Omówienie i ocenę jakości technicznej zdjęć uzyskiwanych za pomocą testowanych aparatów rozpoczniemy od przeglądu trzech podstawowych wad obiektywów, to jest podatności na odblaski, dystorsje i aberracje chromatyczne. Następnie przyjrzymy się dokładnie jakości obrazu, jaki jest rejestrowany przez matryce na różnych czułościach ISO.

Odblaski

Odblaski powstają w wyniku wielokrotnego odbicia światła od powierzchni soczewek, z których zbudowany jest obiektyw. Im więcej soczewek – tym większe prawdopodobieństwo powstania tego defektu. Odblaski są szczególnie widoczne, kiedy w kadrze (lub blisko niego) znajduje się silne źródło światła, jak np. latarnie uliczne nocą, Słońce w dzień itp. By walczyć z tym zjawiskiem, producenci pokrywają powierzchnie soczewek różnorakimi powłokami. W praktyce dużą poprawę uzyskuje się dzięki założonej osłonie przeciwodblaskowej.

----- R E K L A M A -----

Poniżej zaprezentowane są zdjęcia wykonane w takich warunkach, by wymusić powstanie tego defektu. Im mniej odbić na obrazie ujrzymy, czy też im mniejsze lub mniej kolorowe będą, tym lepiej zostanie oceniony aparat.

Odblaski

Fujfiilm T400

Nikon S6300

Olympus VR-360

Panasonic DMC-SZ7

Jak widać na powyższych przykładach, żaden z aparatów nie jest pozbawiony tej wady. Należy jednak podkreślić, że obiektyw Nikona daje najbardziej neutralny obraz. Obiektywy aparatów Fujifilm, Olympusa i Panasonika tworzą kolorowe plamy po przeciwległej stronie źródła światła.

Dystorsje

Dystorsja to wada polegająca na różnym powiększaniu obrazu w zależności od odległości od osi optycznej obiektywu. Jest szczególnie widoczna przy małych ogniskowych. Na brzegach obrazu powstają odkształcenia przypominające poduszkę (wyciągnięte rogi) lub beczkę (wyciągnięte boki). Widać je wyraźnie, gdy fotografujemy obiekt posiadający dużo prostopadłych i równoległych krawędzi. Większość aparatów potrafi skorygować tę wadę już po wykonaniu zdjęcia, odpowiednio manipulując plikiem obrazu. Im lepiej jest korygowana, tym linie na obrazie będą prostsze.

Spójrzmy zatem na górne wycinki kadrów, by zobaczyć, jak radzą sobie z dystorsją porównywane w tym teście aparaty.

Dystorsje

Fujifilm T400, szeroki kąt

Fuji T400, „tele”

Nikon S6300, szeroki kąt

Nikon S6300, „tele”

Olympus VR-360, szeroki kąt

Olympus VR-360, „tele”

Panasonic SZ7, szeroki kąt

Panasonic SZ7, „tele”

Analizując powyższe wycinki, możemy stwierdzić, że dystorsje są dobrze korygowane. Nie ma też mocno widocznej utraty rozdzielczości w rogach kadru – co oznacza, że cyfrowa obróbka obrazu w aparacie nie jest silna. Bliższe przyjrzenie się pokazuje, że zakrzywienia na fotografiach wykonanych Nikonem są niezauważalne, podczas gdy zdjęcia z pozostałych modeli cechuje delikatna dystorsja beczkowa.

Aberracje

Aberracje to kolejna z wad układu optycznego polegająca na różnym załamywaniu światła w zależności od długości fali. Uwidacznia się ona szczególnie w bardzo kontrastowych partiach obrazu, a polega na wytwarzaniu się kolorowych obwódek. Producenci walczą z tym defektem dwoma sposobami: stosując specjalne soczewki (tzw. niskodyspersyjne) lub cyfrową korekcję obrazu. I choć podstawowe typy aberracji dają się łatwo kompensować w obróbce cyfrowej, wada ta ma istotny wpływ na odwzorowanie detali na zdjęciu.

Poniżej przedstawiamy przykłady, jak radzą sobie recenzowane aparaty z korekcją aberracji.

Aberracje
Fujiilm T400	Nikon S6300
Olympus VR-360	Panasonic SZ7

Obrazy generowane przez Fujifilm i Olympusa wydają się pozbawione aberracji – dzięki dobrej korekcji w obiektywie (lub obróbce cyfrowej) jej ilość jest śladowa i nie wypływa na zdjęcia. Panasonic wykazuje śladowo zjawisko purple fringing, czyli fioletowe obwódki wokół krawędzi. W obrazkach z Nikona występuje typowa aberracja chromatyczna.

Szum

Szum jest generowany przez matrycę niezależnie od ilości światła nań padającą. Jednak im więcej światła rejestruje matryca, tym słabiej widać tę wadę, gdyż najbardziej problematyczna jest w słabo oświetlonych partiach obrazu. Dlatego na zdjęciach wykonanych w słoneczny dzień na plaży nie zobaczymy szumu, za to pojawi się on na fotografiach zrobionych np. w domu przy słabym oświetleniu żarowym. Oko ludzkie potrafi adaptować się do dużych zmian jasności – podczas gdy nam wydaje się, że jest jasno, aparat mocno podniesie czułość, by zrekompensować niedobory w oświetleniu.

Szum objawia się powstawaniem kolorowej „kaszki”, która w procesie odszumiania i wyostrzania może zmienić się w placki. Stosowanie wyższych czułości ISO powoduje wzmacnianie całego obrazu – więc także i szumu. Defekt ten odpowiada m.in. za pogorszenie zakresu tonalnego oraz widoczności szczegółów na zdjęciu.

ISO 100
Fujifilm Finepix T400
Olympus Smart VR-360
Panasonic DMC-SZ7
ISO 125
Nikon Coolpix S6300
ISO 200
Fujifilm Finepix T400
Nikon Coolpix S6300
Olympus Smart VR-360
Panasonic DMC-SZ7
ISO 400
Fujifilm Finepix T400
Nikon Coolpix S6300
Olympus Smart VR-360
Panasonic DMC-SZ7
ISO 800
Fujifilm Finepix T400
Nikon Coolpix S6300
Olympus Smart VR-360
Panasonic DMC-SZ7
ISO 1600
Fujifilm Finepix T400
Nikon Coolpix S6300
Olympus Smart VR-360
Panasonic DMC-SZ7
ISO 3200
Nikon Coolpix S6300
Panasonic DMC-SZ7

Najlepszy jakościowo obraz uzyskamy fotografując aparatem Fuji. Na zdjęciach nie widać agresywnego odszumiania i wyostrzania. Tyczy się to jednak tylko najniższych wartości czułości, od ISO 800 degradacja jakości obrazu zaczyna być już widoczna w postaci kolorowych zakłóceń. Olympus odszumia zdjęcia, zaczynając już od najniższego ISO, a przy okazji delikatnie je wyostrza. Powoduje to, że detale widać bardzo dobrze (brama z etykiety), choć cierpią na tym przejścia tonalne (głowa biedronki czy piórka). Możemy uznać, że obraz dla wartości ISO 800 ma dobrą jakość, jednak przy wyższej czułości obserwujemy zbyt dużą utratę szczegółów. Nikon przez bardzo silne wyostrzanie od najniższych czułości generuje w tym zestawieniu fotografie najgorszej jakości – jedynie zdjęcia wykonane przy ISO 125 są zadawalające. Ostatni aparat w tym zestawieniu, czyli Panasonic, posiada matrycę o mniejszej liczbie pikseli. To powoduje, że powierzchnia każdego z nich jest minimalnie większa od tych z matryc konkurentów, a przez to do każdego dociera więcej światła. Aż do czułości ISO 800 obrazowi generowanemu przez ten aparat nie można nic zarzucić. Przy wyższej czułości następuje jednak wyraźny regres i utrata szczegółów.

Przy analizie szumu należy wspomnieć o praktycznym aspekcie problemu. Otóż osoby, które drukują zdjęcia na papierze fotograficznym 10×15 cm wprost z aparatu, będą zadowolone z efektów. Dzieje się tak dlatego, że odbitka fotograficzna we wspomnianym rozmiarze ma rozdzielczość zaledwie 2 megapikseli, zatem aparaty posiadające matryce o rozdzielczości 16 milionów pikseli mają 8-krotną nadwyżkę informacji. Zmniejszenie rozdzielczości powoduje uśrednianie wartości sąsiadujących pikseli, a to skutkuje redukcją szumu.

Studyjne zdjęcia testowe

Fujifilm Finepix T400
Aparat: Fujifilm T400 Parametry: 8.3 mm, f/4.7, exp. 1/181 s, ISO 100 Plik: JPG, 4608×3440, 7.9 MB	Aparat: Fujifilm T400 Parametry: 8.3 mm, f/11, exp. 1/64 s, ISO 200 Plik: JPG, 4608×3440, 8.3 MB	Aparat: Fujifilm T400 Parametry: 8.3 mm, f/11, exp. 1/128 s, ISO 400 Plik: JPG, 4608×3440, 7.5 MB
Aparat: Fujifilm T400 Parametry: 8.3 mm, f/11, exp. 1/239 s, ISO 800 Plik: JPG, 4608×3440, 7.5 MB	Aparat: Fujifilm T400 Parametry: 8.3 mm, f/11, exp. 1/512 s, ISO 1600 Plik: JPG, 4608×3440, 8.1 MB

Nikon Finepix S6300
Aparat: Nikon S6300 Parametry: 8.9 mm, f/4, exp. 1/200 s, ISO 125 Plik: JPG, 4608×3456, 6.7 MB	Aparat: Nikon S6300 Parametry: 8.9 mm, f/4, exp. 1/320 s, ISO 200 Plik: JPG, 4608×3456, 6.6 MB	Aparat: Nikon S6300 Parametry: 8.9 mm, f/4, exp. 1/640 s, ISO 400 Plik: JPG, 4608×3456, 6.8 MB
Aparat: Nikon S6300 Parametry: 8.9 mm, f/4, exp. 1/1250 s, ISO 800 Plik: JPG, 4608×3456, 6.7 MB	Aparat: Nikon S6300 Parametry: 8.9 mm, f/7.9, exp. 1/640 s, ISO 1600 Plik: JPG, 4608×3456, 6.6 MB	Aparat: Nikon S6300 Parametry: 8.9 mm, f/7.9, exp. 1/1250 s, ISO 3200 Plik: JPG, 4608×3456, 6.6 MB

Olympus Smart VR-360
Aparat: Olympus VR-360 Parametry: 8.3 mm, f/4.2, exp. 1/200 s, ISO 100 Plik: JPG, 4608×3456, 3.5 MB	Aparat: Olympus VR-360 Parametry: 8.3 mm, f/4.2, exp. 1/320 s, ISO 200 Plik: JPG, 4608×3456, 3.5 MB	Aparat: Olympus VR-360 Parametry: 8.3 mm, f/4.2, exp. 1/640 s, ISO 400 Plik: JPG, 4608×3456, 3.5 MB
Aparat: Olympus VR-360 Parametry: 8.3 mm, f/11, exp. 1/200 s, ISO 800 Plik: JPG, 4608×3456, 3.8 MB	Aparat: Olympus VR-360 Parametry: 8.3 mm, f/11, exp. 1/400 s, ISO 1600 Plik: JPG, 4608×3456, 3.7 MB

Panasonic Lumix SZ7
Aparat: Panasonic SZ7 Parametry: 7.4 mm, f/3.8, exp. 1/250 s, ISO 100 Plik: JPG, 4320×3240, 5.5 MB	Aparat: Panasonic SZ7 Parametry: 7.4 mm, f/3.8, exp. 1/500 s, ISO 200 Plik: JPG, 4320×3240, 5.6 MB	Aparat: Panasonic SZ7 Parametry: 7.4 mm, f/3.8, exp. 1/1000 s, ISO 400 Plik: JPG, 4320×3240, 5.4 MB
Aparat: Panasonic SZ7 Parametry: 7.4 mm, f/10, exp. 1/250 s, ISO 800 Plik: JPG, 4320×3240, 5.5 MB	Aparat: Panasonic SZ7 Parametry: 7.4 mm, f/10, exp. 1/500 s, ISO 1600 Plik: JPG, 4320×3240, 5.5 MB	Aparat: Panasonic SZ7 Parametry: 7.4 mm, f/10, exp. 1/1000 s, ISO 3200 Plik: JPG, 4320×3240, 5.6 MB