G15 oferuje zapis zdjęć w następujących bazowych rozdzielczościach:

• 4000×3000,
• 2816×2112,
• 1600×1200,
• 640×480

• JPEG,
• RAW (CR2),
• RAW+JPEG.

Pliki JPEG możemy modyfikować, używając opcji „Moje kolory”:

• barwy wzmocnione,
• barwy naturalne,
• sepia,
• czerń i biel,
• intensywne kolory,
• odcień skóry słaby,
• odcień skóry mocny,
• korekta błękitu,
• korekta zieleni,
• korekta czerwieni,
• kolory własne.

Standardowo postanowiliśmy przetestować zasięg działania opcji wyostrzania i odszumiania zdjęć. W tabeli poniżej prezentujemy wycinki w skali 1:1 zdjęć scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości i zapisywanych przy zastosowaniu odszumiania dla wysokich wartości ISO.

ISO 3200
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne
ISO 6400
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne
ISO 12800
Odszumianie słabe
Odszumianie normalne
Odszumianie silne

Widać, że zmiana poziomu odszumiania powoduje coraz mocniejsze rozmycie obrazu, a co za tym idzie – zanik detalu w zdjęciach. Dla ISO 3200 efekt jest bardzo pastelowy i przyjemny dla oka, oczywiście jeśli godzimy się ze znaczną utratą szczegółów. Dla wyższych czułości, a szczególnie dla ISO 12800, zakłócenia są na tyle silne, że jakość obrazu nawet po mocnym odszumianiu pozostawia wiele do życzenia.

Poniżej znajdują się przykłady zasięgu funkcji wyostrzania. Tak jak i poprzednim razem, prezentujemy wycinki scenki w formacie JPEG, zrobionych w pełnej rozdzielczości.

Ostrość −2
Ostrość 0
Ostrość +2

Z rozdziału o optyce dowiedzieliśmy się, że wyostrzanie obrazu JPEG jest dość silne. Możemy jednak ten efekt dodatkowo wzmocnić – co ważne, nawet przy najwyższym możliwym ustawieniu efekt nie jest bardzo przeszkadzający. Wydaje się jednak, że środkowa nastawa daje najlepsze rezultaty wizualne.

Balans bieli

• automatyczny,
• słoneczny dzień,
• pochmurny dzień,
• żarówki,
• świetlówki,
• świetlówki H,
• lampa błyskowa,
• pod wodą,
• według wzorca.

Pomiary skuteczności balansu bieli wykonujemy na 24-polowej tablicy kolorów X-Rite. Następnie wyliczamy parametry dC (odchylenie od właściwej barwy w przestrzeni L*a*b*, czyli wartość błędu, z jakim aparat ocenił barwę) oraz S (nasycenie barwy wyrażone w procentach). Poniżej w tabeli przedstawiamy wyniki dla wszystkich przetestowanych ustawień balansu bieli.

Jak widać, za wyjątkiem światła żarowego aparat dość dobrze radzi sobie z przetwarzaniem kolorów, choć tendencja do ocieplania ich jest zauważalna. Tradycyjnie spory błąd koloru występuje przy ustawieniu automatycznego balansu bieli w oświetleniu żarowym. W tym wypadku dedykowany tryb radzi sobie dużo lepiej, dając podobny błąd jak w innych trybach.

Uzyskane wyniki pokazują też, że kolory są lekko przesycone, w każdym trybie notując poziom minimum 115%, a wartość średnia ze wszystkich pomiarów to 118%. Jedynie przy wyborze dedykowanego trybu dla światła żarowego wysycenie jest niższe.

Szczegółowe wyniki naszych pomiarów prezentujemy poniżej.

Światło Balans bieli	Tablica kolorów	Przestrzeń kolorów Lab
Pochmurno Auto
Pochmurno Pochmurno
Żarowe Auto
Żarowe Żarowe
Słoneczny dzień Auto
Słoneczny dzień Słoneczny dzień

Zaprezentowane wyniki w kolumnie tablicy kolorów prezentują referencyjną kolorystykę (środkowe koła) na tle zmierzonego koloru, bez korekty ekspozycji.

Szum

Powyższy wykres jest dowodem na fakt, że aby utrzymać odpowiednio niski poziom szumu na wyższych czułościach, aparat musi mocno redukować zakłócenia. Krzywa pomiędzy ISO 100 a ISO 1600 jest właściwie płaska. Widać także, że wszystkie składowe są na tym samym poziomie – gdy weźmiemy pod uwagę zachowanie matryc CCD/CMOS, czyli opartych na krzemie, oznacza to, iż mamy do czynienia z różnym stopniem odszumiania poszczególnych składowych. Dopiero po przekroczeniu wartości ISO 800 charakterystyka szumu staje się normalna, proporcjonalnie rosnąc wraz z każdym wzmocnieniem czułości ISO.

Poniżej przedstawiamy wycinki sceny testowej zarejestrowanej w formacie JPEG na najmniejszym możliwym wyostrzaniu.

Trzeba przyznać, że szum nawet na wysokich czułościach ISO nie jest widoczny. Niestety, niewidoczny jest też detal. Dobrą i bardzo dobrą jakość obrazu otrzymujemy, gdy nie przekroczymy czułości ISO 800. Wyższe wartości charakteryzują się coraz większymi zakłóceniami, a poziom ISO 12800 wydaje się mało użyteczny.