Grupa plam słonecznych oznaczona numerem 1302 jest tak duża, że można ją dojrzeć „gołym okiem”. Zachęcamy do jej sfotografowania, bo jest to łatwe i nie wymaga skomplikowanego sprzętu, a jednocześnie daje satysfakcję z uwiecznienia ciekawego zjawiska astrofizycznego.

Na tarczy Słońca rozbudowała się potężna grupa plam słonecznych, którą bez problemu daje się zobaczyć „gołym okiem”. Aktywny rejon oznaczony numerem 1302 dał o sobie znać już w momencie wyłaniania się zza wschodniego brzegu tarczy słonecznej, kiedy popisał się najsilniejszym błyskiem klasy X. Teraz obszar ten powoli zbliża się do środka tarczy naszej dziennej gwiazdy.

Zdjęcie grupy plam nr 1302 wykonane 26 września 2011 roku przez Emila Kraaikampa przy pomocy 25 cm teleskopu Newtona i kamery Basler Ace acA640–100gm. Źródło: SpaceWeather.com

Naszym oczom objawia się on w postaci grupy potężnych plam. Rozciąga się ona długości aż 150 tysięcy kilometrów i składa się z trzech wielkich plam otoczonych szeregiem mniejszych oraz dużymi obszarami półcienia.

Zdjęcie Słońca wykonane 27 września 2011 roku przy pomocy teleskopu Sky Watcher Mak 127/1500 z folią Baadera oraz aparatu Canon EOS 50D. Fot. A. Olech

Grupa ta jest na tyle duża, że bez problemów możemy dojrzeć ją bez użycia teleskopu. Wystarczy posiadać specjalny filtr do obserwacji Słońca, albo obserwować naszą dzienną gwiazdę tuż po wschodzie albo tuż przed zachodem, kiedy znajduje się nisko nad horyzontem.

My ze swojej strony zachęcamy do wykonania zdjęcia temu ciekawemu obiektowi. Prawie każdy fotoamator posiada obiektyw o ogniskowej na poziomie 200–300 mm (oczywiście im większa ogniskowa tym lepiej), a taki już nadaje się do uwiecznienia plamy. Kiedy Słońce jest wysoko nad horyzontem musimy posiłkować się pomocą specjalnego filtra, który osłabi blask naszej dziennej gwiazdy. Bez filtra możemy fotografować dopiero wtedy, gdy Słońce znajduje się tuż nad horyzontem czyli zaraz przez zachodem lub tuż po wschodzie naszej dziennej gwiazdy.

Zdjęcia można robić w jeszcze inny sposób. Wystarczy użyć lornetki, teleskopu lub lunety i zrzutować za jej pomocą obraz Słońca na białą kartkę lub ekran umieszczony kilkadziesiąt centymetrów za okularem.

Obraz zaćmionego Słońca zrzutowany na ekran za półlornetką.

Kilka porad odnośnie fotografowania Słońca można znaleźć w niedawno opublikowanym na naszych łamach poradniku.

Plamy słoneczne to miejsca na powierzchni Słońca, które są o około 1000°C chłodniejsze od otaczającej je materii. Powstają wtedy, gdy pole magnetyczne w pewnym obszarze zaburza ruch konwekcyjny materii i utrzymuje chłodniejszą plazmę na powierzchni, nie pozwalając jej opaść i ogrzać się ponownie.