W Fujifilm X-S1 odnajdziemy następujące tryby balansu bieli:

• Auto,
• Ustawienia własne wg wzorca,
• Temperaturowa skala od 2500 do 10000 K,
• Światło dzienne,
• Cień,
• Świetlówka (światło dzienne),
• Świetlówka (światło białe ciepłe),
• Świetlówka (światło białe chłodne),
• Światło żarówki.

W menu fotografowania odnajdziemy opcje związane z korygowaniem balansu bieli w dwóch osiach: czerwony–turkusowy i niebieski–żółty. W każdej z osi regulacja może odbywać się w zakresie od –9 do +9.

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim ocenił barwę aparat) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla przetestowanych przez nas ustawień balansu bieli.

Zdjęcia JPEG z Fujifilm X-S1 mają znakomitą kolorystykę. W większości sytuacji oświetleniowych, stosując adekwatny balans bieli, uzyskamy zdjęcia charakteryzujące się małymi błędami kolorów i prawidłowym lub nieco podbitym nasyceniem. To sprawia, że takie fotografie ogląda się bardzo przyjemnie. Automatyczny balans bieli radzi sobie znakomicie w większości sytuacji. Jedynie przy żarowym oświetleniu koniecznie trzeba z niego zrezygnować na rzecz dedykowanego balansu bieli, skali temperaturowej lub wzorca bieli.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: auto
Światło: słoneczny dzień Balans bieli: słoneczny dzień
Światło: 6400K Balans bieli: auto
Światło: 6400K Balans bieli: Temp. 6400K
Światło: lampa błyskowa Balans bieli: Auto
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Auto
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: żarówka
Światło: żarówki (3000K) Balans bieli: Temp. 3000K

Szumy

Fujifilm X-S1 podobnie jak X10 rejestruje obraz za pomocą matrycy typu CMOS EXR o wielkości 2/3 cala i rozdzielczości 12 Mpix. Aparat dysponuje zakresem czułości od ISO 100 do ISO 3200, w którym możemy wykonywać zdjęcia zarówno w formacie RAW, jak i JPEG. Istnieje możliwość rozszerzenia czułości do ISO 6400 i ISO 12800 jednak są one dostępne jedynie przy zapisie plików JPEG odpowiednio w rozmiarze średnim (M) i małym (S).

Pomiar szumów matrycy wykonujemy na zdjęciach tablicy Kodak Q-13, korzystając z programu Imatest. Obliczenia przeprowadzamy zarówno na plikach JPEG jak i RAW. Na początek prezentujemy wyniki dla JPEG-ów.

Szum na zdjęciach JPEG wyrażony liczbowo jest niewielki w całym zakresie czułości. Nawet na najwyższej czułości ISO 3200 ledwo przekracza 2%, a poziom 1%, czyli moment kiedy mniej więcej jest on widoczny dla oka, przekroczony zostaje w okolicach ISO 800. Wyniki te zgadzają się dokładnie z tym, co widzieliśmy w teście Fujifilm X10. Jeśli porównamy powyższe wyniki z tymi uzyskanymi przez Olympusa XZ-1, Canona G1 X i Panasonika LX5 zauważymy, że w X-S1 poziom szumu jest generalnie nieznacznie wyższy niż u reszty. Trudno jednak tylko na podstawie liczb wnioskować o jakości obrazu.

Pozostańmy jeszcze przy liczbach. Obliczyliśmy bowiem szumy na zdjęciach RAW wywołanych oprogramowaniem producenta (wykres powyżej) i dcraw-em (wykres poniżej). Do przewidzenia było, że w pierwszym przypadku poziom szumu będzie mniejszy. Różnice nie są jednak aż tak duże, o czym przekonamy się za chwilę. Warte podkreślenia jest jednak to, że szum na RAW-ach z X-S1, bez względu na to czym je wywołujemy, jest większy niż w X10. O tym, jak wypada on na tle innych kompaktów ostatnio przez nas testowanych, przekonamy się za chwilę.

Strukturę szumu na zdjęciach z X-S1 można dokładnie obejrzeć na fragmentach zdjęć (w skali 1:1) pól nr 3 oraz nr 11 tablicy Kodak Q-13. Pierwsza tabelka zawiera zdjęcia w formacie JPEG, druga w formacie RAW wywołanych programem producenta, natomiast trzecia surowe pliki wywołane dcraw-em. JPEG-i i RAW-y wywołane oprogramowaniem Fujifilm są wyraźnie odszumiane w całym zakresie czułości. Oczywiście JPEG-i bardziej, o czym mówiły nam już wykresy szumu. Szum na RAW-ach wywołanych dcraw-em ma drobnoziarnistą strukturę, ujawniająca się od ISO 800. Przypominamy jednak, że są to wycinki ze zdjęć 6-megapikselowych.

JPEG
ISO 100	ISO 200	ISO 400	ISO 800	ISO 1600	ISO 3200	ISO 6400	ISO 12800

RAW
ISO 100	ISO 200	ISO 400	ISO 800	ISO 1600	ISO 3200

RAW (dcraw)
ISO 100	ISO 200	ISO 400	ISO 800	ISO 1600	ISO 3200

Poniżej prezentujemy standardowe wycinki zdjęć naszej scenki testowej w skali 1:1, zapisanych w formacie JPEG z najniższym stopniem wyostrzania. Dla porównania pokazujemy również wycinki zdjęć z testów Fujifilm X10, Canona G1 X, Olympusa XZ-1 i Panasonika LX5. Przypominamy również, że w X-S1 i X10 zdjęcia wykonane przy czułości ISO 6400 i ISO 12800 zapisywane są odpowiednio w rozmiarze średnim (6 Mpix) i małym (3 Mpix).

JPEG
ISO 80
LX5
ISO 100
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 200
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 400
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 800
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 1600
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 3200
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 6400
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 12800
X-S1
X10
G1 X
LX5

Porównanie do innych zaawansowanych kompaktów stawia X-S1 w dobrym świetle. Jakość JPEG-ów z tego aparatu jest niemal dokładnie taka sama, jak w modelu Fujifilm X10. To nie powinno nas dziwić, biorąc pod uwagę, że w obu aparatach mamy do czynienia z tą samą matrycą. Fujifilm X-S1 zostaje jednak daleko w tyle za nowym Canonem G1 X, ale góruje nad Olympusem X-Z1, czy Panasonikiem LX5. Widać to szczególnie na wyższych czułościach, gdzie odszumianie zaczyna degradować szczegóły. W X-S1 daje się ono mocno we znaki dopiero na ISO 3200, choć w trudnych warunkach oświetleniowych można z tej czułości korzystać. Czułość ISO 1600 jest w tym aparacie tą granicą, której lepiej nie przekraczać.

Przyjrzyjmy się teraz wycinkom zdjęć w formacie RAW. Zdjęcia z X-S1 i X10 zostały wywołane oprogramowaniem producenta.

RAW
ISO 80
LX5
ISO 100
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 200
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 400
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 800
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 1600
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 3200
X-S1
X10
G1 X
XZ-1
LX5
ISO 6400
G1 X
XZ-1
ISO 12800
G1 X

Po wywołaniu RAW-ów z aparatów Fujifilm bez wyostrzenia, dostajemy w efekcie bardzo gładkie i neutralne zdjęcia. Na ISO 1600 i 3200 widać jednak większy szum na zdjęciach z X-S1, co może świadczyć o zmianach w oprogramowaniu producenta. Ogólna jakość zdjęć z obu aparatów wygląda bowiem praktycznie tak samo.

Tak jak w przypadku JPEG-ów, zdjęcia RAW z najnowszego kompaktu Canona zdecydowanie górują nad resztą, w tym nad X-S1. Jednak w porównaniu do XZ-1 i LX5, nowy Fujifilm wykazuje podobną jakość obrazu i szczegółowość, biorąc poprawkę na pokazane tu zdjęcia wywołane przy zerowym wyostrzeniu.

Na koniec spójrzmy jeszcze na RAW-y z X-S1 po wywołaniu ich dcraw-em do postaci 6-megapikselowej. Mimo mniejszej ilości pikseli nie widać na nich ewentualnej utraty szczegółów w stosunku do zdjęć wywołanych RAW File Converterem. Także wobec XZ-1 i LX5 można śmiało mówić o porównywalnej jakości obrazu.

RAW (dcraw)
ISO 100
X-S1
ISO 200
X-S1
ISO 400
X-S1
ISO 800
X-S1
ISO 1600
X-S1
ISO 3200
X-S1

Zakres tonalny

Przejdźmy teraz do kategorii zakresu tonalnego, który jak zwykle wyznaczyliśmy w oparciu o zdjęcia tablicy Stouffer T4110. Pomiary wykonaliśmy na surowych plikach wywołanych firmowym oprogramowaniem, a nie dcraw-em. Na wykresie przedstawiamy wartości zakresu tonalnego dla wysokiej, dobrej, średniej i niskiej jakości obrazu. Odpowiada to stosunkom sygnału do szumu na poziomie 10, 4, 2 i 1.

W tym rozdziale wyniki dla Fujifilm X-S1 są z grubsza zgodne z tym, co widzieliśmy w teście Fujifilm X10. Maksymalny wynik dla najlepszej jakości obrazu to około 8.4 EV. Pozostałe pomiary w zależności od czułości, także są bardzo dobre. Trudno jest nam jednak wskazać na ile wyniki te są zasługą matrycy, a na ile oprogramowania producenta. Patrząc chociażby na czułość ISO 3200 widać różnice rzędu 1 EV między X-S1 a X10. A w praktyce różnic tych nie powinno być, o czym świadczy ten sam poziom jakości JPG-ów. Ponieważ przy jakości obrazu RAW także pewne różnice dostrzegaliśmy, wydaje się, że jednak wynikają one ze zmiany w oprogramowaniu RAW File Converter. Tak czy owak, dużym plusem Fujfilm X-S1 jest wysoka dynamika tonalna, a to jest najważniejsze.

Fujifilm X-S1 posiada funkcję zwiększania zakresu tonalnego na zdjęciach JPEG, którą odnajdziemy w menu fotografowania. Można jej używać przy czułościach wyższych niż ISO 100 wybierając jedną z opcji DR200 lub DR400 (przy ISO 200 dostępna jest jedynie opcja DR200). Skuteczność i efekt działania tej funkcji dobrze obrazują zdjęcia tablicy testowej Stouffer T4110. Wycinki owych zdjęć prezentujemy poniżej (poszczególne pola tablicy są od siebie oddalone o wartość 0.3 EV). Widać wyraźnie, jak zwiększa się liczba widocznych pól szarości przy zastosowaniu jednej z opcji DR200 lub DR400 w stosunku do neutralnego zdjęcia. Efekt ten jest najlepiej widoczny w jasnych partiach obrazu.

ISO	Granica bieli
100
200
200 DR200
400
400 DR200
400 DR400
800
800 DR200
800 DR400
1600
1600 DR200
1600 DR400
3200
3200 DR200
3200 DR400
ISO	Granica czerni
100
200
200 DR200
400
400 DR200
400 DR400
800
800 DR200
800 DR400
1600
1600 DR200
1600 DR400
3200
3200 DR200
3200 DR400

Fujifilm X-S1 dysponuje ponadto zbiorem automatycznych programów w trybie EXR, które mają na celu wykorzystanie potencjału specyficznej matrycy zastosowanej w aparacie. Po wejściu w tryb EXR, w menu dostępne stają się cztery tryby automatycznego fotografowania:

• EXR Auto – całkowicie automatyczny tryb dopasowujący program i parametry ekspozycji,
• Priorytet rozdzielczości (HR) – automatyczny tryb zapisujący zdjęcia z większym wyostrzeniem i w maksymalnej rozdzielczości,
• Wysokie ISO i niski szum (SN) – funkcja redukująca szum na wysokich czułościach; zdjęcie zapisywane jest w rozdzielczości 8 milionów pikseli,
• Priorytet dynamiki tonalnej (DR) – automatyczny tryb fotografowania; w menu można zwiększać dynamikę tonalną w jasnych obszarach ustawiając wartość DR AUTO, DR100, DR200, DR400, DR800 lub DR1600.

Przykładowe zdjęcia wykonana w opisanych trybach oraz zdjęcia wykonane w standardowym trybie P prezentujemy poniżej.

Tryb Program

EXR Auto

EXR HR

EXR SN

EXR DR AUTO

EXR DR 100

EXR DR 1600

Dodatkowo pokazujemy porównanie zdjęć wykonanych w słabych warunkach oświetleniowych przy użyciu dedykowanych do takich sytuacji trybów EXR SN i Adv Pro Low-Light, wraz ze zdjęciem w trybie P na wysokiej czułości.

Tryb Program

Tryb EXR SN

Tryb Adv. Pro Low-Light

Wyostrzanie

Fujifilm X-S1 ma 5-stopniową skalę wyostrzania. Zdjęcie na czułości ISO 100 przy każdym z tych ustawień przedstawiamy poniżej. Widać, że jeśli będziemy zwiększać wyostrzenie w aparacie, wyrazistość zdjęć oczywiście wzrośnie, ale więcej szczegółów niż przy minimalnym stopniu nie dostrzeżemy. Zaczną natomiast pojawiać sie artefakty na kontrastowych granicach, które uwypukla algorytm wyostrzania.

Fujifilm X-S1, ISO 100
wyostrzenie małe
wyostrzenie średnie
wyostrzenie standardowe
wyostrzenie duże
wyostrzenie wysokie

Redukcja szumów

Redukcja szumów na zdjęciach JPEG jest także 5-stopniowa. Poniżej przedstawiamy efekt jej działania na czułości ISO 3200.

Fujifilm X-S1, ISO 3200
mała
średnia
standardowa
duża
wysoka