Jakość i styl zdjęć ustawiamy poprzez regulację kontrastu, ostrości i nasycenia. Dostępnych jest sześć trybów obrazu (Vivid, Natural, Muted, Portrait, Monotone, Własne), które można w powyższy sposób regulować w skali ±2 ze skokiem jednostkowym. Dodatkowym efektem jaki można zastosować jest Gradacja, która odpowiada za rozjaśnianie, lub przyciemnianie obrazu. Producent zaleca używanie odpowiedniego jej ustawienia przy fotografii portretowej.

W tym samym miejscu menu, gdzie znajdują się style obrazu, odnaleźć można aż 10 filtrów artystycznych. Można z nich korzystać bez problemu w każdym trybie fotografowania tak jakbyśmy używali danego stylu, a nawet w trakcie kręcenia filmów. Oczywiście zdjęcie poddane działaniu filtru jest zapisywane tylko jako JPEG, RAW pozostaje nietknięty. Przykład działania filtrów artystycznych pokazujemy poniżej.

Dramatyczna tonacja

Delikatna sepia

Cross process

Diorama

Fotografia otworkowa

Ziarnisty film

Tonowanie światła

Jasny i lekki kolor

Zmiękczenie ostrości

Pop art

Oceniając jakość zdjęć Olympusa E-5 porównaliśmy do jego 10-megapikselowego poprzednika E-3, modelu E-30, który ma analogiczną matrycę jak nowy E-5 oraz do 12-megapikselowego Nikona D300s, przodującego w rankingach jakości obrazu wśród lustrzanek z matrycami APS-C/DX. Zaznaczone na czerwono wycinki naszej scenki testowej dla zdjęć JPEG zostały zaprezentowane poniżej.

100 ISO
E-5
E-30
E-3
D300s
200 ISO
E-5
E-30
E-3
D300s
400 ISO
E-5
E-30
E-3
D300s
800 ISO
E-5
E-30
E-3
D300s
1600 ISO
E-5
E-30
E-3
D300s
3200 ISO
E-5
E-30
E-3
D300s
6400 ISO
E-5
D300s

Zdjęcia JPEG z E-5 na niskich czułościach prezentują się bardzo dobrze. Widać, że minimalne wyostrzenie w tym aparacie wcale nie jest takie znowu minimalne, choć porównywalne z E-3 i zdecydowanie większe niż w E-30 i D300s. Różnic w jakości obrazu można dopatrywać się w okolicach ISO 1600. Od tego poziomu czułości, daje się zauwazyć mniejszy szum na zdjęciach z E-5 i D300s w stosunku do E-3 i E-30. Na ISO 3200 te różnice potęgują się, a obraz pogarsza się ze względu na rosnący szum. W Olympusie E-5 jest on jednak bardziej widoczny. Nawet na jasnych obszarach zdjęcia wyraźnie widać strukturę szumu, której w Nikonie brak. Obraz z Nikona jest jednak bardziej wygładzony niż w przypadku E-5, stąd te dysproporcje. Gdyby nieco odszumić zdjęcie z E-5 zapewne poziom szumu i ilość szczegółów byłyby podobne w obu aparatach.

O wiele gorsza niż w D300s jest w Olympusie czułość ISO 6400. Oprócz wysokiego poziomu szumu, na zdjeciu z Olympusa obserwujemy utratę kolorystyki i spadek nasycenia barw. Takie zjawisko widzieliśmy ostatnio w teście Sigmy SD15.

Jak już wspominaliśmy scenka została sfotografowana na wyostrzeniu −2. Skutek zwiększenia tego parametru przy czułości ISO 100 do wartości 0 i +2 prezentujemy poniżej.

E-5, 100 ISO
wyostrzenie −2
wyostrzenie 0
wyostrzenie +2