18 mm, f/3.5	18 mm, f/5.6
50 mm, f/4.8	50 mm, f/5.6
100 mm, f/5.6	100 mm, f/8.0
200 mm, f/6.3	200 mm, f/8.0
300 mm, f/6.3	300 mm, f/8.0

Na trudnej kombinacji maksymalnego otworu względnego i najkrótszej ogniskowej winietowanie wynosi 35% (−1.26 EV). Co ciekawe, jest to wynik lepszy niż u większego i cięższego poprzednika, który notował tutaj rezultat 41%. Po przymknięciu przysłony do wartości f/4.0 winietowanie spada do 32% (−1.11 EV). Zauważalny spadek tej wady następuje dopiero dla f/5.6, gdzie sięga ona 19% (−0.63 EV). Dla otworów f/8.0 i f/11 winietowanie wynosi odpowiednio 15% (−0.46 EV) i 14% (−0.44 EV).

Znacznie lepsza sytuacja panuje dla ogniskowej 50 mm, gdzie na maksymalnym otworze względnym musimy liczyć się z utratą 20% światła (−0.63 EV) w rogach kadru. Przymykając przysłonę do wartości f/5.6 zmniejszamy winietowanie do 14% (−0.45 EV). Wada ta robi się niezauważalna dla otworu względnego f/8.0, gdzie sięga już tylko 8% (−0.24 EV).

Z lekkim wzrostem winietowania musimy liczyć się po przejściu do ogniskowej 100 mm. Na f/5.6 wada ta sięga 26% (−0.88 EV), na f/8.0 wynosi 16% (−0.49 EV), a na f/11 spada do prawie niezauważalnego poziomu 10% (−0.31 EV). Tutaj widać wyraźną przewagę poprzednika, który w zakresie 50–100 mm prawie w ogóle nie pokazywał winietowania, bo wyniki uzyskiwane na maksymalnym otworze względnym sięgały 9–16%.

Na ogniskowej 200 mm wciąż możemy mówić o umiarkowanych osiągach w kwestii winietowania. Używając maksymalnego otworu względnego musimy liczyć się ze stratami światła na poziomie 28% (−0.96 EV) i zmniejszają się one do 20% (−0.66 EV) po przymknięciu przysłony do wartości f/8.0. Na przysłonach f/11 i f/16 winietowanie wynosi odpowiednio 13% (−0.41 EV) i 7% (−0.21 EV). To wyniki bardzo podobne do tych, jakie zanotował poprzednik.

Maksymalna ogniskowa daje nam kolejny wzrost winietowania – na szczęście jest on nieznaczny. Na maksymalnym otworze względnym wada ta sięga 30% (−1.04 EV) i znów jest to wynik prawie taki sam jak u poprzednika. Na f/8.0 winietowanie wynosi 21% (−0.67 EV), a na f/11 sięga 13% (−0.41 EV). Wada ta robi się całkowicie niezauważalna dopiero dla f/16, gdzie sięga 6% (−0.19 EV).

Nasza ogólna ocena winietowania Nikkora AF-S DX 18–300 mm f/3.5–6.3G ED VR jest wyższa niż w przypadku jego większego i droższego poprzednika. Na ogniskowych 200–300 mm różnice pomiędzy tymi instrumentami są niezauważalne. W nowym modelu zwiększono winietowanie w zakresie 50–100 mm, ale nie osiąga tam ono uciążliwych rozmiarów. W zamian za to zmniejszono najbardziej uciążliwe winietowanie na najszerszym kącie widzenia. Naszym zdaniem to dobra zamiana.