W D850 zastosowano matrycę BSI CMOS o rozdzielczości 45.7 Mpix (całkowita liczba pikseli wynosi 46.89 mln). Pozbawiona jest ona filtra dolnoprzepustowego. Jej fizyczny rozmiar to 35.9×23.9 mm. Pliki RAW, mające w systemie Nikona rozszerzenie NEF, charakteryzują się rozdzielczością 8288×5520 pikseli. Mogą być zapisywane jako 12- lub 14-bitowe obrazy w trzech opcjach: nieskompresowane, skompresowane bezstratnie lub stratnie.

Zapisywać możemy również pliki M RAW oraz S RAW o rozdzielczości, kolejno, 6192×4128 (25.6 Mpix) oraz 4128×2752 (11.4 Mpix). Warto wspomnieć, w jaki sposób mniejsze RAW-y są generowane – dzieje się to bowiem poprzez podwójny resampling, pierwszy raz w oprogramowaniu aparatu, do rozdzielczości, odpowiednio, 7104×4728 oraz 6216×4136 pix, a drugi raz w programie do wywoływania plików RAW. Z tego powodu część wywoływarek może nie działać poprawnie i dawać wynikowe pliki po pierwszym zmniejszeniu. Niestety aktualna wersja programu dcraw jest dotknięta tym problemem.

Pełne pliki RAW zajmują około 90.2 MB, M RAW 30.1 MB, a S RAW 23.3 MB.

Rozdzielczość układu jako całości

Używając zdjęć w formacie JPEG, z wyostrzaniem ustawionym na najniższą możliwą wartość, wyznaczyliśmy rozdzielczość układu aparat+obiektyw (w rozumieniu wartości funkcji MTF50), obliczając ją w programie Imatest. Wartości zostały wyrażone w liniach na wysokość obrazu. Zdjęcia pomiarowe zostały wykonane z obiektywem Nikkor AF-S 24–70 mm f/2.8G ED przy ogniskowej ustawionej na 24 mm.

----- R E K L A M A -----

W oczy rzuca się fakt, że przy matrycy o tak wysokiej rozdzielczości, wyniki na plikach JPG są zaskakująco… niskie. Testowany aparat zdecydowanie ustępuje pod tym względem rywalowi, 5Ds R, mimo że pliki z tego aparatu nie są wyostrzane. Ciężko zawyrokować, co jest przyczyną – w testach ostatnio wypuszczonych aparatów Nikona (mowa tu o modelach D500 i D7500) zauważaliśmy podobną przypadłość. Być może oprogramowanie Nikona nie radzi sobie najlepiej z wywoływaniem i przetwarzaniem plików JPG. Faktem jest jednak, że mimo widocznych minimalnych śladów wyostrzania D850 ustępuje nawet swojemu poprzednikowi – D810 – i to o około 300 LW/PH. Co ciekawe, podczas, gdy pliki JPG dla przysłony f/4.0 ledwo ocierały się o 2500 LW/PH, to rejestrowane równolegle pliki RAW przekraczały wynik 4000 LW/PH.

Zerknijmy teraz na przebiegi profilów czerni i bieli.

Na przebiegach widać niewielkie wzgórki, które świadczyć mogą o minimalnym wyostrzaniu. Podobną charakterystykę zauważyć mogliśmy przy teście D500 oraz D7500.

Rozdzielczość matrycy

Rozdzielczość matrycy wyznaczamy w oparciu o funkcję MTF50, a pomiarów dokonujemy standardowo na niewyostrzonych plikach RAW, które uprzednio konwertujemy do formatu TIFF przy pomocy programu dcraw. Aby uciec od aberracji optycznych, mierzymy wartości MTF50 tylko dla zakresu przysłon f/4.0–f/16, w którym głównym czynnikiem ograniczającym osiągi obiektywu jest dyfrakcja. Warto również przypomnieć, że na każdej przysłonie wykonujemy od kilkunastu do kilkudziesięciu zdjęć (zarówno z autofokusem, jak i z ręcznym ustawianiem ostrości), po czym wybieramy najlepsze. W tej części testu wykorzystaliśmy trzy obiektywy: Sigma A 35 f/1.4, Sigma A 85 f/1.4 oraz Nikkor 24–70 f/2.8G ED. Najwyższe wyniki otrzymane przy pomocy tych obiektywów prezentujemy na poniższym wykresie.

Tutaj nie ma żadnej wątpliwości – wyniki najnowszej matrycy są bardziej niż imponujące. Dość powiedzieć, że D850 pod względem rozdzielczości przebija nawet 5Ds R, który wyposażony został przecież w 50-megapikselową matrycę, a więc nieco bardziej upakowaną od tej w testowanym aparacie. Przewaga nad aparatem D810 jest bardzo wyraźna i wynosi prawie (dla przysłony f/4.0) i przeszło (dla pozostałych nastaw przysłon) 10 lpmm. D850 wygrywa oczywiście również z A7R II – przenosi rozdzielczości nawet o 12 lpmm wyższe (dla przysłony f/5.6). Tutaj jednak D850 stoi na uprzywilejowanej pozycji, z uwagi na większe upakowanie pikseli.

Zobaczmy jeszcze, jak wygląda przebieg profilu czerni i bieli oraz przebieg funkcji MTF.

Na przebiegu profilu czerni i bieli nie zauważymy żadnych pików, a więc pliki RAW nie są poddawane wyostrzaniu. Odpowiedź w częstości Nyquista wynosi dla, kolejno, profilu poziomego i pionowego, 25.5% oraz 33.1%, a więc są to wartości typowe dla matrycy pozbawionej filtra dolnoprzepustowego.

Sprawdźmy jeszcze, jak wyglądają wyniki rozdzielczości na plikach M RAW i S RAW w porównaniu z pełnowymiarowymi RAW-ami. Surowe pliki przekonwertowaliśmy do 24-bitowych TIFF-ów za pomocą programu Lightroom, nie modyfikując ich przy eksporcie w żaden sposób. Powód zastosowania tego programu opisany jest we wstępie do niniejszego rozdziału.

Zauważyć można, że wraz z zamianą plików na M RAW spotkamy się z około dwukrotnym spadkiem rozdzielczości w rozumieniu funkcji MTF. Następnie, przy S RAW-ach, rozdzielczość spadnie o około 5 lpmm względem średnich surowych plików.

Jako że rozmiar plików M RAW to 25.6 Mpix, to warto porównać wyniki przez nas otrzymane do rezultatów innych pełnoklatkowych aparatów o podobnej ilości pikseli. Dobrym wyborem wydaje się Sony A9, który mieliśmy okazję niedawno testować. Mimo że posiada on symetryczny filtr dolnoprzepustowy i odrobinę mniej pikseli, to osiąga lepsze – o około 5 lpmm – wyniki, niż M RAW-y D850. Dobrze byłoby więc sprawdzić przebieg funkcji MTF dla M RAW-ów.

Zauważyć można, że rezultaty odpowiedzi w częstości Nyquista są bardzo niskie i wynoszą kolejno 7% oraz 6% dla składowych poziomej i pionowej. Być może oznacza to, że pliki przed demozaikowaniem są celowo rozmywane, aby ograniczyć szansę na pojawienie się efektu mory.

Wyniki M RAW są zatem stosunkowo niskie, jak na ilość pikseli biorących udział w tworzeniu obrazu. Spodziewaliśmy się, że rozdzielczość MTF będzie porównywalna, a nawet wyższa niż w pełnoklatkowych matrycach 24 Mpix – okazuje się jednak, że jest odwrotnie.

Rezultaty S RAW porównać możemy do aparatu Nikon D3, który charakteryzuje się obecnością matrycy o rozdzielczości 12.1 Mpix. Tym razem S RAW-y D850 pozytywnie zaskakują – dla przysłony f/5.6 rezultat jest od D3 wyższy o około 3 lpmm, mimo mniejszej rozdzielczości (11.4 Mpix).

Odpowiedzi w częstości Nyquista są już tutaj znacznie wyższe i wynoszą kolejno 16.9% oraz 16.2%.

Na koniec rozdziału warto jeszcze sprawdzić, czy mimo zastosowania tak wysokorozdzielczej matrycy efekt mory będzie dostrzegalny.

Tylko w jednym fragmencie naszej tablicy testowej, na którym gęstość linii jest bardzo duża, zauważymy zakłamania kolorystyczne.

Obiektywy Sigma A 35 mm f/1.4 DG HSM oraz Sigma A 85mm f/1.4 DG HSM wykorzystywane w testach rozdzielczości udostępniła firma Sigma ProCentrum.