Nikon P5100, jak na niewielki kieszonkowy kompakt, sprawia bardzo dobre wrażenie. Jego obudowa została wykonana ze stopów magnezu, dzięki czemu jest odporny na urazy mechaniczne. Charakteru dodają mu: gorąca stopka oraz centralnie umieszczony wizjer optyczny, których próżno szukać u konkurentów w tym segmencie cenowym.

Cooplix P5100 jest bardzo lekki, a zarazem trzymając go w dłoni czujemy że nie jest to "plastikowa zabawka". Ściskając go bardzo mocno nie uświadczymy żadnych trzasków, skrzypnięć czy innych nieprzyjemnych dźwięków wydawanych przez wiele innych aparatów.

Pomimo niewielkich gabarytów aparat trzyma się bardzo wygodnie i pewnie. Jest to zasługa dobrze wyprofilowanego uchwytu oraz gumowych wstawek na obudowie.

Obsługę aparatu ułatwia ergonomiczne rozmieszczenie przycisków. Co prawda wymusza ono oburęczne trzymanie aparatu, jednak w zamian każdy przycisk na obudowie Coolpixa P5100 jest w zasięgu naszych palców.

Gniazda i zasilanie

Do zasilania Nikona P5100 służy dołączony w zestawie akumulatorek Li-Ion EN-EL5 o pojemności 1100 mAh i napięciu 3.7 V. Producent ocenia żywotność baterii na około 240 fotografii. Nam udało się wykonać 321 ujęć z lampą błyskową i włączoną stabilizacją obrazu. Nie mniej, jest to wynik ledwie dostateczny jak na tej klasy kompakt.

Obok gniazda na baterię, znajduje się miejsce na kartę pamięci Secure Digital (SD). Aparat obsługuje karty HCSD, o pojemności 4 GB i większej. Na jego bocznej ściance znajdziemy natomiast złącze USB, ukryte pod gumową zaślepką. Służy ono zarówno jako wyjście audio/wideo jak i do komunikacja aparatu z komputerem czy drukarką.

Przyciski

Konstruktorzy Nikona postanowili dosyć oryginalnie rozmieścić przyciski na obudowie. Odeszli od schematu "guziki po prawej" i postanowili część przycisków funkcyjnych umiejscowić po lewej stronie panelu LCD tak by były łatwo obsługiwane przez kciuk lewej dłoni. Prawym kciukiem możemy zaś obsługiwać krzyżak nawigacyjny oraz koło nastaw i pokrętło poleceń.

Rozwiązanie to ma tę zaletę, iż wszystkie przyciski są w zasięgu dwóch palców, co ułatwia pracę z aparatem. Minusem jest konieczność trzymania aparatu oburącz podczas dokonywania jakichkolwiek zmian w ustawieniach.

Przyjrzyjmy się rozmieszczeniu przycisków oraz ich funkcjom. Zaczynamy od tylnej ścianki obudowy (idąc od lewej):

• Fn - temu guzikowi możemy przypisać jedną z 10 funkcji:
  • Czułość ISO,
  • Balans bieli,
  • Kontrola dystorsji,
  • Kompresja JPEG,
  • Rozdzielczość pliku,
  • Wybór obszaru AF,
  • Zdjęcia seryjne,
  • Konwerter - gdy używamy z opcjonalnym konwerterem szerokokątnym (WC-E67), bądź tele (TC-E3ED),
  • VR - stabilizacja obrazu.
• Wizjer/LCD,
• Podgląd zdjęć,
• MENU - menu funkcyjne aparatu, w którym znajdziemy następujące funkcje (ich dostępność i liczba zmienia się w raz z używanym trybem fotograficznym):
  • Kompresja JPEG,
  • Rozdzielczość pliku,
  • Optymalizacja obrazu,
  • Balans bieli,
  • Czułość ISO,
  • Pomiar światła,
  • Tryb zdjęć seryjnych,
  • Bracketing,
  • Wybór pól AF,
  • Tryb AF,
  • Kompensacja błysku,
  • Kontrola błysku,
  • Stała przysłona,
  • Redukcja szumów,
  • Konwerter,
  • Ustawienia użytkownika,
  • Kontrola zniekształceń,
• Usuwanie zdjęć.

• Tryb lampy błyskowej,
• Korekcja ekspozycji,
• Tryb makro,
• Samowyzwalacz,
• OK - zatwierdza wybór poszczególnych funkcji.

Na wierzchniej stronie aparatu znajdziemy następujące przyciski i pokrętła (od lewej):

• Koło nastaw:
  • P - program automatyczny z zaprogramowanymi ustawieniami,
  • S - preselekcja czasu,
  • A - preselekcja przysłony,
  • M - tryb manualny,
  • SETUP - ustawienia aparatu, do których należą:
    • Rodzaj menu,
    • Ekran powitalny,
    • Data,
    • Jasność,
    • Nanoszenie daty,
    • Redukcja drgań,
    • Wspomaganie AF,
    • Zoom cyfrowy,
    • Ustawienia dźwięków,
    • Autowyłączanie,
    • Formatowanie karty,
    • Język,
    • Tryb wideo,
    • Przycisk FUNC,
    • Resetowanie ustawień,
    • Wersja oprogramowania.
  • Tryb wideo,
  • SCENE - wybór scen:
    • Portret,
    • Krajobraz,
    • Sport,
    • Nocny portret,
    • Impreza,
    • Plaża/śnieg,
    • Zachód Słońca,
    • Zmierzch/Świt,
    • Nocny krajobraz,
    • Makro,
    • Muzeum,
    • Fajerwerki,
    • Kopiowanie,
    • Pod światło,
    • Panorama,
    • Notatki dźwiękowe.
  • Hi ISO - aparat podnosi czułość ISO na tyle by zamrozić ruch. Maksymalna czułość nie przekracza 1600 ISO,
  • Tryb antywstrząsowy - aparat podbija czułość ISO oraz uaktywnia automatycznie stabilizację obrazu - wszystko w celu uniknięcia "poruszonych" zdjęć,
  • AUTO - aparat automatycznie dobiera wszystkie parametry obrazu.
• Przycisk ON/OFF - wł./wył. aparat,
• Spust migawki otoczony pierścieniem zmiany ogniskowej,
• Pokrętło poleceń - służy do wyboru poszczególnych opcji z menu podręcznego oraz zmiany nastawień parametrów ekspozycji.

Jak widać Nikon dosyć oryginalnie rozwiązał problem rozmieszczenia przycisków oraz ich funkcje. Czy jest on praktyczny? To zależy już od osobistych preferencji każdego z nas.

Wyświetlacz

Nikon Coolpix P5100 wyposażono w 2.5-calowy wyświetlacz TFT LCD o rozdzielczości 230 000 punktów. Ekran pokryty jest specjalną warstwą antyodbiciową oraz posiada 5-stopniową skalę ustawień siły podświetlenia. Podczas wykonywania zdjęć obraz widoczny na wyświetlaczu pokrywa około 94% powierzchni właściwego kadru, co należy uznać za małą wpadkę gdyż konkurencyjne modele (zarówno Canon G9 jak i Fuji F50fd) pokrywają blisko 100% powierzchni kadru.

Nikon P5100 oferuje również możliwość podglądu obrazu za pomocą optycznego wizjera. Należy go jednak raczej potraktować jako żart konstruktorów, gdyż nie posiada on korekcji dioptrii i pokrywa zaledwie 64% powierzchni kadru!