziarnisty film

Fotografia otworkowa

Diorama

Cross process

Delikatna sepia

Dramatyczna tonacja

Grafika Key Line

Akwarela

Vintage

Kolor częściowy

HDR

W Olympusie E-M5 Mark II dostępny jest tryb automatycznie składanych zdjęć HDR. Nie jest on szczególnie bogaty, bowiem do dyspozycji mamy tylko dwie opcje: HDR 1 i HDR 2. W każdym z nich aparat wykonuje 3 ekspozycje, po czym składa je w finalny obraz (w formacje JPEG). Wprawdzie w menu znajdziemy dodatkowe opcje, jednak realizują ona tak naprawdę tylko funkcję bracketingu ekspozycji. Przykładowe zdjęcia prezentujemy poniżej.

Zdjęcie standardowe

HDR 1

HDR 2