Testy zakresu tonalnego przeprowadzamy w oparciu o zdjęcia tablicy Stouffer T4110, zapisane w formacie RAW i przekonwertowane do 48-bitowych TIFF-ów za pomocą programu dcraw. Wyniki prezentujemy na poniższym wykresie.

Całkowity zakres tonalny w Panasoniku G2 sięga około 8.4 EV. To stosunkowo dużo, ale trudno się dziwić, skoro zdjęcia RAW mają taką a nie inną ostrość. Przypomnijmy, że w pomiarach całkowitego zakresu nie bierzemy pod uwagę szumu, a jedynie granice pól szarości, które uwidaczniają się na zdjęciach mocniej wyostrzonych.

Niestety jeśli w pomiarach zakresu tonalnego weźmiemy pod uwagę szum na zdjęciu, to wartość dynamiki tonalnej w G2 osiąga co najwyżej 6 EV. W stosunku do większości lustrzanek, czy konkurencyjnego NX10 jest to mało, ale w porównaniu do bezlusterkowców systemu Mikro 4/3 ta wartość nie odstaje od średniej.

Zakres tonalny na plikach zapisanych w formacie JPEG możemy ocenić wizualnie na wycinkach zdjęć tablicy Stouffer T4110. Odległość pomiędzy sąsiednimi polami szarości wynosi 0.3 EV, zatem całkowity zakres tonalny na plikach JPEG wynosi około 7 EV. Warte odnotowania jest również załamanie się balansu bieli przy ISO 1600, 3200 i 6400.

ISO	Granica bieli
100
200
400
800
1600
3200
6400
ISO	Granica czerni
100
200
400
800
1600
3200
6400

Przy omawianiu zakresu tonalnego pokazujemy tradycyjnie, jak zachowują się zdjęcia przy obróbce komputerowej, kiedy to rozjaśniamy je lub przyciemniamy. Zdjęcia wykonujemy przy czułości ISO 100 i 1600, przysłonie f/16 i czasach odpowiednio 30 i 2 s. Następnie wywołujemy je jako 48-bitowe TIFF-y dcrawem i w Lightroomie rozjaśniamy o +4 EV oraz przyciemniamy o −4 EV, po czym zapisujemy jako zdjęcia 24-bitowe.

100 ISO
	0 EV	+4 EV
G2
50D
1600 ISO
GF1
50D

Panasonika G2 porównujemy w tym miejscu do Canona 50D, którego matryca ma podobną gęstość upakowania pikseli. Przy rozjaśnianiu ciemnych partii obrazu widać przewagę większej dynamiki tonalnej lustrzanki Canona. Dla ISO 100 w jej przypadku udało się odzyskać pewne szczegóły na zdjęciu, podczas gdy w przypadku G2 wzrost szumu skutecznie utrudnił ten proces. Dla ISO 1600 różnice między tymi dwoma aparatami się zacierają, ale mimo to na rozjaśnionym zdjęciu z G2 szumu jest zdecydowanie więcej niż w przypadku 50D. Jeśli jednak chcielibyśmy porównać pod tym względem Pansonica G2 do innych bezlusterkowców systemu Mikro 4/3, to trudno było by dostrzec różnice między nimi.

Efekt przyciemniania jasnych partii obrazu w przypadku G2 i 50D wygląda podobnie. Ewentualne różnice mogą wynikać z faktu, że oryginalne zdjęcia mimo tych samych parametrów ekspozycji zostały różnie naświetlone przez oba aparaty. Wydaje się jednak, że dla ISO 1600, ze względu na mniejszy szum, 50D wypadł nieco lepiej od G2.

100 ISO
	0 EV	−4 EV
GF1
50D
1600 ISO
GF1
50D