W innych kwestiach 800D pozostał jednak lustrzanką amatorską. Nie spotkamy się tutaj z przydatnym przy szybkiej zmianie i kontroli parametrów monochromatycznym ekranem LCD, znajdziemy też tylko jedno pokrętło kontrolne. Kadrowanie odbywa się za pomocą niewielkiego wizjera o powiększeniu 0.82x, który tworzy pentagonalny układ luster, przy którym na próżno szukać czujnika zbliżenia. 800D posiada jednak nieco większy i wyższy grip niż jego poprzednik. Ważnym udogodnieniem względem 750D jest również obecność modułu Bluetooth i NFC.

Okazuje się więc, że w ofercie firmy Canon znajdują się obecnie aż trzy lustrzanki z praktycznie (poza zastosowanym w 77D i 800D procesorem DIGIC 7) identycznym wnętrzem odpowiadającym za szybkość, ostrość i jakość rejestrowanego obrazu. Aparaty te różnią się jedynie wygodą użytkowania – mamy więc 80D z jasnym i dużym wizjerem oraz sporą liczbą przycisków, następnie 77D, który odziedziczył po starszym bracie dwa pokrętła kontrolne oraz monochromatyczny ekran LCD i na koniec 800D, zachowujący prawie wszystkie cechy aparatów trzycyfrowej serii. Z tego więc powodu w toku testu aparat ten zostanie zestawiony z lustrzankami z amatorskich serii innych producentów – Nikonem D5600, Sony A68 oraz Pentaksem K-S2. Serdecznie zapraszamy do lektury.

W testach wykorzystujemy statywy i głowice marki Vanguard dostarczone przez firmę Digital Partner Sp. z o.o.

Opis naszej procedury testowej można znaleźć w artykule „Jak testujemy lustrzanki cyfrowe”. Jeśli pojawią się dodatkowe wątpliwości z tym związane, zachęcamy do lektury artykułu „Często zadawane pytania”.

Porównanie specyfikacji Canona 800D oraz przykładowych aparatów konkurencji można obejrzeć tutaj.