Dla czułości ISO 100 i najlepszej jakości obrazu, maksymalny wynik zakresu tonalnego, jaki zanotował NEX-6, wyniósł niemal 6.7 EV. Jest to wartość porównywalna z osiągami NEX-ów 7 czy 5N, a także aparatów SLT Sony, np. A35, A55, A65 i A57. Porównując ją do innych modeli bezlusterkowców, NEX-6 generalnie wypadł podobnie, dynamika tonalna na takim poziomie nie powinna być powodem do narzekań. Dla wspomnianej wyżej najlepszej jakości obrazu ustępuje on jednak np. Pentaksowi K-01, który może się pochwalić wynikiem 7.5 EV. Biorąc pod uwagę pozostałe kryteria (dobra, średnia i niska jakość), aparat Sony wypadł nieco lepiej niż K-01, ale tylko w zakresie czułości ISO 100–400. Olympus OM-D E-M5 oraz Fuji X-Pro1 (podobnie jak modele Sony), uzyskały maksymalny wynik w granicach 6.6 EV dla stosunku sygnału do szumu równego 10, przy czym należy pamiętać, iż w obydwu tych modelach minimalna wartość ISO wynosi 200.

Warto podkreślić wysoką jakość dynamiki (11.8 EV) NEX-6 przy stosunku sygnału do szumu wynoszącym 1, czyli dla najniższej jakości zdjęć. W tej kategorii, Olympus OM-D E-M5 zanotował maksymalnie 10.8 EV, Samsung NX-20 10.5 EV, a Fujifilm X-Pro1 – 11.1 EV, zatem przewaga NEX-a jest zauważalna. Generalnie osiągi NEX-6 są najbliższe modelowi NEX-5N w całym zakresie czułości oraz dla wszystkich kryteriów jakości obrazu.

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV.

ISO	Granica bieli
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
ISO	Granica czerni
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600

Przy omawianiu zakresu tonalnego pokazujemy tradycyjnie, jak zachowują się zdjęcia przy obróbce komputerowej, kiedy rozjaśniamy je lub przyciemniamy. Zdjęcia wykonujemy przy czułości ISO 100 i 1600, przysłonie f/16 i czasach odpowiednio 30 i 2 s (w przypadku Nikona D90 dłuższa ekspozycja została wykonana przy ISO 200 i przysłonie f/22). Następnie wywołujemy je jako 48-bitowe TIFF-y dcrawem i w Lightroomie rozjaśniamy o +4 EV oraz przyciemniamy o −4 EV, po czym zapisujemy jako zdjęcia 24-bitowe.

100 ISO
	0 EV	+4 EV
NEX-6
200 ISO
D90
1600 ISO
NEX-6
D90

Dla natywnych wartości ISO efekt rozjaśnienia o 4EV wygląda nieco lepiej w NEX-6. Niebieska składowa szumu, która przeważa w przypadku obydwu aparatów, w Sony jest jednak słabiej dostrzegalna. Przy ISO 1600 różnica pomiędzy porównywanymi aparatami praktycznie zanika, ponieważ w obu przypadkach szum jest na tyle duży, że po rozjaśnieniu szczegóły obrazu są ledwie widoczne. Na żadnym z powyższych wycinków nie zauważamy natomiast bandingu.

Efekty przyciemniania jasnych partii obrazu widać poniżej. W tej kategorii oba aparaty wypadają bardzo podobnie i trudno jednoznacznie stwierdzić, który z nich poradził sobie lepiej. Ilość odzyskanych szczegółów jest bowiem minimalna.

100 ISO
	0 EV	−4 EV
NEX-6
200 ISO
D90
1600 ISO
NEX-6
D90