Carl Zeiss Batis 18 mm f/2.8 - test obiektywu
8. Winietowanie
Najpierw sprawdzimy, jak winietowanie wygląda na mniejszej matrycy APS-C. Odpowiednie miniaturki znajdują się poniżej.
| A7R II, APS-C, f/2.8 | A7R II, APS-C, f/4 |
 |
 |
Duży rozmiar obiektywu pozwala na osiągnięcie bardzo dobrych wyników. Winietowanie możemy zauważyć tylko na maksymalnym otworze względnym, gdzie sięga ono 26% (−0.85 EV). Na przysłonie f/4 i wyższych utrzymuje się na wręcz identycznym poziomie 17% (−0.52 EV).
Po przejściu na większą matrycę pełnoklatkową problemów jest znacznie więcej i wyraźnie widać to na poniższych zdjęciach.
| A7R II, FF, f/2.8 | A7R II, FF, f/4 |
 |
 |
| A7R II, FF, f/5.6 | A7R II, FF, f/8 |
 |
 |
Na maksymalnym otworze względnym spadek jasności w rogach kadru wynosi 60% (−2.63 EV). To niestety ogromna wartość. Podobnie jak w wypadku pomiaru na matrycy APS-C, tak i tu wystarczy przymknąć obiektyw o jedną działkę, by zminimalizować wadę do poziomu 45.6% (−1.76 EV). Niestety, dalsze przymykanie nie zmienia już wiele i powyżej f/4 wada utrzymuje się wciąż sporym na poziomie 42% (−1.57 EV).
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.