W Nikonie Z7, tak samo jak w zaawansowanych lustrzankach tego producenta, w menu fotografowania odnajdziemy funkcję redukcji szumu przy wysokich czułościach. Dostępne ustawienia obejmują: wyłączona, zmniejszona, normalna oraz zwiększona. Przykłady działania odszumiania w Z7 przy poszczególnych ustawieniach, można obejrzeć w poniższej tabelce. Zdjęcia wykonaliśmy dla czułości ISO 12800 i 25600.

ISO 12800
Odszumianie wyłączone
Odszumianie zmniejszone
Odszumianie normalne
Odszumianie zwiększone
ISO 25600
Odszumianie wyłączone
Odszumianie zmniejszone
Odszumianie normalne
Odszumianie zwiększone

Kolejne stopnie odszumiania pozbawiają obraz zarówno zakłóceń obrazu, jak i detali. Proces ten nie odbywa się jednak drastycznie i funkcja ta może się okazać użyteczna dla niektórych fotografujących.

Przyjrzyjmy się teraz zdjęciom zapisanym w surowym formacie. RAW-y z Z7 wywołaliśmy programem dcraw i zapisaliśmy jako 24-bitowe TIFF-y. Podobnie jak w poprzednim rozdziale, porównania dokonujemy z Canonem 5Ds R i Sony A7R III. Przypominamy jednocześnie, że na rozwijanej liście znajdują się także inne modele dostępne na dzień dzisiejszy w naszej bazie.

Wizualnie, wszystkie aparaty z naszego zestawienia oferują świetne odwzorowanie detali na niskich czułościach. W tej kategorii siłą rzeczy przoduje Canon, choć zarówno Nikon, jak i Sony niewiele mu ustępują. Szum na wycinkach z Z7 zaczyna być widoczny przy ISO 1600, przy czym nawet dla nastawy ISO 3200 jego wpływ na jakość obrazu jest umiarkowany. Dopiero przy ISO 6400 kolorowa „kaszka” zaczyna przeszkadzać. Można jednak zauważyć, że nawet dla ISO 12800 zestawione aparaty generują wizualnie porównywalny poziom szumu. Wyższe nastawy trudniej porównać, bowiem od ISO 51200 w Sony (to czułość programowa) uruchamia się odszumianie RAW-ów, a skala czułości w 5Ds R kończy się na wartości 12800. Nie dostrzegamy natomiast istotniejszych różnic w obrazie pomiędzy Z7 i D850 w całym zakresie.

Przejdźmy teraz do sprawdzenia, co w temacie szumów pokażą nam konkretne liczby. Wyniki pomiarów poziomu szumu na surowych zdjęciach tablicy Kodaka Q-14, przekonwertowanych wcześniej do 24-bitowych TIFF-ów prezentujemy poniżej.

Przebieg poszczególnych składowych szumu ma charakter wykładniczy i nie widać niepokojących załamań.

Spójrzmy teraz na poniższy wykres, który prezentuje porównanie składowej luminancji dla Z7, Canona 5Ds R, Pentaksa K-1 II i Sony A7R III.

Dla czułości ISO 6400 Nikon wypada minimalnie gorzej jak 5Ds R, a Sony A7R III ma około 1/3 EV przewagi nad Z7. Z kolei w przypadku Pentaksa różnica wynosi ok. 1 i 1/2 EV, choć musimy przypomnieć o modyfikacji surowych plików w K-1 II. Dla tej czułości, w lustrzance D850 uzyskaliśmy wartość o ok. 1/2 EV niższą niż w Z7.

Tradycyjnie, na koniec części dotyczącej szumu na surowych plikach, prezentujemy również wykres przedstawiający pomiary przeprowadzone na RAW-ach przekonwertowanych do 48-bitowych TIFF-ów.

Darki

Wspominaliśmy już wcześniej, że Nikon Z7 może zapisywać RAW-y między innymi w postaci 14-bitowej. Taka wartość odpowiada maksymalnemu poziomowi zliczeń równemu 16384. Standardowo zdjęcia w tym teście wykonujemy zarówno w formacie JPEG jak i RAW. Te pierwsze prezentujemy w postaci, w jakiej zostały zapisane przez aparat. Surowe pliki natomiast wywołujemy programem dcraw do postaci czarno-białej bez interpolacji. Uzyskane w ten sposób pliki TIFF konwertujemy do formatu GIF, dobierając zakres w taki sposób, aby najlepiej zobrazować generujący się na matrycy szum. W poniższych przykładach ograniczyliśmy sygnał do przedziału 600–1400. Identyczny zakres został również odłożony na poziomej osi histogramów. Maksymalne wartości na osi pionowej wynoszą 500 000 zliczeń.

RAW
ISO	Dark Frame	Crop	Histogram
32
64
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200
102400

W porównaniu do D850, w Z7 zwiększono bias z ok. 250 do 1000. Widać też wyraźny wzrost poziomu szumu. Same darki wyglądają w porządku, szum jest jednorodny i nie widać oznak bandingu. Do ISO 3200 histogramy przypominają swoim kształtem rozkład Poissona, natomiast dla wyższych nastaw widać zaburzenia i charakterystykę grzebieniową.

Na zakończenie prezentujemy jeszcze darki w formacie JPEG.

JPEG
ISO	Dark Frame	Crop
32
64
100
200
400
800
1600
3200
6400
12800
25600
51200
102400