Wykres poniżej przedstawia rozdzielczość w centrum kadru jaką aparat uzyskuje dla czterech ogniskowych w funkcji przysłony. Maksymalna rozdzielczość sięga 1580 LW/PH i spada do 1340 dla szerokiego kąta, a do około 1400 LW/PH dla końcowego zakresu ogniskowych. Widać, że osiągana rozdzielczość A610 dla danej przysłony jest praktycznie stała dla całego zakresu ogniskowych.

Rozdzielczość na brzegu (wykres poniżej) jest niemal liniową funkcją apertury i utrzymuje się na średnim poziomie 1250 LW/PH, oscylując między 1200, a 1300 LW/PH.

Aberracja chromatyczna

Zauważalna aberracja chromatyczna dla 35 mm rośnie wraz ze zmniejszaniem przysłony od wartości 0.077% do 0.098%. Jednak im dłuższa ogniskowa tym aberracja spada do znikomej wartości. Przy 80 mm utrzymuje sie mniej więcej na poziomie 0.06%, a dla ogniskowej 140 mm, rośnie od 0.027% do 0.043%.

Dystorsja

Canon A610 nie może poszczycić się brakiem dystorsji przy szerokim kącie. Dla dolnego zakresu ogniskowych mamy do czynienia z dystorsją beczkową o wartości -3.04%, która jednak szybko maleje, bo już dla ogniskowej 45 mm zmniejsza się do wartości -1.26%. Dla większych zakresów ogniskowej dystorsja przechodzi w poduszkową. Przy 80 mm jej wartość osiąga poziom 0.25% i zwiększa się dwukrotnie dla ogniskowej 140 mm.

Koma i astygmatyzm

Jak widać na poniższych zdjęciach, Canon A610 ma wyraźne problemy z komą na brzegu kadru dla dolnej granicy ogniskowej. Dla tej samej ogniskowej ale w centrum, koma jest niezauważalna. Przy 140 mm nie widać różnicy między rogiem a centrum pola widzenia. W całym kadrze minimalna koma utrzymuje się na stałym poziomie.

Astygmatyzm w A610 jest na bardzo niskim poziomie. Średnia różnica pomiędzy pionowymi i poziomymi wartościami MTF50 mierzonymi w centrum kadru nie jest większa niż 3.5% dla całego zakresu ogniskowych. Przy 35, 45 oraz 140 mm jest to około 3.0%, a dla 80 mm zaledwie 1.9%.

Winietowanie

Z dużym, bo rzędu 31% (1.1 wartości przysłony), spadkiem jasności w rogach obrazu mamy do czynienia przy najkrótszej ogniskowej i maksymalnej aperturze f/2.8. Zmniejszając przysłonę winietowanie zmniejsza się do 24% dla f/4.0, 19% dla f/5.6, na 15% przy f/8.0 kończąc. Jednak już dla ogniskowej 45 mm, winietowanie w całym zakresie przysłon utrzymuje się na dobrym poziomie 11% czyli 0.34 wartości przysłony. W przypadku 140 mm dla f/5.6 spadek jasności na rogach wynosi już zaledwie 4% (0.11 wartości przysłony).

Odblaski

Najwyraźniej warstwy antyodbiciowe w Canonie A610 są na bardzo wysokim poziomie. ''Złapanie'' na zdjęciu odblasków czy innych ''duszków'' jest dość trudne. Nawet zdjęcie Słońca (poniżej) nie pozwoliło zarejestrować refleksów.

Jednak niewielki odblask udało się uchwycić fotografując rozproszone światło, co pokazuje fotografia poniżej. Trzeba przyznać jednak, że w tym wypadku jest to niemal niezauważalny defekt na zdjęciu.

Autofokus

Tutaj trudno napisać coś więcej jak tylko to, że autofokus działa szybko i skutecznie. W trakcie testów nie zauważyliśmy niepokojących problemów przy ustawianiu ostrości.