Nasze procedury pomiarów rozdzielczości opisane są w artykule: ''Jak testujemy lustrzanki cyfrowe''.

W przypadku Olympusa E-410 testy ułatwiała przyjemna cecha polegająca na tym, że czas od wstępnego podniesienia lustra do wykonania zdjęcia można ustawić w opcji Anti-shock w zakresie od 1 sekundy do 30 sekund z krokiem co jedną sekundę.

Rozdzielczość układu jako całości

Na początek proponujemy porównanie rozdzielczości uzyskiwanych za pomocą E-410 do rozdzielczości uzyskiwanych za pomocą aparatów kompaktowych. W tym celu zmierzyliśmy rozdzielczości uzyskiwane na zdjęciach zapisanych w formacie JPEG przy średnim parametrze ostrości (0). W programie Imatest wartość wyostrzenia ustawiona została na R=2. Zdjęcia tablicy testowej wykonywaliśmy przy czułości ISO 100 za pomocą dwóch obiektywów, których testy już opublikowaliśmy: stałoogniskowego Olympus Zuiko Digital 35 mm f/3.5 Macro oraz kitowego Zuiko Digital 14-42 mm f/3.5-5.6 ED ustawionego na ogniskową f=24 mm.

Poniższy wykres przedstawia wartości MTF50 wyznaczone dla wybranych przysłon.

Wykres ten do złudzenia przypomina wynik uzyskany w teście Olympusa E-510. Potwierdza się więc przypuszczenie, że obydwa modele zostały wyposażone w takie same matryce i taki sam firmware. Okazuje się również, że parametry obiektywów kitowych są dość stabilne. Wartości MTF50 dochodzące do 3300 LW/PH pokazują, że standardowa ostrość to tak naprawdę bardzo silne wyostrzanie. Olympus E-410 nawet przy minimalnym parametrze ostrości (-2) dość silnie wyostrza JPEGi.

Kolejny wniosek, jaki można wysnuć na podstawie wykresu rozdzielczości dla dwóch obiektywów, to lepsza jakość optyki obiektywu stałoogniskowego niż obiektywu kitowego ustawionego na zbliżoną ogniskową, co akurat nie jest wnioskiem nieoczekiwanym.

Opadanie rozdzielczości przy maksymalnie otwartej przysłonie dowodzi z kolei, że rozdzielczość układu obiektyw-aparat w tym przypadku ograniczona jest głównie przez wady optyczne, a nie rozmiary pikseli matrycy. Jedynie w okolicach maksimum rozdzielczości nie jesteśmy w stanie stwierdzić jaki efekt ma dominujący wpływ na jej ograniczenie.

Rozdzielczość matrycy

Na szczęście nie stwierdziliśmy oznak ingerencji oprogramowania aparatu w zdjęcia zapisywane w formacie ORF (czyli Olympus Raw Format). Wygląda na to, że są one naprawdę surowe.

Wartość MTF50 mierzona na zdjęciach wykonanych obiektywem stałoogniskowym przy otworze względnym f/16 wyniosła 35.5 ± 0.6 lpmm. Wynik jest jest praktycznie taki sam jak uzyskany przez matrycę modelu E-510. Rozdzielczość matrycy w Olympusie E-410 jest więc porównywalna z wartościami jakie odnotowały inne 10-megapikselowe lustrzanki: Pentax K10D, Samsung GX-10, Nikon D80, Canon 400D.