Widać to też dobrze na lekko wyostrzanych JPGach, w których skok jakości pomiędzy ogniskową 55 mm a zakresem 130-200 mm jest ewidentny.

Jeszcze większa rozbieżność panuje na brzegu kadru. Tutaj dla 55 mm obiektyw osiąga wynik bardzo dobry, a dla większych ogniskowych co najwyżej przeciętny.

Uważni czytelnicy z pewnością zauważą, że otrzymane tutaj wartości MTF50 są wyraźnie wyższe niż prezentowane w uprzednich testach. Wynika to ze zmiany aparatu. Dotychczas używaliśmy Canona 20D o matrycy 8.2 Mpix, ale do testu szkieł Nikona musieliśmy użyć lustrzanki tejże właśnie firmy. Nasz wybór padł na Nikona D200, w którym zastosowano detektor CCD o rozmiarze 10.2 Mpix. Proste rozważania geometryczne uwzględniające fizyczne rozmiary matrycy i ilość pikseli sugerują, że Nikon D200 powinien notować rozdzielczość o około 5% większą niż Canon 20D. Nie jest to jednak tak proste, bo czynnik ten zależy jeszcze od innych rzeczy, na przykład różnicy w poziomie szumów, skuteczności filtrów dolnoprzepustowych, zastosowanych procedur interpolacyjnych itp. Porównanie różnic w mierzonych wartościach MTF50 dla przysłon z zakresu f/11 - f/22, gdzie znaczna większość szkieł operuje w limicie dyfrakcyjnym, pozwala sądzić, że różnice w notowanych rozdzielczościach wynikają z różnic w zastosowanych matrycach. Tutaj wyższość korpusu Nikona nad Canonem sięga poziomu 10%. Wartość ta nie przenosi się liniowo na inne przysłony, bo odpowiedź układu obiektyw plus matryca nie jest operacją związaną ze zwykłym dodawaniem. Podsumowując, chcąc porównać wartości MTF50 mierzone na Nikonie D200 z tymi uzyskanymi Canonem 20D, trzeba te pierwsze zmniejszyć o czynnik 5-10%.