• proporcje obrazu 3:2
  • Duży (L) – 6240×4160,
  • Średni (M) – 4416×2944,
  • Mały (S) – 3120×2080,
• proporcje obrazu 16:9
  • Duży (L) – 6240×3512,
  • Średni (M) – 4416×2488,
  • Mały (S) – 3120×1760,
• proporcje obrazu 1:1
  • Duży (L) – 4160×4160,
  • Średni (M) – 2944×2944,
  • Mały (S) – 2080×2080.

• jasne oraz ciemne tony – w zakresie od −2 do +4 z krokiem jednostkowym,
• kolor, wyostrzanie, poziom redukcji szumu – w zakresie od −4 do +4 z krokiem jednostkowym.

Dodatkowo w menu fotografowania znajdziemy funkcję „Symulacja filmu”, która odnosi się do zmiany kolorystyki zdjęcia w sposób imitujący użycie konkretnego rodzaju kliszy fotograficznej:

• Provia/Standard – standardowa kolorystyka,
• Velvia – wzmocnione kolory przydatne przy fotografii krajobrazowej,
• Astia – profil dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic Chrome – zmiękczona kolorystyka z podniesionym kontrastem obszarów zacienionych,
• PRO Neg Hi – profil kontrastowy, dedykowany do ogólnie pojętej fotografii,
• PRO Neg Std – zmiękczona kolorystyka z uwydatnionymi barwami skóry, dedykowany do fotografii portretowej,
• Classic Neg – wzmocnione kolory i kontrastowa tonacja dla zwiększenia głębi obrazu,
• ETERNA – łagodny kolor i bogate tony ciemne dające filmowy wygląd,
• ETERNA BLEACH BYPASS – kontrastowy profil o niskim nasyceniu symulujący efekt „bleach bypass”,
• Acros – zapewnia głębszą czerń i lepsze uwydatnienie szczegółów,
• Acros z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Acros z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Acros z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały,
• Czarno-biały z symulacją użycia żółtego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia czerwonego filtru korekcyjnego,
• Czarno-biały z symulacją użycia zielonego filtru korekcyjnego,
• Sepia.

Standardowe porównanie jakości JPEG-ów

Testowany aparat oferuje czułości w zakresie od ISO 160 do 12800 z możliwością rozszerzenia o wartość L – 80 i 100 ISO, a także H – 25600 oraz 51200. Oprócz tego mamy także trzy tryby Auto – w każdym z nich możemy zaprogramować dolną i górną granicę czułości oraz najdłuższy żądany czas naświetlania. Zacznijmy od standardowego porónania naszej scenki na każdej z czułości. Dla porównania prezentujemy zdjęcia wykonane za pomocą aparatów: OM System OM-1 oraz Panasonic Lumix GH6.

Jeśli chodzi o wyrazistość obrazu – tu konkurencja Mikro 4/3 prezentuje nieco lepiej od aparatu Fujifilm. Nie można jednak zapominać o wyostrzaniu JPEG-ów w OM-1 i GH6, a którego w X-H2S nie stwierdziliśmy. Tak czy inaczej, na odwzorowanie detali w flagowcu Fujifilm nie będziemy narzekać.

W każdym z wybranych aparatów szum np. przy ISO 3200 jest słabo widoczny. Nie miejmy jednak złudzeń, z pewnością zachodzi tu redukcja zakłóceń. Naszym zdaniem, na wyższych nastawach ISO wygląda najlepiej z X-H2S.

Przy porównaniu jakości JPEG-ów pomiędzy testowanym X-H2S, a innymi „X-ami” z 26-megapikselowym sensorem X-Trans czwartej generacji, nie dostrzegamy istotnych różnic.

Wyostrzanie

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −4
Ostrość 0
Ostrość +4

Przy ustawieniu „0”, wycinki są już całkiem wyraźnie wyostrzone. Z tego względu, naszym zdaniem lepiej skorzystać z ustawień pośrednich, np. „-2”. Przy maksymalnym stopniu zdjęcia nie prezentują się atrakcyjnie bwiem są zdecydowanie przeostrzone.

Filtry cyfrowe

Aparat X-H2S dysponuje zestawem kilkunastu filtrów cyfrowych:

• aparat zabawka,
• miniatura,
• kolor pop,
• wysoka tonacja,
• niska tonacja,
• dynamiczny ton,
• obraz miękki,
• kolor częściowy:
  • czerwony,
  • pomarańczowy,
  • żółty,
  • zielony,
  • niebieski,
  • fioletowy.

Przykładowe zdjęcia z użyciem każdego z filtrów można zobaczyć np. w teście X-T3.

Zdjęcia panoramiczne

Przed rozpoczęciem tworzenia panoramy możemy zadecydować o jej kącie oraz kierunku prowadzenia aparatu. Ustawiamy także balans bieli i tryb symulacji filmu. Wykonywanie tego typu fotografii jest stosunkowo proste: wystarczy wcisnąć spust migawki i przesuwać aparat. Po zakończeniu tej operacji aparat tworzy wynikowy plik będący sklejeniem wszystkich pobranych automatycznie kadrów. Do dyspozycji mamy dwa rozmiary panoram, a rozdzielczości wynikowych zdjęć są następujące:

• panorama 120 stopni:
  • pozioma – 6400×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×6400 pikseli,
• panorama 180 stopni:
  • pozioma – 9600×1440 pikseli,
  • pionowa – 2160×9600 pikseli.

Przykładowe zdjęcia panoramiczne można zobaczyć np. w teście X-T30 II.

Funkcja DR – zwiększania zakresu dynamicznego

Podobnie jak inne modele serii X, także opisywany aparat wyposażony jest w programową funkcję zwiększania zakresu tonalnego. W menu jakości obrazu, pod pozycją „Zakres dynamiczny”, odnajdziemy cztery pozycje: auto, 100%, 200% i 400%. Ustawienie 100% jest wartością domyślną, natomiast ustawienia 200% i 400% stają się aktywne dopiero po zwiększeniu czułości do odpowiednio ISO 320 i ISO 640.

Przykładowe zdjęcia z użyciem funkcji „Zakres dynamiczny” można zobaczyć np. w teście X-T3.

Zdjęcia HDR

• HDR Auto,
• HDR 200,
• HDR 400,
• HDR 800,
• HDR Plus.