• proporcje obrazu 3:2
  • Duży (L) – 4896×3264,
  • Średni (M) – 3456×2304,
  • Mały (S) – 2496×1664,
• proporcje obrazu 16:9
  • Duży (L) – 4896×2760,
  • Średni (M) – 3456×1944,
  • Mały (S) – 2496×1408,
• proporcje obrazu 1:1
  • Duży (L) – 3264×3264,
  • Średni (M) – 2304×2304,
  • Mały (S) – 1664×1664.

Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:

• Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
• Velvia– wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
• Astia– profil dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic Chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
• PRO Neg Hi – profil kontrastowy, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
• PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
• Czarno-biała,
• Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Sepia.

Provia/Standard

Velvia

Astia

Classic Chrome

PRO Neg Hi

PRO Neg Std

Czarno-biały

Czarno-biały (filtr żółty)

Czarno-biały (filtr czerwony)

Czarno-biały (filtr zielony)

Sepia

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym do ustawienia wyostrzaniu.

Pod względem ilości detali, bezlusterkowce Fujifilm i Panasonika muszą uznać wyższość Sony A6000 – 24-megapikselowa matryca generuje obraz o większej szczegółowości. Gdy porównamy poziom szumu na powyższych wycinkach widzimy, że X-T10 radzi sobie bardzo dobrze i nawet na wysokich czułościach jego wpływ nie rzuca się mocno w oczy. To jednak wiąże się z odszumianiem, którego skutki trudno zamaskować.

Wyostrzanie

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Pozostawienie nastawy ostrości w pozycji „0” daje delikatnie przeostrzony obraz, w którym widoczne stają się już efekty halo. Najlepiej zatem będzie pozostawić ten parametr ustawiony na wartości „−1”.

Panoramy

Przed rozpoczęciem tworzenia panoramy możemy zadecydować o jej kącie oraz kierunku prowadzenia aparatu. Wykonywanie tego typu fotografii jest stosunkowo proste: wystarczy wcisnąć spust migawki i przesuwać aparat. Po zakończeniu tej operacji aparat tworzy wynikowy plik będący sklejeniem wszystkich pobranych automatycznie kadrów. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• panorama 120 stopni:
  • pozioma – 6400 × 1440 pikseli,
  • pionowa – 2160 × 6400 pikseli,
• panorama 180 stopni:
  • pozioma – 9600 × 1440 pikseli,
  • pionowa – 2160 × 9600 pikseli.

Filtry cyfrowe

Aparat X-T10 dysponuje zestawem kilkunastu filtrów cyfrowych:

• aparat zabawka,
• miniatura,
• kolor pop,
• wysoka tonacja,
• niska tonacja,
• dynamiczny ton,
• obraz miękki,
• kolor częściowy
  • czerwony,
  • pomarańczowy,
  • żółty,
  • zielony,
  • niebieski,
  • fioletowy.

Z powyższych filtrów możemy korzystać wyłącznie wtedy, gdy nie zapisujemy zdjęć w formacie RAW.

Bez filtru

Aparat zabawka

Miniatura

Kolor pop

Wysoka tonacja

Niska tonacja

Dynamiczny ton

Obraz miękki

Kolor częściowy – czerwony

Kolor częściowy – pomarańczowy

Kolor częściowy – żółty

Kolor częściowy – zielony

Kolor częściowy – niebieski

Kolor częściowy – fioletowy

Funkcja zwiększania zakresu dynamicznego

Podobnie jak inne modele serii X, także opisywany aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. W menu fotografowania, pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 400 i ISO 800. Końcowy efekt jest naszym zdaniem jednak bardzo subtelny i zdecydowanie lepsze efekty uzyska się, używając bracketingu ekspozycji z krokiem 1 EV.

DR100

DR200

DR400

Wielokrotna ekspozycja

Funkcja ta to nic innego jak łączenie ze sobą dwóch kolejnych ekspozycji; nie mamy tutaj żadnego wpływu na proces łączenia.