Rozdzielczość układu jako całości

Rozdzielczość układu aparat+obiektyw (w rozumieniu wartości funkcji MTF50) wyznaczyliśmy w oparciu zdjęcia zapisane w formacie JPEG z wyostrzaniem ustawionym na minimalną wartość, a pomiary wykonaliśmy przy pomocy programu Imatest. W tej części testu wykorzystaliśmy obiektyw Fujinon XF 18-55 mm f/2.8-4 OIS, ustawiony na ogniskowej ok. 35 mm. Wyniki prezentujemy na poniższym wykresie, a wartości wyrażone są w liniach na wysokość obrazu. Pozwalają one na porównanie z analogicznymi wykresami dla aparatów kompaktowych oraz ocenę stopnia wyostrzania zastosowanego przez producenta.

Maksymalne wyniki, zmierzone na podstawie plików JPEG, dochodzą do 2400 LW/PH. Obaj konkurenci Mikro 4/3 uzyskali lepsze wyniki. Należy jednak przypomnieć, że zarówno w OM-1, jak GH6 odnotowaliśmy wyostrzanie JPEG-ów – szczególnie widoczne w wypadku aparatu OM System. Jakie podejście zastosowało Fujifilm w X-H2S? Spójrzmy na poniższe wykresy:

Wykresy wygenerowane przez program Imatest przedstawiają przykładowe przebiegi profilu na granicy czerni i bieli oraz funkcję MTF, jakie otrzymaliśmy dla jednego z pomiarów wykonanych na JPEG-ach. Nie widać na nich ani lokalnych maksimów na górnych wykresach, ani szczególnych wybrzuszeń funkcji MTF. Wniosek może być tylko jeden – nie widać śladów wyostrzania JPEG-ów przy ustawieniu „-5”.

Rozdzielczość matrycy

Rozdzielczość matrycy (a dokładniej rzecz biorąc rozdzielczość układu matryca plus odcięty od wpływu aberracji optycznych dobrej klasy obiektyw) wyznaczamy na podstawie niewyostrzonych plików RAW, które uprzednio konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Test rozdzielczości matrycy przeprowadziliśmy z obiektywami: Fujinon XF 35 mm f/1.4 R, XF 50 mm f/2 WR oraz XF 56 mm f/1.2 R. Najlepsze uzyskane przez nas wyniki dla każdej wartości przysłony prezentujemy na wykresie poniżej.

X-H2S uzyskał najwyższe osiągi spośród wszystkich aparatów Fujifilm, wyposażonych w 26-megapikselowe sensory. Z pewnością swój udział miał w tym obiektyw 2/50 WR, którym dysponowaliśmy podczas testu.

Jeśli chodzi o porównanie X-H2S względem konkurencji, widzimy, że dla wyników wyrażonych w lpmm, górą są OM-1 i GH6. W ich przypadku mamy jednak do czynienia z większą gęstością liniową pikseli ich matryc – szczególnie w Lumiksie. Gdy przeliczymy wyniki odnosząc się do wysokości kadru, najlepiej wypada flagowiec Fujifilm.

Brak filtra AA w matrycach X-Trans ma swoje odzwierciedlenie w wartościach odpowiedzi w częstości Nyquista, które przekraczają poziom 30% dla obu składowych. Na podstawie poniższych wykresów widzimy także, że pliki RAW nie są wyostrzane.