Tamron SP 150-600 mm f/5-6.3 Di VC USD - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Poniższe wycinki wyraźnie pokazują, że testowany obiektyw nie ma poważnych problemów z podłużną aberracją chromatyczną. Nawet na maksymalnym otworze względnym trzeba się dokładnie przyglądać, aby zobaczyć, że obrazy pozaogniskowe mają delikatny odcień żółci, a te przed ogniskiem wydają się delikatnie niebieskie. Trzy elementy niskodyspersyjne dobrze więc spełniają powierzone im zadanie.
 |
Na pochwały zasługuje też korygowanie poprzecznej aberracji chromatycznej. Na krótszych ogniskowych jest ona praktycznie niezauważalna, bo oscyluje na poziomie 0.04% niezależnie od użytego detektora. Najgorsza sytuacja panuje na maksymalnej ogniskowej gdzie wada ta sięga okolic 0.07–0.09%. Tyle, że nawet tam trudno nazwać ją problemem, bo wartości te uznajemy za granicę poziomu małego i średniego.
Poniższe wykresy pokazują przebieg poprzecznej aberracji chromatycznej odpowiednio dla brzegu matrycy APS-C/DX i brzegu pełnej klatki.
 |
Aberracja sferyczna
Obiektyw nie pokazuje efektu „pływania” ogniska i to na żadnej ogniskowej. Jeśli przyjrzymy się rozogniskowanym punktom świetlnym uzyskanym przed i za ogniskiem, pewne różnice da się zauważyć. Chodzi głównie o brak jasnej obwódki dla obrazu przed ogniskiem i wyraźną obwódkę uzyskaną za ogniskiem. Różnice te jednak nie są na tyle duże, żeby pisać negatywnie o korygowaniu aberracji sferycznej.
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.