_1475239688.jpg)
_1094526942.jpg)
Obiektywy Sigma w astrofotografii – od standardu do krótkiego tele
2. Obiektywy standardowe – okolice 50 mm
 Droga Mleczna z Bieszczad, Sigma Art 40 mm f/1.4 DG HSM + Nikon D800. 20 ujęć z prowadzeniem, każde po 180 sekund + jedno ujęcie na nieruchomym statywie |
Nie bez powodu w tytule podałem obiektywy 50 mm i okolice, gdyż cztery lata po premierze Sigmy Art 50 mm f/1.4 na rynku pojawiała się najlepsza „50-ka” czyli… Sigma Art 40 mm f/1.4 DG HSM. Ten obiektyw całkowicie skradł moje serce, oferując jeszcze lepsze właściwości optyczne. Nadmienię, że Art 40 mm jest, co prawda, obiektywem znacznie cięższym od Art 50 mm i ma przy maksymalnym otworze nieznacznie większe winietowanie, ale zdecydowanie wygrywa pod względem korekcji komy.
Co będziemy w stanie zarejestrować ogniskową w okolicy 40–50 mm? Będą to jaśniejsze i większe obiekty mgławicowe. W tych większych zaczną pojawiać się delikatne detale. Jest to doskonała ogniskowa, za pomocą której można rejestrować fragmenty Drogi Mlecznej. Są to też świetne ogniskowe w astrofotografii krajobrazowej, w której łączymy zdjęcie np. fragmentu Drogi Mlecznej wykonane z prowadzeniem z nieruchomym krajobrazem.
 Konstelacja Oriona, Sigma Art 40 mm f/1.4 DG HSM + Nikon D800. 35 ujęć z prowadzeniem, każde po 240 sekund. |
 Droga Mleczna z Bieszczad, Sigma Art 40 mm f/1.4 DG HSM + Nikon D800. 20 ujęć z prowadzeniem, każde po 180 sekund oraz jedno ujęcie bez prowadzenia (dla krajobrazu). Wysoka chmura zadziałała jak filtr zmiękczający. |
Optyczne.pl jest serwisem utrzymującym się dzięki wyświetlaniu reklam. Przychody z reklam pozwalają nam na pokrycie kosztów związanych z utrzymaniem serwerów, opłaceniem osób pracujących w redakcji, a także na zakup sprzętu komputerowego i wyposażenie studio, w którym prowadzimy testy.