Sony A700 to półprofesjonalny model lustrzanki cyfrowej. W porównaniu do - jeszcze nie tak dawno - jedynego przedstawiciela systemu Alpha, jest on o wiele bardziej zaawansowanym modelem. A700 nie jest następcą A100. To lustrzanka o klasę wyższa, skierowana do wymagających amatorów i osób zajmujących się fotografią półprofesjonalnie. Jak to zwykle bywa, modele z wyższych półek mogą pochwalić się lepszym wykonaniem korpusów od amatorskich wersji. Sony A700 posiada zatem wytrzymały korpus ze stopu magnezowego. Gumowe klapki zakrywające gniazda odcinają możliwość zalania ich wodą, czy zakurzenia. Szkoda, że przy pokrywie do gniazda pamięci i baterii nie ma jakichkolwiek uszczelek. Na taki krok, choć mało efektowny, zdecydował się Canon w swoim modelu 40D. Czemu w Sony zabrakło takich bonusów? Na razie pytanie pozostaje bez odpowiedzi.

----- R E K L A M A -----

Chcąc opisać wygląd A700 trudno uniezależnić się od własnych przyzwyczajeń i gustów. Jaki A700 jest, każdy widzi. Jeśli więc kogoś interesuje zdanie autora testu, to mogę tylko napisać, że zmieniło się ono wraz z długością użytkowania tego aparatu. Gdybym chciał ocenić ten korpus tuż po wyjęciu z pudełka, mógłbym mu przyznać nagrodę ''Największej ohydy'' wśród lustrzanek. Z czasem jednak oczy przyzwyczaiły się do kwadratury korpusu i, nie zgrzeszyłbym pisząc, że wrażenie estetyczne polepszyły się znacznie. Wszak nie szata zdobi człowieka, co w przełożeniu na potrzeby niniejszego tekstu, pozwala mi napisać ''Nie wygląd zdobi aparat''. A biorąc pod uwagę niezwykle ludzki stosunek niektórych właścicieli do ich aparatów, powiedzenie to nabiera większego sensu.

Zasilanie i gniazda

W A700 możemy na bocznej ścianie odnaleźć pięć wejść:

• gniazdo synchronizacyjne zewnętrznej lampy błyskowej,
• wejście na wężyk,
• wejście zasilania DC IN,
• złącze USB/VIDEO OUT,
• złącze HDMI do telewizorów HDTV.

W zestawie z korpusem dodawany jest także pilot zdalnego sterowania aparatem, który może częściowo zastąpić wężyk. Dzięki wejściu HDMI można na ekranie telewizora, oczywiście pracującego w standardzie HD, bezpośrednio wyświetlać zdjęcia w lepszej rozdzielczości. Dla osób posiadających ''normalne'' telewizory dostępne jest złącze AV (PAL/NTSC). Przy pomocy złącza DC IN ciągłość zasilania można uzyskać dzięki opcjonalnemu zasilaczowi na prąd zmienny AC-VQ900AM. Innym sposobem zgromadzenia zapasu energii jest pionowy uchwyt VG-C70AM. W standardowym wyposażeniu znajduje się jedna bateria NP-FM500H, która ładowana jest ładowarką o oznaczeniach BC-VM10.

W A700 znajdują się dwa gniazda na karty pamięci. Jest kompatybilny z kartami CompactFlash typu I/II (UDMA/Microdrive) oraz Memory Stick Duo/PRO Duo/PRO-HG Duo.

Przyciski

A700 to już zupełnie inny korpus niż A100. Jak przystało na półprofesjonalny aparat pojawiło się więcej przycisków i pokręteł, które miały by ułatwić i przyspieszyć działanie. Kiedy chwycimy aparat w prawą dłoń, to w miejscu kciuka i palca wskazującego odnajdziemy dwa wygodne pokrętła sterujące. Obok spustu migawki znajduje się przycisk kompensacji ekspozycji. Za nim, trzy przyciski ustawione w rzędzie: ISO, balans bieli i tryb wykonywania zdjęć. Po drugiej stronie lampy błyskowej umieszczone zostało koło zmiany trybów fotografowania: AUTO, P, A, S, M, Zapis ustawień (MR), Portret nocny, Zachód słońca, Sport, Makro, Krajobraz i Portret. Z przodu aparatu przy bagnecie mamy podgląd głębi ostrości, a po drugiej stronie blokadę mocowania obiektywu, a obok pokrętło do zmiany trybu pracy autofokusu: pojedynczy, automatyczny, ciągły lub wyłączenie AF, czyli tryb MF.

Po lewej stronie wyświetlacza LCD umieszczono cztery przyciski: MENU, DISP, kosz i podgląd obrazu. Nad nimi jest włącznik aparatu. Natomiast po prawej stronie LCD, zaczynając od góry, mamy przycisk AF/MF, który przytrzymany, przełącza AF w MF, następnie obok jest przycisk AEL (blokada ekspozycji), wokół którego jest pierścień do ustawienia trybu pomiaru światła (punktowy, centralnie ważony, matrycowy). Poniżej znajduje się dżojstik, odpowiadający m.in. za łatwe i szybkie poruszanie się po menu. Na samym dole są włącznik stabilizacji matrycy, przycisk funkcyjny C, który można mapować, a który w trybie podglądu zdjęć wyświetla histogram, oraz przycisk Fn uaktywniający tablicę kontrolną z ustawieniami aparatu.

Konstruktorzy A700 skupili się głównie na funkcjonalności ekranu kontrolnego, o czym będziemy pisać nieco później. Zaniedbano przyciski takie jak jakość i rodzaj zdjęć, bracketing (choć dostęp do niego jest razem z opcjami pod przyciskiem DRIVE), funkcje lampy błyskowej. Większego dopracowania wymagało by rozmieszczenie przycisków znajdujących się na górze po prawej stronie korpusu. Do przycisków: DRIVE, ISO i WB nie ma łatwego dostępu ani dla palca wskazującego, ani dla kciuka.

Menu

Menu jest bardzo czytelne i szybkie w obsłudze. Dzięki dżojstikowi bardzo łatwo można się po nim poruszać i wybierać poszczególne opcje. Duża liczba zakładek zastępuje przewijanie opcji w dół, co pozwala na bardzo szybkie przeglądanie i znajdowanie poszczególnych ustawień. Podobnie jest w Canonie 40D. Tam również menu było bardzo proste i funkcjonalne w obsłudze. A700 ma jednak przewagę w jakości wyświetlacza, dzięki czemu menu wygląda lepiej niż w Canonie.

Menu zostało podzielone na cztery grupy: menu nagrywania (4 zakładki), menu ustawień własnych (4 zakładki), menu odtwarzania (2 zakładki) i menu ustawień (3 zakładki). Przyjrzyjmy się im dokładniej.

Menu nagrywania:

• rozmiar obrazu - dla formatów 3:2/16:9 odpowiednio Large (12/10 MPix), Middle (6.4/5.4 MPix) i Small (3.0/2.6 MPix),
• format obrazu - dwa formaty: 3:2 lub 16:9, w obu trzy rozmiary (Large, Middle i Small),
• jakość zdjęć - możliwość wyboru zapisu: RAW, cRAW (RAW skompresowany, RAW + JPEG FINE, cRAW+JPEG FINE, JPEG X.FINE, JPEG FINE, JPEG STD)
• optymalizacja D-Range - ustawienia korygujące zakres tonalny w aparacie (więcej o tym w 8 rozdziale)
• strefa twórcza - regulacja jakości plików JPEG: Standard, Intensywny, Neutralny, Adobe RGB, Własne 1, 2, 3 (więcej o tym w 6 rozdziale),
• przycisk Własne - możliwość przypisanie przyciskowi C jednej z 15 dostępnych opcji, m.in. jakość lub rodzaj zdjęć, opt. D-Range, korekcja błysku.
• krok ekspozycji,
• tryb błysku - Auto, wypełniający, synchronizacja z długim czasem naświetlania, wyzwalanie bezprzewodowe,
• regulacja błysku - błysk ADI, przedbłysk TTL, błysk ręczny (więcej w 3 rozdziale),
• korekcja błysku,
• maksymalna wartość ISO Auto,
• minimalna wartość ISO Auto,
• nastawa AF-A - AF-A lub DMF (więcej w 3 rozdziale)
• obszar AF - szeroki, punktowy, lokalny,
• nastawa priorytetu - wyzwalanie zdjęcia przy braku ustawienia ostrości,
• włączenie wspomagania AF,
• AF z migawką - włączenie ustawiania ostrości po naciśnięciu spustu do połowy,
• redukcja szumów długości naświetlania,
• redukcja szumów wysokości ISO,
• pamięć MR - odwołanie do 3 zakładek z zapisem własnych ustawień aparatu,
• reset trybu nagrywania.

Menu ustawień własnych:

• eye-start AF - uruchamianie ustawiania ostrości przy zbliżeniu oka do wizjera,
• przycisk AF/MF,
• sterowanie AF/MF,
• prędkość AF - wolne lub szybkie potwierdzanie ostrości,
• wyświetlanie obszaru AF - ustawienia czasu wyświetlania obszaru AF,
• przycisk blokujący ustawianie ostrości,
• przycisk AEL,
• nastawa pokrętła sterującego,
• kompensacja ekspozycji za pomocą pokrętła sterującego,
• blokada pokrętła sterującego,
• praca przycisków - wyświetlanie ekranu szybkiej nawigacji (kontrolnego) po naciśnięciu przycisków ISO, WB, DRIVE, C,
• wyzwalanie bez karty,
• wyzwalanie bez obiektywu,
• redukcja czerwonych oczu,
• nastawa kompensacji ekspozycji,
• kolejność bracketingu,
• regulacja czasu auto podglądu,
• ustawienia czujników przy wizjerze - reakcja LCD na zbliżenie oka do wizjera,
• wyświetlanie informacji w trybie nagrywania - obracanie ekranu kontrolnego przy obrocie aparatu,
• orientacja obracania - zapis pionowego lub poziomego kadru w EXIF-ie,
• reset ustawień własnych

Menu odtwarzania:

• kasowanie,
• formatowanie,
• ochrona zdjęć,
• ustawienie DPOF: nadruk daty, nadruk indeksu,
• automatyczne obracanie zdjęć,
• pokaz zdjęć.

Menu ustawień:

• jasność LCD,
• czas wyświetlania informacji,
• oszczędzanie energii,
• wyjście wideo,
• wyjście HDMI,
• język,
• data i czas,
• karta pamięci - wybór karty pamięci (Memory Stick lub CF) na którą będą nagrywane zdjęcia,
• numer pliku,
• nazwa katalogu,
• wybór katalogu,
• połączenie USB,
• start menu,
• potwierdzenie kasowania,
• sygnały audio,
• czyszczenie matrycy,
• reset ustawień.

Wyświetlacze

W A700 znajduje się analogiczny wyświetlacz do tego z Nikona D300. Jest 3-calowy o rozdzielczości 921600 punktów, czyli 640x480x3 pikseli, co daje już standard VGA. Dzięki swojej dużej rozdzielczości jest niezwykle czytelny i kontrastowy. Porównując LCD Nikona D300 z LCD Sony A700, nie dostrzeżemy różnicy, ale w porównaniu z 40D różnica jest ogromna. O wiele niższa rozdzielczość wyświetlacza w 40D przy takiej samej przekątnej sprawia, mówiąc litościwie, niewielką przyjemność w jego użytkowaniu.

Jak już wspominaliśmy, rolę ilości i funkcjonalności przycisków w A700, przejął wielki ekran LCD. Czy to dobrze? To kwestia sporna, bo na świecie są gusta i guściki. Większość woli jednak dużą ilość przycisków w połączeniu z czytelnym wyświetlaczem i ekranem monochromatycznym. W A700 nie mamy czarno-białego ekraniku na wzór Canona, Nikona, czy Pentaxa. Również wizjer jest dość ubogi w kontrolki, o nim jednak za chwilę. Możliwość szybkiej zmiany najczęściej używanych parametrów, daje tabela z dużą liczbą ustawień aparatu. Nazywana jest przez producenta, ekranem szybkiej nawigacji. Przycisk DISP wyświetla ją w dwóch wersjach: pełnej i uproszczonej. Wersję pełną wraz z opisem można zobaczyć poniżej. Przy trzymaniu aparatu w pionowym ustawieniu, również tablica przekręca się o 90 stopni, co bardzo ułatwia zmianę ustawień przy pionowym kadrze.

1. Tryb ekspozycji
2. Czas otwarcia migawki
3. Przysłona
4. Tryb pracy lampy błyskowej
5. Skala EV
6. Czułość ISO
7. Tryb zapisu
8. Tryb ostrości
9. Pole AF
10. Pomiar ekspozycji
11. Optymalizacja zakresu tonalnego
12. Styl twórczy
13. Korekta stylu twórczego
14. Balans bieli
15. Stan naładowania akumulatora
16. Jakość obrazu
17. Rozmiar obrazu
18. Karta pamięci
19. Liczba możliwych do wykonania zdjęć
20. Funkcja Quick Navigation

W trybie podglądu zdjęć mamy do wyboru kilka ekranów z różną ilością informacji wyświetlanych ze zdjęciem. Jest histogram, skrócony EXIF i możliwość przeglądania miniaturek, a także obracania zdjęć.

Niewątpliwym zaskoczeniem jest brak w najnowszym modelu Sony podglądu obrazu na żywo. Przed presją marketingu związaną z taką opcją w lustrzance, nie oparł się nawet Canon i Nikon. Firma Sony jak na razie pozostaje na to obojętna. Wśród użytkowników systemu Alpha brak Live View nie będzie zapewne problemem. Pytanie czy osoby wybierające system nie spojrzą na ten aparat, jako ten, który nie da im przez to pełnych możliwości?

1. Pole punktowego autofokusa
2. Lokalne pole autofokusa
3. Pole pomiaru punktowego
4. Pole zdjęcia w formacie 16:9
5. Kompensacja lampy błyskowej
6. Ładowanie lub zapalenie lampy błyskowej
7. Bezprzewodowa lampa błyskowa / Synchronizacja z krótkim czasem migawki
8. Ręczna regulacja ostrości
9. Ostrość
10. Czas otwarcia migawki
11. Przysłona
12. Skala EV
13. Blokada ekspozycji (AE Lock)
14. Liczba możliwych do wykonania zdjęć
15. Ostrzeżenie o ryzyku poruszenia zdjęcia
16. Współczynnik kształtu 16:9

Jednym z minusów obsługi w A700 jest wizjer. To pentagonalny pryzmat dający powiększenie 0.95x i pole widzenia równe 95% kadru. Odległość źrenicy wyjściowej wynosi 21 mm, a dioptraż można regulować w zakresie od -3 do +1 1/m. Choć duży i wygodny w użytkowaniu, to jednak bardzo ubogi w kontrolki. Nawet w porównaniu do 40D można czuć niedosyt w trakcie użytkowania. Największy problem jaki może spotkać użytkownika, pojawia się gdy chcemy np. zmienić czułość ISO bez odrywania oka od wizjera. Nie znaleźliśmy możliwości wyłączenia ekranu LCD, tak aby nie zaświecił się on po wciśnięciu przykładowego przycisku ISO. Pół biedy, gdy robimy to w ciągu dnia, ale przy fotografii nocnej, w jednej chwili adaptację oka diabli biorą.