Nikon D500 zachował tę samą szerokość i wysokość co model D300s. Zwiększyła się natomiast głębokość, głównie za sprawą bardziej wystającej rękojeści. Opisywana lustrzanka Nikona to aparat klasy profesjonalnej, nic zatem dziwnego, że zadbano o wysokiej jakości materiały (elementy ze stopu magnezu i włókna węglowego) oraz jakość ich montażu. Trzeba przyznać, że D500 sprawia bardzo dobre wrażenie i można przypuszczać, że okaże się trwałą i solidną konstrukcją. Rękojeść jest duża i ogumowana, ten sam materiał zastosowano również na lewej ściance oraz prawym fragmencie tylnej. Nie zapomniano także o uszczelnieniach, chroniących przed niekorzystnymi czynnikami pogodowymi.

----- R E K L A M A -----

Zasilanie i gniazda

Nikon D500, podobnie jak model D750, zasilany jest akumulatorem EN-EL15 o pojemności 1900 mAh. W przypadku testowanego Nikona dostępny jest również opcjonalny uchwyt pionowy MB-D17, umożliwiający użycie jednego akumulatora EN-EL18a lub EN-EL15, ewentualnie ośmiu baterii typu R6/AA, czyli popularnych paluszków. Istnieje także możliwość zasilania aparatu za pomocą opcjonalnego zasilacza sieciowego EH-5b w połączeniu z adapterem EP-5B. W menu aparatu odnajdziemy opcję pozwalającą na wyświetlenie w procentach dokładnego poziomu naładowania akumulatora, liczbę zdjęć wykonanych od ostatniego ładowania, oraz poziom zużycia akumulatora.

Kwestia wykorzystania akumulatorów EN-EL15 w modelu D500 wymaga dodatkowego, krótkiego wyjaśnienia. Na początku czerwca br. firma Nikon opublikowała notę serwisową odnośnie tych ogniw. Otóż starsze akumulatory posiadające oznaczenie Li-ion01 rozładowują się dość szybko. I faktycznie, według naszych obserwacji, wydajność takiego ogniwa wynosi ok. 300 zdjęć. Remedium mają stanowić nowsze akumulatory (dostarczane z D500) noszące symbol Li-ion20. Ich wydajność jest rzeczywiście lepsza, choć wynik na poziomie 900 zdjęć, które udało nam się wykonać, to wciąż mniej niż wartość deklarowana przez producenta (ok. 1240 dla zdjęć pojedynczych).

Testowany aparat został wyposażony w dwa gniazda nośników pamięci: XQD oraz SD/SDHC/SDXC (zgodne z UHS-II). W przypadku korzystania z dwóch kart pamięci w menu aktywne stają się opcje dotyczące roli karty w gnieździe numer 2. Obejmują one następujące ustawienia:

• zapis na kartę 1 i automatyczne przełączanie na kartę 2 w przypadku przepełnienia,
• zapis kopii zapasowej na karcie 2,
• zapis RAW-ów na karcie 1 i JPEG-ów na karcie 2.

W Nikonie D500 znajdziemy sześć złączy komunikacyjnych. Cztery z nich umieszczono po lewej stronie aparatu:

• złącze USB 3.0,
• gniazdo słuchawek oraz wejście mikrofonu zewnętrznego,
• wyjście HDMI.

Gniazda zabezpieczone są trzema dobrze przylegającymi gumowymi zaślepkami.

Na przedniej ściance pod osobnymi zaślepkami znajdują się jeszcze dwa gniazda:

• gniazdo przewodu synchronizacyjnego do lampy błyskowej (PC),
• 10-pinowe złącze akcesoriów (np. na wężyk spustowy, moduł GPS).

Przyciski

Układ elementów sterujących w Nikonie D500 bardzo zmienił się w stosunku do tego w D300s i jest zbliżony do tego, co oferuje model D5 (wyłączając oczywiście manipulatory na uchwycie pionowym). Dokładny opis przycisków i pokręteł rozpoczynamy tradycyjnie od górnej ścianki aparatu.

Po lewej stronie mamy układ czterech przycisków: balansu bieli, jakości zdjęć, trybu pomiaru światła oraz MODE do zmiany trybu pracy (P, A, S, M). Bezpośrednio pod nimi znajduje się pierścień z trybami wyzwalania migawki (zdjęcia pojedyncze (S), seryjne wolne (CL), seryjne szybkie (CH), ciche wyzwalanie migawki (Q), ciche seryjne wyzwalanie migawki (Qc), samowyzwalacz i wstępne podnoszenie lustra (Mup). Do przekręcenia pokrętła wymagane jest wciśnięcie niewielkiego przycisku blokady, który znajduje się powyżej. Przechodząc na prawą stronę wizjera natrafiamy na małe pokrętło służące do regulacji dioptrażu. Na wysokości rękojeści mamy tradycyjny spust migawki, wokół którego znajduje się włącznik aparatu i podświetlenie monochromatycznego panelu LCD oraz części przycisków. Poniżej znajdziemy trzy przyciski: nagrywania filmu, czułości ISO i przycisk kompensacji ekspozycji. Na samej górze rękojeści aparatu znajduje się pokrętło sterujące.

Spójrzmy teraz na tylną ściankę aparatu.

W lewym górnym narożniku znajdują się przyciski trybu odtwarzania zdjęć i ich usuwania. Przechodząc niżej, przy lewej krawędzi korpusu odnajdziemy kolumnę sześciu przycisków. Na samej górze mamy przycisk MENU, poniżej którego znajduje się przycisk włączający ochronę zdjęć. Służy on również do konfiguracji funkcji Picture Control oraz włącza pomoc podczas przeglądania menu. Idąc dalej natrafiamy na przycisk przybliżania zdjęcia podczas odtwarzania lub powiększania widoku kadru w trybie Live View. Kolejny natomiast służy do oddalania oraz przechodzenia do poziomu miniaturek. Umożliwia także zmianę ustawień lampy błyskowej. Poniżej znajduje się natomiast przycisk OK, którym zatwierdzamy dokonywane ustawienia aparatu. Na samym dole odnajdziemy programowaly przycisk Fn2.

Przechodząc na prawą stronę tylnej ścianki, w górnym narożniku odnajdziemy główne pokrętło sterujące, a po jego lewej stronie przycisk AF-ON. Pod nim mamy dżojstik służący do wyboru pól AF. Idąc dalej w dół natrafiamy na główny wybierak wielofunkcyjny, wykorzystywany między innymi do nawigowania po menu aparatu, wybierania punktów AF oraz podczas odtwarzania zdjęć. Otacza go przełącznik, którym można go zablokować. Niżej umieszczono przycisk i, który pozwala uruchomić menu podręczne zarówno w klasycznym trybie kadrowania, jak i w LV. Z kolei guzik info, pozwala pokazać informacje o ustawieniach aparatu na ekranie LCD. W trybie LV umożliwia wyświetlanie dodatkowych elementów na ekranie. Ostatnim elementem na tylnej ściance jest przycisk LV uruchamiający podgląd na żywo oraz przełącznik, który umożliwia przełączanie się pomiędzy fotografowaniem a filmowaniem w trybie LV.

Spójrzmy jeszcze na przód korpusu.

Z lewej strony, pod przyciskiem zwalniającym blokadę bagnetu mamy przełącznik trybu ustawiania ostrości AF/M. Wewnątrz niego natomiast znajduje się przycisk wyboru trybów AF (pojedynczy i ciągły). Za jego pomocą można również ustawiać tryb obszaru AF. Powyżej mamy jeszcze przycisk bracketingu.

Przechodząc na drugą stronę bagnetu natrafimy na dwa przyciski. Górny, oznaczony Pv, poza podglądem głębi ostrości można przeprogramować i wykorzystywać w innych sytuacjach. Dolny przycisk został oznaczony jako Fn1 i również jest programowalny.

Nikon D500 podobnie jak inne zaawansowane modele ma dość szerokie opcje programowania przycisków. Większość z nich odnajdziemy w menu ustawień własnych w sekcji f. Poza wspomnianym przed chwilą typowo funkcyjnymi przyciskami Fn1 i Fn2 oraz przyciskiem podglądu głębi ostrości Pv, zaprogramować można również guzik AF-ON, przycisk dżojstika, bracketingu BKT oraz nagrywania wideo. Część elementów można osobno zaprogramować przy korzystaniu w połączeniu z pokrętłem sterującym. Kilka przycisków może mieć odmienne funkcje w trybie nagrywania filmów, a odpowiednie opcje znajdziemy w menu ustawień własnych w sekcji g.

Menu

Menu w D500 jest zorganizowane w sposób tradycyjny dla zaawansowanych lustrzanek Nikona. Mamy standardowy podział zakładek: menu odtwarzania, fotografowania, nagrywania filmów, ustawienia własne, ustawienia aparatu, retusz i menu własne. Przyjrzyjmy się teraz dokładniej poszczególnym zakładkom.

Menu odtwarzania:

Menu fotografowania:

Menu nagrywania filmów:

Menu ustawień osobistych:

(a) autofokus:

(b) pomiar światła/ekspozycja:

(c) zegary/blokada AE,

(d) fotografowanie/wyświetlanie:

(e) bracketing/błysk:

(f) elementy sterujące:

(g) film:

Ustawienia aparatu:

Retusz zdjęć:

Ostatnią zakładką jest Moje menu lub Ostatnie ustawienia. To pierwsze umożliwia skomponowanie własnej zakładki poprzez wybór opcji (maksymalnie 20) z całego menu, według własnego uznania i przydatności. Alternatywnie można wyświetlać menu zawierające ostatnio używane opcje.

Wyświetlacze

Nikon D500 został wyposażony w wyświetlacz o wysokiej rozdzielczości (2 359 000 punktów) i przekątnej 3.2". Istotnym udogodnieniem jest możliwość zmiany jego położenia, mianowicie odchylenia w górę o kąt ok. 120 stopni lub ok. 75 stopni w dół (maksymalnie). Mechanizm pracuje z dość dużym oporem, przez co odchylenie LCD wymaga użycia sporej siły. Mamy nadzieję, że pozytywną stroną tej niedogodności będzie podwyższona trwałość zastosowanej konstrukcji.

Jakość wyświetlanego obrazu jest naprawdę świetna. Odbicia nie są specjalnie uciążliwe, podobnie jak praca przy silnym oświetleniu. Dobre wrażenie robią również szerokie kąty widzenia. W menu ustawień znajdziemy opcje związane z jasnością obrazu. Osobno ustawiamy jasność (w 11-stopniowej skali) dla menu i trybu odtwarzania oraz live-view.

Korzystając z przycisku INFO na głównym ekranie można wyświetlić panel informacyjny, przedstawiający aktualne ustawienia najważniejszych parametrów. Wciśnięcie przycisku i powoduje otwarcie dodatkowego menu podręcznego.

Ilość informacji wyświetlanych w trybie odtwarzania jest w pełni satysfakcjonująca. Pomiędzy kolejnymi ekranami wyświetlania przechodzimy za pomocą górnego lub dolnego przycisku kierunkowego wybieraka. Wśród informacji, do których mamy dostęp, są między innymi histogramy, skrócony EXIF zdjęcia, najważniejsze parametry ekspozycji lub informacje o przepaleniach obrazu. Ilość tych informacji możemy regulować w menu odtwarzania. Tradycyjnie, zdjęcia możemy powiększać, przeglądać z formie miniaturek (4, 9 lub 72 zdjęcia) lub z poziomu wybranej karty (SD lub XQD).

D500 oraz D5 to pierwsze profesjonalne lustrzanki Nikona wyposażone w dotykowy interfejs. Nie jest on jednak szczególnie rozbudowany. W trybie odtwarzania możemy nie tylko przewijać zdjęcia palcem, ale również powiększać je i pomniejszać, a także włączać widok miniatur. Dokonujemy tego przesuwając po ekranie dwa palce, zbliżając je do siebie (pomniejszanie) lub oddalając (powiększanie). W live-view dotykowy interfejs umożliwia również wskazywanie obszaru ustawiania ostrości (również w trakcie filmowania), które można połączyć z jednoczesnym wyzwalaniem migawki. Obsługa menu – zarówno głównego, jak i podręcznego – nie jest możliwa.

W Nikonie D500 poza głównym ekranem mamy również pomocniczy niewielki monochromatyczny panel LCD, który umieszczony został na górnej ściance aparatu. Schemat wyświetlacza oraz opis poszczególnych elementów, które mogą się na nim pojawić, prezentujemy poniżej.

Live View

Tryb podglądu na żywo w Nikonie D500 uruchamiamy odpowiednim przyciskiem, znajdującym się u dołu tylnej ścianki aparatu. Bezpośrednio przy nim znajduje się również przełącznik, którym wybieramy tryb fotografowania lub filmowania w LV. Podczas podglądu na żywo mamy dostęp wyłącznie do autofokusa działającego w oparciu o detekcję kontrastu. Może on działać w trybie pojedynczym (AF-S), wówczas ostrość ustawiamy wciskając po prostu spust migawki do połowy oraz w trybie ciągłym (AF-F). W tym drugim, aparat na bieżąco koryguje ostrość obiektu znajdującego się w obrębie obszaru AF. Warto także wspomnieć, że w trybie live-view, aparat na bieżąco przymyka przysłonę do wybranej wartości.

Jeżeli chodzi o wybór obszaru AF w trybie LV, mamy w tym zakresie cztery możliwości:

• AF z priorytetem twarzy,
• szerokie pole AF,
• normalne pole AF,
• AF ze śledzeniem ruchu.

Podczas fotografowania w LV możemy na ekranie wyświetlać różne informacje oraz dodatkowe elementy. Pomiędzy kolejnymi widokami przechodzimy przyciskiem info. Do dyspozycji mamy następujące podglądy (w każdym z nich, u dołu ekranu wyświetlane są informacje o parametrach ekspozycji, czułości, trybie pomiaru światła i liczbie zdjęć możliwych do wykonania):

• dodatkowe informacje,
• aktualny kadr bez dodatkowych informacji,
• siatka kadrowania,
• histogram,
• elektroniczna poziomica.

Wciskając przycisk i uzyskujemy dostęp do kolejnych opcji, mianowicie:

• obszar zdjęcia,
• funkcja D-Lighting,
• elektroniczna przednia kurtyna migawki,
• jasność monitora,
• balans bieli obrazu w live-view,
• zoom podzielonego obrazu na wyświetlaczu.

Ostatnia pozycja na liście pojawiła się już wcześniej w modelu D810. Po jej aktywacji ekran dzielony jest pionowo na dwie części, a w każdej z nich wyświetlany jest fragment kadru po lewej i prawej stronie. Za pomocą przycisków z symbolem lupy, widok możemy przybliżać i oddalać, a wybierakiem funkcyjnym przesuwać aktualny fragment obrazu. W danym momencie operujemy tylko lewym lub prawym widokiem, a przejście od jednego do drugiego dokonujemy za pomocą przycisku z symbolem klucza. Funkcja ta może być przydatna podczas precyzyjnego ustawiania położenia aparatu względem fotografowanego obiektu, czy dokładnego ustawiania ostrości z zachowaniem pożądanej głębi (np. przy wykorzystaniu obiektywów typu tilt-shift).

Filmy

W testowanym modelu mamy następujące tryby filmowania:

• 3840×2160 (4K UHD) 30p, 25p, 24p (z cropem 1.5x),
• 1920×1080 (Full HD 1080p) 60p, 50p, 30p, 25p, 24p,
• 1280×720 (HD) 60p, 50p.

Filmy zapisywane są w formacie z rozszerzeniem MOV (wideo: H.264/MPEG-4; dźwięk: Liniowy PCM). W menu możemy określić także jakość filmów: wysoka i normalna. Aparat ma wbudowany mikrofon stereo, istnieje także możliwość podłączenia zewnętrznego urządzenia. Regulacja czułości mikrofonu może odbywać w sposób automatyczny lub ręczny (w 20-stopniowej skali). Filmy mogą być nagrywane we wszystkich dostępnych w aparacie trybach. W trybach P i S, z parametrów ekspozycji możemy kontrolować jedynie kompensację. W trybie A mamy możliwość ustawienia konkretnej wartości przysłony. W trybie M natomiast mamy pełną kontrolę nad parametrami ekspozycji, w tym również czułością. W pozostałych bowiem ISO jest sterowane automatycznie. D500 oferuje ponadto ciekawą funkcję, pozwalającą na (teoretycznie) bezstopniowe przymykanie przysłony. Sterowanie nią, odbywa się wówczas za pomocą zaprogramowanych odpowiednio przycisków: Fn (otwieranie) oraz Pv (przymykanie). Film ilustrujący działanie tej funkcji zamieściliśmy wśród przykładowych klipów.

W trybie wideo, podczas podglądu na żywo możemy wyświetlać różne widoki (czysty, z parametrami, siatką kadrowania, histogramem, czy poziomicą), jak również używać powiększenia obrazu i aktywować zebrę. Dostępne jest także menu podręczne i.

Podczas filmowania możemy korzystać z ciągłego autofokusu, wybierając w ustawieniach tryb AF-F. W trybie AF-S natomiast, pracę autofokusu wymuszamy wciskając przycisk AF-ON lub spust migawki do połowy. Dzięki obecności dotykowego ekranu możemy także wskazywać palcem miejsce na wyświetlaczu gdzie ma być ustawiona ostrość. Jeśli jednak nie dysponujemy obiektywem typu AF-P (z silnikiem krokowym AF), nie polecamy używać autofokusa. Obserwujemy wówczas nieprzyjemne „pompowanie”, które nie prezentuje się dobrze.

Nikon D500 został również wyposażony w funkcję indeksowania, pozwalającą na oznaczanie wybranych miejsc w filmie, ułatwiając tym samym odnalezienie oznaczonych miejsc podczas edycji filmów. W całym filmie można umieścić do 20 indeksów.

Model D500 oferuje funkcję tworzenie filmów na podstawie serii zdjęć poklatkowych. Ustawienia dotyczące jakości i rozdzielczości filmów poklatkowych są takie same, jak dla zwykłych plików wideo. Chcąc wykonać film poklatkowy, w menu aparatu musimy ustalić jedynie wartość interwału pomiędzy kolejnymi klatkami oraz ogólny czas fotografowania. Czas wynikowego filmu widoczny jest na ekranie opcji i dostosowuje się automatycznie w oparciu o ustawione parametry zdjęć poklatkowych oraz wybraną w ustawieniach filmu szybkość klatek na sekundę.

Przykładowe filmy

• film 1 – 3840×2160 pix, 30p, 183 MB,
• film 2 – 3840×2160 pix, 25p, 211.8 MB,
• film 3 – 3840×2160 pix, 24p, 207.2 MB,
• film 4 – 1920×1080 pix, 60p, 55 MB,
• film 5 – 1920×1080 pix, 50p, 75.4 MB,
• film 6 – 1920×1080 pix, 30p, 41.1 MB,
• film 7 – 1920×1080 pix, 25p, 43.1 MB,
• film 8 – 1920×1080 pix, 24p, 40 MB,
• film 9 – 1280×720 pix, 60p, 32.8 MB,
• film 10 – 1920×1080 pix, 25p, 40.5 MB, ISO 12800,
• film 11 – 1920×1080 pix, 60p, 7.2 MB, film poklatkowy,
• film 12 – 1920×1080 pix, 25p, 49.2 MB – praca mechanizmu przysłony – obiektyw AF-D 50 mm f/1.8.

Wizjer

W D500 mamy pentapryzmatyczny wizjer o 100-procentowym pokryciu kadru. Powiększenie wynosi około 1.0x (dla 50 mm f/1.4), a zakres dioptrażu zawiera się pomiędzy −2 a +1 m⁻¹. Odległość źrenicy wyjściowej natomiast wynosi 16 mm, a wizjer został wyposażony w matówkę BriteView Clear Matte Mark II typu B.

W wizjerze poza punktami AF możemy wyświetlić również siatkę kadrowania. Widoczne są także dodatkowe informacje o najważniejszych ustawieniach aparatu. Pochodzący z instrukcji obsługi aparatu schemat oraz pełną listę elementów wyświetlanych w wizjerze prezentujemy poniżej.

Nie mamy zastrzeżeń odnośnie wizjera. Jest on wystarczająco duży i daje jasny obraz, zapewniając tym samym wygodną pracę podczas fotografowania.