Sony A77 użytkuje się w zasadzie tak samo jak A65. Aparaty SLT, do których należy A77, to w pewnym sensie połączenie cyfrowego aparatu kompaktowego z lustrzanką. Kształt korpusu, wygląd, układ przycisków i możliwości fotograficzne odpowiadają tradycyjnej lustrzance. Aparat nie ma jednak wizjera optycznego, a fotografowanie i kadrowanie odbywa się za pomocą Live View na LCD lub elektronicznym wizjerze. To właśnie system oparty o podgląd obrazu na żywo jest funkcją zaczerpniętą z aparatów kompaktowych. Obecność półprzepuszczalnego lustra kwalifikuje jednak ten aparat jako lustrzankę, choć trzeba zdawać sobie sprawę z nietradycyjnej funkcjonalności takiego rozwiązania.

Sony A77 jest cięższy ale i wygodniejszy w trzymaniu niż A65. Bardziej rozbudowany mechanizm ruchomego LCD w A77 daje więcej możliwości w ustawieniu ekranu i tym samym ułatwia fotografowanie i kręcenie filmów. Inne cechy, jakie stawiają A77 wyżej od A65, to także monochromatyczny ekran LCD, dodatkowa czułość ISO 50, silniejsza lampa błyskowa, czy bardziej rozbudowany system ustawiania ostrości.

Na kole nastaw w A77 jest przydatna funkcja MR. Po wcześniejszym zapisaniu do pamięci aktualnych ustawień aparatu, za pomocą nastawy MR można te ustawienia szybko przywołać. Zapisać można do trzech kombinacji praktycznie wszystkich ustawień aparatu przydatnych podczas fotografowania. Tym sposobem natychmiast można przestawić aparat na przykład z ustawień dziennych na fotografowanie w pomieszczeniach, lub na wykonywanie zdjęć sportowych.

----- R E K L A M A -----

Obiektywy

Obiektywy systemu Alpha firmowane są przez Sony i niemiecką firmę Carl Zeiss. Ich asortyment można przejrzeć zaglądając do naszej bazy obiektywów. System Sony cały czas się rozwija, a dodatkowo posiłkować się można obiektywami produkowanymi wcześniej przez firmę Konica-Minolta.

Jak zawsze należy przypomnieć o niezależnych producentach obiektywów. Wśród produktów takich firm jak Sigma, Tamron czy Samyang na pewno znajdzie się wiele ciekawych pozycji na mocowaniu Sony Alpha.

Szybkość

Niemal natychmiast po uruchomieniu aparat jest gotowy do wykonywania zdjęć. Po włączeniu czy wybudzeniu, trzeba jednak dłuższą chwilę zaczekać, aż wyświetlą się niektóre informacje, jak na przykład przysłona. Z opóźnieniami mamy do czynienia również przy obracaniu pokręteł sterujących. Szybki obrót nie pociąga za sobą równie szybkiej zmiany na przykład czasu lub przysłony. Łatwo się przez to zdenerwować, bo z uwagą musimy śledzić, czy aparat już nastawił się tak jak chcieliśmy, czy nie, a czas ucieka…

Bardzo szybki autofokus pozwala na swobodne fotografowanie z szybkością, jaką oferują tradycyjne lustrzanki segmentu amatorskiego. Aparat nie blokuje się przy zapisywaniu zdjęć, a po naciśnięciu przycisku podglądu zdjęć od razu wyświetlany jest obraz, który szybko można powiększyć i przejrzeć. Usunięcie pojedynczego zdjęcia jest natychmiastowe, a kilka sekund, w zależności od szybkości karty, trwa grupowe usuwanie lub formatowanie.

Zdjęcia seryjne

Test szybkości wykonaliśmy z kartą Sandisk Memory Stick PRO-HG Duo Extreme III 8 GB przy czułości wynoszącej 1600 ISO i czasie migawki ustawionym na 1/1000 sekundy. Zdjęcia w RAW zajmowały 24 MB, a pliki JPEG w najlepszej jakości X.FINE o rozdzielczości 6000×4000 pikseli aż 15 MB. Tak duży rozmiar plików JPEG wynikający z mniejszej kompresji, pociągnął za sobą gorsze wyniki w trybie seryjnym w A77 niż w A65, u którego najlepsza jakość obrazu JPEG dawała 8-megabajtowe zdjęcia. Wyniki zbliżone do A65 otrzymalibyśmy ustawiając w A77 pośrednią wartość kompresji o oznaczeniu FINE.

Sony A77 ma dwa tryby fotografowania seryjnego. Pierwszy znajdujący się pośród trybów migawki, pozwala na wykonywanie do 8 kl/s. Przy zapisie JPEG i RAW prędkość ta utrzymuje się przez pierwsze 1.5 sekundy, po czym aparat zwalnia do około 1 kl/s. Mała statystyka dla 30-sekundowego testu przedstawia się następująco (w nawiasie podana jest średnia prędkość):

• 42 zdjęć JPEG (1.40 kl/s),
• 35 zdjęć RAW (1.17 kl/s).

Drugi tryb zdjęć seryjnych umiejscowiono na kole nastaw. Jest on analogiczny jak w A65, tyle tylko, że dzięki niemu można fotografować z prędkością nie 10, a 12 kl/s. Działa on jak tryb priorytetu przysłony: można ustawić wartość przysłony i czułość, ale czas ustawiany jest automatycznie. Z tą szybkością aparat rejestruje zdjęcia przez pierwszą sekundę po czym zdecydowanie zwalnia. W trakcie 30-sekundowego testu aparat zarejestrował następującą ilość zdjęć:

• 41 zdjęć JPEG (1.37 kl/s),
• 34 zdjęć RAW (1.13 kl/s).

JPEG

RAW

JPEG FAST

RAW FAST

Stabilizacja obrazu

Testując stabilizację obrazu, dla różnych wartości czasu ekspozycji wykonujemy serię minimum 20 zdjęć na każdym czasie ekspozycji z szerokiego zakresu czasów. Serię robimy raz z włączoną, a drugi raz z wyłączoną stabilizacją. Następnie sprawdzamy, ile zdjęć w danej serii jest poruszonych. Otrzymane wyniki prezentujemy w formie procentowej stosunku liczby zdjęć poruszonych do całkowitej liczby zdjęć w serii. Odległość między dwoma krzywymi na wykresie jest miarą skuteczności stabilizacji. Zero na skali poziomej odpowiada najkrótszej ekspozycji czyli czasowi 1/80 sekundy. Test wykonywany był z obiektywem Sony 50 mm f/1.4.

Skuteczność stabilizacji w Sony A77, podobnie jak w A65, jest bliska 3 EV. Jest to bardzo dobry wynik jak na system stabilizacji matrycy.

Czyszczenie matrycy

System automatycznego czyszczenia matrycy sprawdza się chyba dobrze, ponieważ przez okres testów A77 nie musieliśmy ręcznie usuwać kurzu. Przed zabrudzeniami matrycę chroni powłoka antystatyczna i elektromagnetyczny mechanizm wibracyjny, który uruchamia się przy każdorazowym wyłączeniu aparatu.

Lampa błyskowa

Parametry wbudowanej lampy błyskowej w Sony A77 są lepsze od A65. Lampa w A77 ma większą liczbę przewodnią 12 m (ISO 100), ten sam czas ładowania około 3 sekundy ale większą szerokość kątową błysku, odpowiadającą polu widzenia dla ogniskowej 16 mm. Siłę błysku możemy regulować w szerszym przedziale od −3 do +3 EV ze skokiem 1/3 EV, a czas synchronizacji wynosi 1/250 s. Lampa błyskowa w A77 może pracować w następujących trybach:

• błysk automatyczny,
• błysk wypełniający,
• synchronizacja z długimi czasami ekspozycji,
• synchronizacja z tylną kurtyną migawki,
• błysk bezprzewodowy.

Siłę błysku porównujemy zawsze wykonując zdjęcie w zupełnie ciemnym pomieszczeniu przy czułości ISO 100, migawce 1/100 sekundy i przysłonie f/8.0. Wszystkie pozostałe ustawienia, jak na przykład kompensacja błysku, są w pozycji neutralnej. Zdjęcia wykonane z obiektywami 50 mm f/1.4 w trybie manualnym (M) z opisanymi wcześniej parametrami i w trybie półautomatycznym (P) przy ISO 100 przedstawiamy poniżej. Jak widać poniżej wporównaniu do Canona 50D, lampa Sony A77 wypada lepiej.

M	P
Sony A77
Canon 50D

Autofokus

W Sony A77 zastosowano 19-punktowy autofokus (z 11 punktami krzyżowymi), działający na zasadzie pomiaru TTL z detekcją fazy. Jego zakres czułości zawiera się w przedziale od −1 do 18 EV (przy odpowiedniku ISO 100). Punkty AF zostały zgrupowane w trzy strefy: centralną (7 punktów) i dwie boczne (po 6 punktów). Wspomaganie autofokusu umożliwia wbudowana dioda, której zasięg wynosi od 1 do 7 metrów. Czujniki znajdujące się przy wizjerze powodują, że autofokus może automatycznie ustawiać ostrość po przyłożeniu oka do wizjera.

Przełącznik AF/MF po lewej stronie obudowy ustawia autofokus w trybie działania: autofokus pojedynczy, automatyczny lub ciągły. W menu funkcyjnym znajdziemy opcje dotyczące wyboru punktu AF. Wybierać możemy spośród następujących opcji:

• Szeroki – aparat sam wybiera, które z 19 punktów zostaną użyte,
• Strefa – po ręcznym wyborze jednej z trzech stref, aparat automatycznie ustawia ostrość w obrębie wybranej strefy,
• Punktowy – użycie tylko centralnego punktu AF,
• Lokalny – możliwość ręcznego wyboru punktu spośród wszystkich 19.

W menu można znaleźć funkcję mikroregulacji autofokusu użyteczną w przypadku pojawiania się zjawiska back- lub frontfokusu. W pamięci aparatu można zapisać ustawienia dla 30 obiektywów.

W przypadku ręcznego ustawiania ostrości, na przykład w trakcie filmowania, warto korzystać z funkcji określonej w menu mianem ''poziomu zarysu'' (z ang. Peaking Level lub Peaking Mode). Dzięki niej na zdjęciu zaznaczany jest obszar o największym kontraście, czyli tam gdzie ostrość jest najlepsza. Funkcja ma trzy stopnie czułości i pozwala wybrać kolor zaznaczenia spośród czerwonego, żółtego i białego.

Jak już wspominaliśmy przy okazji omawiania podglądu obrazu na żywo, autofokus w Sony A77 działa bardzo szybko, na poziomie najlepszych lustrzanek amatorskich. Jego skuteczność natomiast ocenimy wykonując standardową w naszych testach serię 40 zdjęć. Na zastosowanym obiektywie, którym w tym przypadku był Sony Carl Zeiss Vario Sonnar 24–70 mm f/2.8 T* SSM, ustawiamy przysłonę f/2.8 i fotografujemy tablicę rozdzielczości, każdorazowo przeogniskowując obiektyw. Wyniki przedstawiamy w postaci histogramu, który prezentuje procentowe wartości odchyłek od najlepszego pomiaru MTF50 w serii.

Skuteczność systemu ostrości w Sony A77 jest na dobrym poziomie. Wynik jest porównywalny z SLT A65. Sony A77 lepiej radzi sobie na przykład od zaawansowanego Canona 7D, ale ustępuje pod tym względem Nikonowi D300s.

Pomiar światła

System pomiaru światła w Sony A77 jest analogiczny jak w A65 i równie dobrze działa. Dzięki niemu praca z tym aparatem daje fotografującemu bardzo dużo przyjemności, bo nie trzeba zbyt często korygować ekspozycji. Za taki stan rzeczy odpowiada 1200-segmentowy system pomiaru światła o zakresie pracy zawierającym się w przedziale od −2 do 17 EV (dla odpowiednika ISO 100 i obiektywu F1.4). Kompensacji ekspozycji można dokonywać w szerszym przedziale niż w A65, bo od −5 do +5 EV ze skokiem 1/3 EV. Do dyspozycji jest też czułość ISO 50, której A65 nie posiada.

Aparat ma trzy podstawowe tryby pracy pomiaru światła, które można zmienić w menu funkcyjnym:

• pomiar wielosegmentowy,
• pomiar centralnie ważony,
• pomiar punktowy.

Funkcje specjalne

Sony A77 posiada kilka ciekawych trybów fotografowania i funkcji. Mimo, że jest to całkiem zaawansowany aparat, do dyspozycji są funkcje wykrywania twarzy, czy też automatycznego uruchomienia migawki po rozpoznaniu uśmiechu. A77 ma również funkcję śledzenia wybranego obiektu oraz wbudowany GPS, aby zapisywać dane o położeniu geograficznym miejsca wykonania zdjęcia. Ponadto w aparacie znajdują się filtry kolorystyczne, tryby Panorama 2D i 3D oraz funkcje HDR i DRO. Przyjrzyjmy się tym ostatnim bliżej.

Panorama
Za pomocą Sony A77 można z ręki wykonywać szerokie panoramy 2- lub 3-wymiarowe. W trakcie panoramowania aparat wykonuje serię zdjęć, które na bieżąco analizuje i łączy ze sobą w szeroki obraz. W menu można określić kierunek, w jakim będziemy przesuwać aparat oraz rozdzielczość ostatecznego zdjęcia:

• 2D:
  • Standard – 3872×2160 px lub 8192×1856 px
  • Wide – 5536×2160 px lub 12416×1856 px
• 3D:
  • 16:9 – 1920×1080 px
  • Standard – 4912×1080 px
  • Wide – 7152×1080 px

Rozdzielczość tworzonych panoram 2D jest uzależniona od pionowego lub poziomego kadrowania. Ostateczna długość panoramy jest w rzeczywistości uzależniona od tego, z jaką dokładnością przesuwamy aparat i z jaką szybkością. Aby otrzymać pełną panoramę o maksymalnej szerokości, trzeba najpierw dużo poćwiczyć, aby wyczuć szybkość z jaką musimy przesuwać aparat, który w tym czasie robi kolejne zdjęcia składające się na całą panoramę. W momencie, kiedy oprogramowanie nie jest w stanie złożyć całej panoramy, dołączane są czarne klatki, co widać także na poniższych przykładach.

2D

3D

Filtry kolorystyczne
Sony z aparatu na aparat coraz bardziej rozbudowuje filtry kolorystyczne. Za ich pomocą można nadać zdjęciom JPEG niestandardowego wyglądu. Filtr można ustawić w jednym z trybów: P, A, S lub M. Nie jesteśmy więc ograniczani tylko automatyką ekspozycji. Fotografując z użyciem filtrów nie możemy jednak zapisywać zdjęć RAW. Aparat musi być w trybie zapisu JPEG. Listę filtrów i efekt ich działania przedstawiamy poniżej.

Program

Aparat zabawka: Normalny, Zimny, Ciepły, Zielony lub Magenta

Kolor pop

Posteryzacja: czarno-biała lub kolorowa

Retro

High-key: Miękki

Kolor częściowy: czerwony, niebieski, zielony lub żółty

Czarno-biały – duży kontrast

Miękka ostrość: Niski, Średni lub Wysoki

Malowidło HDR: Niski, Średni lub Wysoki

Czarno-białe o bogatej gradacji

Miniatura: Automatyczne, Górny, Środkowy (Poziomo), Dolny, Prawy, Środkowy (Pionowo), Lewy

DRO i HDR
Funkcje HDR i DRO mają za zadanie poprawiać zakres tonalny na zdjęciu JPEG. Różni je jednak sposób w jaki to robią. Funkcja DRO bazuje tylko na jednym wykonanym zdjęciu, natomiast HDR to złożenie 3 fotografii, wykonanych po sobie i różniących się ekspozycją. W menu można określić siłę działania każdej funkcji: poza nastawą automatyczną, w przypadku HDR mamy 6-stopniową skalę, a w DRO skalę 5-stopniową. Efekty działania tych funkcji przedstawiamy poniżej.

Program

DRO Auto

DRO Min.

DRO Maks.

HDR Auto

HDR Min.

HDR Maks.