Test dwóch aparatów podwodnych
4. Jakość zdjęć i filmów na powierzchni
Jakość zdjęć na powierzchni
W celu oceny jakości zdjęć na powierzchni wykonujemy fotografie dwóch scen na różnych czułościach. Oglądając odpowiednie ich wycinki w skali 1:1 jesteśmy w stanie na oko ocenić, jak radzi sobie aparat. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę z faktu, że ocena „na oko” jest zawsze obarczona pewną dozą subiektywizmu. Dlatego też oglądając poniższe wycinki każdy może samodzielnie zweryfikować przyznane przez nas noty i dokonać ich korekty wedle własnych upodobań.Zaczynamy od scenki wykonanej na dworze w trybie „P” i przy czułościach ISO 100 (w przypadku Nikona ISO 125), 200, 400 oraz 800 i ogniskowej ustawionej na szerokim kącie. Do porównania wybraliśmy fragmenty z centrum oraz z brzegu kadru i zestawiliśmy je z analogicznymi wycinkami z Olympusa TG-5.
 |
| ISO 100/125 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 200 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 400 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 800 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pierwsze co rzuca się w oczy to słaba jakość zdjęć generowanych przez Fujifilm XP130. Odstają one jakością od tego co pokazują Nikon i Olympus zarówno na najniższych, jak i wyższych czułościach. W centrum kadru najlepiej radzi sobie Olympus, jednak na brzegu swoją wyższość pokazuje Nikon, co świadczy o lepszym zaprojektowaniu toru optycznego.
Kolejne wycinki z tej samej sceny to przede wszystkim sprawdzian dla optyki aparatów. Pierwszy fragment pozwoli nam ocenić poziom aberracji chromatycznej oraz sposób radzenia sobie oprogramowania aparatu z automatycznym korygowaniem tej wady. Drugi wycinek to niemal skrajny róg kadru, gdzie uwidacznia się największy spadek rozdzielczości i winietowanie spowodowane niedoskonałościami toru optycznego.
 |
| ISO 100/125 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 200 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 400 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 800 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Widać, że programiści włożyli sporo pracy w eliminację aberracji chromatycznej, bowiem jest ona praktycznie niewidoczna na wszystkich wycinkach. Delikatnie uwidacznia się ona jedynie w przypadku Nikona W300 oraz na zdjęciach z XP130 wykonanych na ISO800 - widocznie uznano, że priorytet ma tam redukcja szumów. FinePix znów wypada dość słabo, jednak warto zauważyć, iż aparat trzyma ten sam poziom jakości zarówno z centrum, jak i na brzegu kadru, co świadczy dość dobrze o zastosowanej w nim optyce. Podobnie sytuacja wygląda z W300, który może pochwalić się świetną jakością w całym kadrze, dzięki czemu zdobywa on przewagę nad Olympusem.
Trzecia próba została przeprowadzona na wycinkach zdjęć scenki wykonanych w studio na czułościach ISO 400–6400, przy ogniskowej ustawionej na odpowiedniku ok. 100 mm. Pozwoli nam to ocenić stopień degradacji obrazu na wysokich czułościach oraz właściwości optyki na drugim skraju zakresu ogniskowych.
| ISO 400 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 800 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 1600 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 3200 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 6400 | |||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| ISO 12800 | |||
|
|
|
|
|
Choć na wyższych czułościach Nikon wciąż góruje nad XP130, to jednak nie może się pochwalić taką jakością obrazu jak TG-5. Już od ISO 400 widać silne działanie algorytmów odszumiających, przez co zarówno w centrum, jak i na brzegu kadru zdjęcia nie są tak szczegółowe, jak ma to miejsce w przypadku Olympusa. Matryca Fujifilm nie radzi sobie z szumem, a do tego dochodzą jeszcze problemy z jakością obrazu na brzegu kadru, które objawiły się przy dłuższej ogniskowej.
Jakość filmów na powierzchni
Poniżej prezentujemy przykładowe filmy zarejestrowane testowanymi aparatami. W pierwszym przypadku rejestrowaliśmy scenę przy świetle dziennym. Podczas nagrywania aparat przesuwaliśmy w kierunku słońca, aby sprawdzić, jak poradzi sobie w scenach o dużej rozpiętości tonalnej. W drugiej przykładowej scenie możemy dość dobrze ocenić odwzorowanie detali. Zarówno rozbryzgująca się woda, jak i ceglasta struktura na murach cukrowni stwarzają ku temu idealne warunki. Trzecia próba ma na celu sprawdzenie, jak aparat poradzi sobie w słabych warunkach oświetleniowych, przy świetle żarowym.Na filmach zarejestrowanych Fujifilm XP130 rzuca się w oczy słabe odwzorowanie szczegółów. Poza tym aparat niezbyt płynnie dostosowuje parametry ekspozycji w scenach o zmiennym poziomie naświetlenia, co widać na pierwszym filmie. Podczas zmiany ogniskowej obraz staje się trochę rozmyty, jednak zaraz po zakończeniu zoomowania FinePix dość szybko koryguje ostrość. Niestety nie radzi sobie zupełnie w słabym oświetleniu, bowiem źle dobiera parametry ekspozycji, generując zbyt ciemny obraz.
W przypadku Nikona sytuacja wygląda znacznie lepiej. Pierwszy film pokazuje, iż aparat świetnie radzi sobie w przypadku scen o dużych różnicach w poziomie naświetlenia. Bardzo szybko dostosowuje parametry ekspozycji, przez co nie tracimy szczegółów zarówno w ciemnych, jak i w jasnych partiach kadru. Zmiany ogniskowej nie powodują większych problemów z ustawianiem ostrości, a rejestrowany obraz jest bogaty w szczegóły. Autofokus nie gubi się nawet w słabszym oświetleniu, a zaszumienie obrazu w tych warunkach jest na akceptowalnym poziomie.
| Fujifilm FinePix XP130 |
 |
| Fujifilm FinePix XP130 |
 |
| Fujifilm FinePix XP130 |
 |
| Nikon Coolpix W300 |
 |
| Nikon Coolpix W300 |
 |
| Nikon Coolpix W300 |
 |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.