Pod względem rozmiarów, wagi i kształtu korpusu, nowemu przedstawicielowi rodziny EOS M bliżej do pierwszego modelu niż do EOS-a M3. Porównanie fizycznych parametrów tych modeli prezentujemy w tabelce poniżej.

----- R E K L A M A -----

Aparat	Wymiary	Waga
Canon EOS M10	108 × 66.6 × 35 mm	301 g
Canon EOS M3	110.9 × 68 × 44.4 mm	366 g
Canon EOS M	108.6 × 66.5 × 32.3 mm	298 g

Kiedy weźmie się M10 do ręki, można odnieść wrażenie, że aparat ma całkiem wyraźną wagę, szczególnie biorąc pod uwagę stosunkowo nieduże rozmiary aparatu. Z powyższej tabelki widać, że opisywany model oraz EOS M mają porównywalną wagę. Przy teście pierwszego modelu chwaliliśmy jakość wykonania, między innymi ze względu na metalowe elementy konstrukcji korpusu. Jednak w przypadku M10 producent nie chwali się użyciem żadnych szczególnych materiałów. I choć jak na sprzęt typowo amatorski aparat sprawia wrażenie całkiem solidnego, to jednak najprawdopodobniej mamy w jego przypadku do czynienia z korpusem z tworzywa sztucznego.

Choć ogólny kształt korpusu M10 oraz M jest podobny, to spoglądając na oba aparaty łatwo zauważymy pewne zmiany w budowie – odchylany wyświetlacz w nowym modelu, brak gorącej stopki, w zamian za co jest wbudowana lampa błyskowa, czy wreszcie zmiany w obrębie elementów sterujących.

Zasilanie i gniazda

W porównaniu do pierwszego modelu nic się nie zmieniło w kwestii zasilania. EOS M10 także czerpie energię z akumulatora litowo-jonowego LP-E12 lub opcjonalnie z zasilacza prądu stałego ACK-E12. Co warto zauważyć, nowszy model wydajniej jednak korzysta z akumulatora. Według specyfikacji M10 może wykonać około 255 zdjęć na w pełni naładowanym akumulatorze, podczas gdy w pierwszym EOS-sie M było to 230. W podczas testu jednak akumulator wystarczał na więcej i z łatwością pozwalał na wykonanie ponad 300 zdjęć. Pewne zmiany można zauważyć w obrębie gniazd komunikacyjnych. Co prawda do dyspozycji mamy typowe uniwersalne złącze USB oraz gniazdo HDMI, jednak w nowszym modelu zabrakło gniazda zewnętrznego mikrofonu. Nic się natomiast nie zmieniło w zakresie kart pamięci, bowiem M10 tak jak pierwszy model obsługuje karty SD/SDHC/SDXC (zgodne z UHS-I).

Przyciski

Canon EOS M10 to niewielki, typowo amatorski aparat, dlatego w dziedzinie elementów sterujących prezentuje raczej umiarkowany poziom. W szczególności, na obudowie znajdziemy niewiele przycisków i pokręteł. Spójrzmy jednak dokładniej, co na tym polu ma do zaoferowania M10.

Na górnej ściance aparatu mamy tradycyjnie spust migawki otoczony pierścieniem sterującym. Odnajdziemy na niej również przycisk nagrywania filmów, a także włącznik z okalającym go niewielkim przełącznikiem trybów pracy aparatu:

• Inteligentna scena auto,
• Fotografowanie,
• Filmowanie.

Brak typowego pokrętła trybów, którego notabene w pierwszym modelu również nie było, skutkuje tym, że szczegółowego wyboru trybu pracy dokonuje się poprzez menu główne lub dotykowo na ekranie (ikona trybu pracy). Przejdźmy teraz na tylną ściankę aparatu.

Tu również nie odnajdziemy wielu elementów sterujących. Poza odrębnymi przyciskami MENU oraz trybu odtwarzania, mamy tylko wielofunkcyjny wybierak. Jego poszczególne przyciski kierunkowe obsługują następujące funkcje:

• górny – kompensacja ekspozycji / usuwanie zdjęć,
• prawy – opcje lampy błyskowej,
• dolny – INFO,
• lewy – blokada ekspozycji.

Na prawej ściance mamy jeszcze przycisk bezpośredniego połączenia aparatu z urządzeniem mobilnym, a na lewej przełącznik otwierający lampę błyskową. Z przodu natomiast odnajdziemy jedynie przycisk zwalniający blokadę bagnetu.

W kwestii elementów sterujących warto jeszcze dodać, że opcje związane z ich programowaniem są bardzo skromne. Przeprogramować można przycisk nagrywania filmów, ale poza domyślną funkcją można mu jedynie przypisać podgląd głębi ostrości lub w ogóle wyłączyć. Drugi programowalny element to spust migawki w połączeniu z przyciskiem blokady ekspozycji. W tym przypadku mamy dwie możliwości do wyboru: AF/Blokada AE lub AE/AF bez blokady AF.

Menu

Menu w M10 ma typową dla najnowszych EOS-ów strukturę i kolorystkę. Zebrane w nim opcje zostały podzielone na 4 kategorie oznaczone różnymi kolorami: ustawienia fotografowania (czerwony), odtwarzanie (niebieski), nastawy aparatu (żółty) ustawienia indywidualne C.Fn (pomarańczowy). Warto dodać, że menu odtwarzania widoczne jest tylko w trybie przeglądania zdjęć. Z pozostałych kategorii widoczne jest wówczas także menu nastaw. Poniżej prezentujemy filmy przedstawiające zawartość poszczególnych kategorii.

Menu fotografowania

Menu nastaw

Menu ustawień własnych (C.Fn)

Menu odtwarzania

Podczas fotografowania przyciskiem Q/SET możemy uruchomić menu podręczne umożliwiające szybkie ustawienia kilku najważniejszych parametrów. Przy fotografowaniu w trybach PASM wybór w tym zakresie jest następujący:

• tryb obszaru AF,
• tryb AF,
• jakość i wielkość zdjęć,
• jakość filmu,
• tryb migawki,
• samowyzwalacz,
• balans bieli,
• styl obrazu,
• automatyczny optymalizator jasności,
• tryb pomiaru światła,
• współczynnik proporcji obrazu.

Wyświetlacz

Canon EOS M10 został wyposażony w 3-calowy dotykowy wyświetlacz TFT LCD o rozdzielczości 1 040 000 punktów i proporcjach ekranu 3:2. Jest on umocowany na przegubie umożliwiającym odchylanie w górę maksymalnie do 180 stopni. Jasność obrazu na wyświetlaczu możemy kontrolować w 5-stopniowej skali.

Podczas fotografowania do wyboru mamy cztery tryby wyświetlania, pomiędzy którymi przechodzimy przyciskiem INFO:

• podgląd kadru + informacje o ustawieniach aparatu,
• tak samo jak wyżej, dodatkowo z histogramem,
• podgląd kadru bez dodatkowych informacji,
• panel informacyjny z ustawieniami aparatu,

Niezależnie można ustawić wyświetlanie jednej z dwóch siatek kadrowania oraz wybrać jaki typ histogramu ma być wyświetlany (jasność lub RGB).

Jeśli na ekranie mamy podgląd z panelem informacyjnym, wciśnięcie przycisku Q/SET pozwala na dokonywanie zmian właśnie z poziomu panelu. Pomiędzy kolejnymi pozycjami przechodzimy przyciskami kierunkowymi (ewentualnie dotykamy palcem w danym miejscu na ekranie), a zmian dokonujemy za pomocą pokrętła sterującego.

W trybie odtwarzania za pomocą przycisku INFO możemy zmieniać sposób wyświetlania pojedynczego zdjęcia. Do dyspozycji mamy następujące możliwości:

• samo zdjęcie,
• zdjęcie + podstawowe informacje,
• miniaturka zdjęcia + skrócony EXIF + histogram (Y lub RGB do wyboru w menu),
• miniaturka zdjęcia + histogramy (Y oraz RGB) + dodatkowe informacje (na kolejnych 4 ekranach):
  • o użytym obiektywie,
  • o ustawieniach stylu obrazu,
  • o ustawieniach opcji redukcji szumu,
  • o ustawieniach opcji korekcji wad obiektywu.

Poza pierwszym, wyświetlanie pozostałych trybów można aktywować lub dezaktywować w menu odtwarzania. Zdjęcia możemy oczywiście powiększać oraz oglądać w formie indeksów (6, 12, 42 lub 110 miniaturek). Ponadto podczas szybkiego przeglądania pojedynczych zdjęć (przytrzymanie wciśniętego jednego z przycisków kierunkowych prawo-lewo) zaczynają się one wyświetlać w formie charakterystycznej animacji: miniaturki zdjęć przesuwają się z jednej strony ekranu na drugą, a środkowe zdjęcie zostaje powiększone. Dodatkowo korzystając z przycisków kierunkowych góra-dół przełączamy się pomiędzy zdjęciami w zależności od daty wykonania (widocznej u dołu ekranu).

Wyświetlacz daje wyraźny obraz, do jakości którego nie mamy dużych zastrzeżeń. Przy pracy w ostrym słońcu jednak mogą pojawiać się na ekranie odbicia otoczenia, które czasem niestety przeszkadzają. W takich warunkach warto maksymalnie rozjaśnić wyświetlacz.

Warto jeszcze w paru słowach opisać interfejs dotykowy, który w przypadku M10 odgrywa dość istotną rolę. Ze względu na niewielką liczbę standardowych przycisków i pokręteł, pewne operacje łatwiej i szybciej wykonamy palcem bezpośrednio na ekranie, szczególnie że możliwości pod tym względem są całkiem szerokie. Podczas fotografowania elementy wyświetlane na ekranie, które otoczone są białą ramką, są dotykowo aktywne. Z poziomu wyświetlacza możemy zatem zmieniać podstawowe parametry ekspozycji. Menu główne, aktywna tablica kontrolna oraz menu podręczne również dają się obsługiwać dotykowo. To ostatnie uruchamiamy albo przyciskiem Q/SET, albo dotykając symbolu Q na ekranie. Dotykowo możemy także powiększać widok kadru w wybranym miejscu (5- lub 10-krotnie) za pomocą ikony lupy. Oczywiście dotykowy interfejs umożliwia również wskazywanie obszaru ustawiania ostrości, które można połączyć z jednoczesnym wyzwalaniem migawki. W trybie odtwarzania natomiast można nie tylko przewijać zdjęcia palcem, ale również powiększać je i pomniejszać, a także włączać widok miniatur. Dokonujemy tego przesuwając po ekranie dwa palce, zbliżając je do siebie (pomniejszanie) lub oddalając (powiększanie).

Filmy

Tryb wideo w EOS-ie M10 nie jest szczególnie rozbudowany i oferuje podobną funkcjonalność jak w modelu M3. Do wyboru mamy zatem tryb automatyczny lub ręczny. W przypadku tego pierwszego z parametrów ekspozycji regulować możemy jedynie kompensację. W trybie manualnym natomiast mamy możliwość regulacji zarówno wartości przysłony, czasu naświetlania, jak i czułości ISO (również w trakcie rejestracji). Co więcej, pomocna w tym przypadku może okazać się dotykowa obsługa z poziomu ekranu, która pozwoli na bezgłośne dokonywanie ustawień parametrów. Szkoda jednak, że nie mamy możliwości nagrywania filmów w trybach priorytetu przysłony, czy migawki.

Testowany aparat umożliwia nagrywanie filmów w następujących trybach zapisu:

• Full HD (1920×1080 pix) 25p (PAL), 30p, 24p (NTSC) (172.6 MB/min),
• HD (1280×720 pix) 50p (PAL), 60p (NTSC) (115.4 MB/min),
• VGA (640×480 pix) 25p (PAL), 30p (NTSC) (22.4 MB/min).

Filmy zapisywane są z rozszerzeniem MP4 z użyciem kodeka MPEG-4AVC/H.264. Wbudowany mikrofon pozwala na nagrywanie dźwięku stereo. Poziom nagrywanego dźwięku może być regulowany automatycznie przez aparat lub ręcznie. W ustawieniach można także znaleźć pozycje filtr wiatru oraz tłumik. Ta pierwsza ogranicza oczywiście specyficzne odgłosy pojawiające się podczas nagrywania filmów przy wietrznej pogodzie, natomiast druga automatycznie blokuje zniekształcenia dźwięku pojawiające się przy jego zbyt dużym natężeniu. Autofokus podczas nagrywania filmów może działać w trybie ciągłym (Filmowy Servo AF) lub pojedynczym, w którym uruchamiamy go wciskając do połowy spust migawki.

Przy omawianiu filmów warto jeszcze wspomnieć, że w trybie efektu miniatury możemy nagrywać przyspieszone filmy. Stopień przyspieszenia można ustawić na jedną z trzech wartości 5x, 10x lub 20x. Niestety, jakość takiego filmu jest domyślnie ustawiana na VGA.

Przykładowe filmy

Filmy z numerami 2, 5 i 7 zostały nagrane przy użyciu obiektywu Canon EF-M 15–45 mm f/3.5–6.3 IS STM. Przy pozostałych natomiast wykorzystaliśmy Canona EF-M 22 mm f/2 STM.

• film 1 – 1920×1080 pix, 25p, 57.8 MB,
• film 2 – 1920×1080 pix, 25p, 59.8 MB,
• film 3 – 1920×1080 pix, 25p, 57.8 MB (film nagrany o zmierzchu),
• film 4 – 1280×720 pix, 50p, 33.1 MB,
• film 5 – 1280×720 pix, 50p, 37.9 MB,
• film 6 – 1280×720 pix, 50p, 41.6 MB (film nagrany o zmierzchu),
• film 7 – 1280×720 pix, 50p, 46.5 MB (ciągły AF),
• film 8 – 1280×720 pix, 50p, 39.2 MB (ciągły AF),
• film 9 – 640×480 pix, 25p, 7.56 MB,
• film 10 – 640×480 pix, 25p, 5.21 MB (Efekt miniatury; przyspieszenie 10x).