Sigma A 20 mm f/1.4 DG HSM - test obiektywu
5. Aberracja chromatyczna i sferyczna
Aberracja chromatyczna
Podłużna aberracja chromatyczna nie jest korygowana idealnie. Lekkie zabarwienie (żółte dla obrazów za ogniskiem i niebieskie dla obrazów przed ogniskiem) jest widoczne na maksymalnym otworze względnym i wciąż daje się zauważyć po przymknięciu przysłony do wartości f/2.0.
 |
Wyraźnie lepiej wygląda sytuacja, jeśli chodzi o poprzeczną aberrację chromatyczną. Jej przebieg w zależności od wartości przysłony, dla obu typów detektorów, możemy obejrzeć na poniższym wykresie.
Wszystkie rezultaty zawierają się w przedziale od 0.04 do 0.06%, co oznacza, że aberracja jest praktycznie niezauważalna. Są to wyniki bardzo podobne do tych, jakie uzyskał Nikkor AF-S 20 mm f/1.8G ED, w którego przypadku notowaliśmy osiągi w okolicach 0.06–0.07%.
| Canon 5D III, f/1.4 | Canon 5D III, f/8.0 |
|
|
Aberracja sferyczna
Testowany obiektyw nie pokazywał efektu „pływania” ogniska, a obrazy uzyskiwane na f/1.4 są w centrum kadru bardzo ostre i pozbawione charakterystycznego spadku kontrastu związanego z występowaniem aberracji sferycznej. Minimalnego wpływu tej wady możemy jednak doszukać się na zdjęciach rozogniskowanych krążków światła. Krążek uzyskany przed ogniskiem ma lekko ciemniejszy brzeg niż ten uzyskany za ogniskiem. Efekt jest jednak niewielki i nie zmienia naszej dobrej oceny zachowania w tej kategorii.
| Canon 5D III, f/1.4, przed | Canon 5D III, f/1.4, za |
|
|
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.